Πάει κι αυτό. Συναυλία ήταν και πέρασε.
Θα ήθελα πρώτα-πρώτα να πω ένα μεγάλο «Ευχαριστώ» στους φίλους-φίλες μέλη του ΜΗ που βρέθηκαν την Τετάρτη στο Θέατρο βράχων, μιάς και τίμησαν ΚΑΙ εμένα σε κάποιο ποσοστό.
Η βραδιά τελικά ήταν πολύ όμορφη, παρά το ότι κατά τις 20.30 όλοι -με κορυφαίο τον Πασχαλίδη- βρίσκονταν στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Αιτία ήταν ότι κάτι δεν είχε συνδεθεί σωστά, με αποτέλεσμα να μην λειτουργούν τα μόνιτορς. Μέσα στον γενικό χαμό από καλώδια και βύσματα και μπιχλιμπίδια διάφορα, ήταν σχεδόν αδύνατον να βρεθεί άκρη. Με τα χίλια ζόρια, κάπως διορθώθηκε η κατάσταση.Εν τω μεταξύ ο κόσμος περίμενε απ’ έξω, αν και έπρεπε να είχαν ανοίξει οι πόρτες μισή ώρα πριν. Αποτέλεσμα ήταν να μείνει απ’ έξω για τρία τέταρτα και ο Celebrity Orfeus, και να κατααγχωθώ εγώ που του είχα πει να έρθει από τις 8. Φίλε συγνώμη.
Τελικά όλα πήγαν καλά. Πιστεύω και εγώ μια χαρά τα πήγα. Πολύ πιο άνετος από την πρώτη φορά (στην μεγάλη συναυλία του Μίλτου), όπου και μόνο η παρουσία των Μητροπάνου – Παπακωνσταντίνου με είχε αγχώσει έντονα.Με το που τελείωσα το μέρος μου, άνετος πλέον, παραδόθηκα στην κατανάλωση παγωμένης μπύρας, παρέα με μερικά εξέχοντα μέλη του site, των οποίων την έμφυτη και αδιαμφισβήτητη σεμνότητα σεβόμενος, δεν θα αποκαλύψω την ταυτότητα.
Εκείνο που ίσως πολύς κόσμος δεν γνωρίζει, είναι ότι ΟΛΕΣ οι συναυλίες στο Θέατρο βράχων, τελειώνουν ΑΥΣΤΗΡΑ τα μεσάνυχτα, άντε με το ζόρι δώδεκα και δέκα. Ο λόγος είναι ότι εκεί κοντά μένει ένας…. Εισαγγελέας, ο οποίος έχει επιβάλει την θέλησή του στο θέμα αυτό, στέλνοντας κατ’ επανάληψη την αστυνομία και διακόπτοντας όσες συναυλίες υπερβαίνουν αυτό το όριο ώρας. Ο πρώτος που την είχε «πληρώσει» ήταν ο Δεληβοριάς. Στην αρχή νόμιζα ότι μου κάνουν πλάκα, αλλά δυστυχώς δεν μου έκαναν … Για μερικούς ανθρώπους, η μουσική είναι απλά ένα σύνολο θορύβων… Τι να κάνουμε…
Θέλω να πιστεύω ότι όσοι ανηφορίσατε προς τα εκεί το βράδι της Τετάρτης, περάσατε μια όμορφη βραδιά…
Υ.Γ. Την Τετάρτη το πρωί έγραψα ένα αρκετά φιλόδοξο κείμενο με θέμα την «ψυχολογία της σκηνής», ειδικότερα μάλιστα για το πόσο διαφορετικά λειτουργεί ο βασικός συντελεστής μιάς συναυλίας, από τον προσκεκλημένο-συμμετέχοντα των 3-4 τραγουδιών. Αντί να το γράψω στο Word, να το "σώσω" και να το «κολλήσω» μετά, το έγραψα κατ’ ευθείαν στο πλαίσιο της δημιουργίας κειμένου του blog. Βρήκα και σχετική φωτογραφία, το «χτένισα» για να δω αν είναι όλα εντάξει, πήγα τον κέρσορα πάνω στο κουμπάκι της καταχώρησης, και….
ΠΑΦΦΦΦΦΦ!!!!!!
Λευκή οθόνη! Έπεσα πάνω στην αναβάθμιση!!!!
Χάθηκε και το κείμενο, που δεν το είχα σώσει, χάθηκε και η ψυχραιμία μου...Το τι επακολούθησε, αφήνω να το φανταστείτε… 12 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΣκέψεις... Αναφορές σε τραγούδια... Ελεύθερη γραφή και δοκίμια... Λογοτεχνία Σκέψεις Στίχοι μου Στίχοι μου... σχόλια Χιούμορ χιούμορ Χιούμορ...