Τραγουδώντας ανέβηκα την ανηφόρα,τραγουδώντας ξεκλείδωσα την πόρτα,τραγουδώντας μπήκα στην πολυκατοικία.
Χάλια ξεκίνησα απ'το σπίτι...Κάτι με στεναχώρησε πολύ το απόγευμα...Πίκρα ήταν και πέρασε.Το ξέχασα ήδη.Εκείνη την ώρα είχα τόση πολλή σύγχυση...Απ'τη μύτη να με έπιανες,θα έσκαγα...
Τραγουδώντας γύρισα...Αυτό μετράει!
Ένα μαγικό ραβδάκι πήρε τη λύπη...Έλα πάρε μου τη λύπη,έλα δώσμου τη χαρά...
Πως μπορεί ένας φυσιολογικός-λέμε τώρα-άνθρωπος να χωρέσει ένα σωρό πράγματα σε ένα απόγευμα;
Αν πρόκειται για μένα...Κι άλλα τόσα χωράω σε ένα απόγευμα...Σβούρα.Κάθομαι σε ησυχία;
Είχα ραντεβού με μια φίλη 7.15-7.30 στο Σύνταγμα.Μεταξύ μας,7.15 έφυγα απ'το σπίτι!Κρύβε λόγια,κρύβε λόγια...Πως κατάφερα και ήμουνα 7.40 στο Σύνταγμα;Κι όμως ήμουνα!χαχα!
Καφεδάκι με μια φίλη.Με μουσική υπόκρουση Μακρινών συγγενικών προσώπων.Ύστερα μια βόλτα προς την πλατεία Κλαυθμώνος.
Κάπου εκεί ένας φίλος να με περιμένει.Να κι άλλος ένας!Που ήταν και δεν τον είδα;Με είδε εκείνος όμως.Με πλησιάζει μες το πλήθος.Αυτός δεν με περιμένει επίσημα,ανεπίσημα με περιμένει βέβαια,ξέρει ότι κάπου θα με δει!Δυο ζεστά χαμόγελα και δυο ζεστές αγκαλιές.Δυο γελαστά μάτια και μια γελαστή ψυχή.
Έχουμε ώρα ακόμα...Άλλα δυο γκρουπ.Βαριέμαι να κάθομαι...
Στο δρόμο για το Σύνταγμα.
Στην άλλη σκηνή.
Στις χαραυγές ξεχνιέμαι... Πως να το κάνουμε...
Λίγη ώρα και εκεί.Θα ήθελα να καθίσω κι άλλο...Άλλα η ζυγαριά κλίνει αλλού...
Ξανά πίσω Κλαυθμώνος.
Μηνύματα,τηλέφωνα.
Συναντήσεις,τραγούδια.
Χαμόγελα.Κι άλλα χαμόγελα.
Φάρμακο για τη λύπη η καλή παρέα...Μαζί και 7 νότες που χορεύουν.Νότες κεφάτες.Μια κεφάτη Ντο,πιάνει από το χέρι μια κεφάτη μι,και μετά μια κεφάτη σόλ.Να και η πρώτη συγχορδία!Κεφάτη κι αυτή.Χορεύοντας βγαίνει στον αέρα.
Κι ύστερα τέλος.Εναλλαγή εικόνων επί σκηνής.
Φιλικές κουβέντες,χαμόγελα από φως.Νέα συνάντηση σε λίγες μέρες.Ανεπίσημο ραντεβού ξανά.Εκεί θα είμαι!Πάλι η ίδια σύνθεση παρέας.Καλής παρέας.Επί σκηνής,και κάτω απ'τη σκηνή.
Ύστερα παγωτάκι.Κουβεντούλα.Χαμόγελα.Γέλια.Χαρούμενες στιγμές...
Πως περνάει η ώρα όταν η παρέα είναι καλή...
Τώρα σπίτι...Πόσο βαριόμουνα να γυρίσω...Δεν είχα χειρότερο.Αλλά εντάξει,κάποτε πρέπει να κοιμάμαι κιόλας.Εχω χάσει λίγο τις ώρες,έχω λίγο μπερδευτεί,την νύχτα την έχω για μέρα και τη μέρα η νύστα είναι βάσανο,με πειράζει κι η ζέστη.
Δεν θα πω που ήμουνα,ποιόν είδα,με ποιόν ήμουνα...It's a secret...Σίγα μην είναι μυστικό...Το έχω ξαναπεί.χαχα!!
Τώρα συναυλία την Τετάρτη πάλι.
Να διαβάσω και τίποτα...Έχω πήξει να διαβάζω για μικρόφωνα,μόνιτορ,κονσόλες,βύσματα XLR,ηχεία,παράλληλες συνδέσεις...Και τόσα άλλα...Ο,τι έχουμε κάνει σε ένα χρόνο να τα διαβάσω σε λίγες μέρες.Εντάξει,τα ψιλοτελειώνω.Τότε που τα κάναμε μου φαίνονταν δύσκολα,τώρα που τα ξαναβλέπω,σαν να μου φαίνονται πιο εύκολα.Ε,δεν γίνεται...Τόσες συναυλίες να πηγαίνω και να μην ξέρω να ονομάσω 5 μηχανήματα...Ντροπή...Σαράντα χρόνια φούρναρης...Έχω ψήσει...ε...έχω πάει εννοώ, συναυλίες...Αμέτρητες...Μέσα σε 15 χρόνια με ρυθμό 15-20 συναυλίες το χρόνο.Μια χαρά!!!
ΥΓ--->Είχα μια συζήτηση και έλεγα ότι κάποιοι άνθρωποι έπρεπε να γεννιούνται με οδηγίες χρήσης,λυσάρι,manual.Άλλα λένε,άλλα κάνουν κι άλλα εννοούν.Πόσο πολύ μου αρέσουν οι ξεκάθαρες κουβέντες...Τα ξεκάθαρα βλέματα...Τα χαμόγελα...Βαρέθηκα τις μπερδεμένες καταστάσεις...Είχα τόσες πολλές να με παιδεύουν.Ως εδώ!Δεν ζητάω πολλά...Τα λόγια που λέγονται στο σκοτάδι,να λέγονται και στο φως...Κι ένα χάδι...
12 σχόλια - Στείλε Σχόλιοαγάπη ελπίδα ζωή ταξίδι αλλαγή αναμνήσεις σκέψεις γνώσεις παράξενα σοφίες δημιουργία διάφορα στιγμές ευχές χαρά χαμόγελο όνειρο ιδέες νοσταλγία συμπεράσματα συνταγές συνταγή ανέκδοτα φιλία θυμός μοναξιά ιστορία λιμάνι ψυχή λέξεις Μουσική παραμύθι περι ζωής μουσικής φιλίας έρωτα χαμόγελου ποιήμα σιωπή πιστεύω συμπέρασμα χιούμορ χιουμορ ζωγραφική συμβουλές τραγούδια ταινία ταινίες γάμος μετακόμιση παρέα ευτυχία χρήσιμα site ψηφιδωτό στιγμες