Κάναμε επιτέλους beach party στα βόρεια. Με αρκετές απουσίες, μια μικρή τρομάρα από βροχη που δεν μας πτόησε, άπειρα τσιμπήματα από κουνούπια παρά το μισό autan επάνω μου, μια γρατσουνάρα στην δεξιά πίσω πόρτα του κορόλα, ένα καμμένο ηχείο γιατί μετά τη μπόρα βάλαμε τέρμα Γονίδη μετά την απαίτηση της Κατερίνας (τα cd του αδερφού έσωσαν την κατάσταση) και ένα στραβό δισκόφρενο. Κόστος πάρτι δλδ... άστο. Την γκρίνια δεν την γλίτωσα και όχι άδικα.

Έχω πάρα πολύ καιρό να γράψω για μένα ανοιχτά, ή χωρίς συμβολισμούς. Τα αποφεύγω αυτά ειδικά τον τελευταίο χρόνο. Αρκετά έχουν αλλάξει στη ζωή μου από το Πάσχα και μετά. Είμαι καλά όμως σε γενικές γραμμές.

Αυτό που θα μου μείνει από το πάρτι είναι η ανατολή του ήλιου. Τις προτιμώ μάλλον από τα ηλιοβασιλέματα, συμβολίζουν αισιοδοξία και νέες αρχές. Και εκπλήσσω θετικά τον εαυτό μου τις τελευταίες ημέρες λαμβάνοντας αποφάσεις να αφήσω πίσω μου ότι με έχει στενοχωρήσει και ταλαιπωρήσει ψυχικά και σωματικά τους τελευταίους 2-3 μήνες, αποφασίζοντας πρώτα να μην αφήσω ξανά κανέναν και τίποτα να χαλάσει την υγεία μου (στην κυριολεξία). Ή τουλάχιστον να προσπαθήσω πολύ περισσότερο για αυτό.

Η τύχη μου φαίνεται να έχει αρχίσει να γυρνάει τις τελευταίες μέρες, ή τουλάχιστον επιλέγω να τα βλέπω έτσι. Η υγεία όλων μας είναι εντάξει (ή θα είναι σε λίγους μήνες), οπότε τέρμα αυτές οι ανησυχίες. Αφού ξεπάστρεψα τα δώρα του Δέοντα και πάλι, περάσαμε πολύ όμορφα στο πάρτι. Ίσως να μπορούσε να είναι και καλύτερα, ναι, αλλά καιρό είχα να περάσω τόσο πολύ καλά και να ξεχαστώ από τις πολλές σκέψεις μου για πολλές ώρες.

Από αύριο θα κάνω μια μίνι αποχή και από το ΜΗ για κάποιες μέρες ώστε να επικεντρωθώ στην πτυχιακή μου, καθώς σε 2 βδομάδες φεύγω και ταξίδι και θέλω να στείλω ένα μεγάλο κομμάτι πριν κλείσει το παν/μιο στην καθηγήτρια που με ανέλαβε. Μετά το ταξίδι θα ξεκινήσω να ψάχνω για δουλειά και θα τελειώσω την εργασία, ώστε τέλη Αυγούστου/αρχές Σεπτέμβρη που θα επιστρέψει και η καθηγήτρια στα καθήκοντά της να τελειώσει οριστικά. Μια πτυχιακή που ξεκίνησε σαν μια ενθουσιώδης ιδέα (δικό μου θέμα) για να εξελιχθεί σε μια αγγαρεία χωρίς τέλος.

Τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι έντονα το ενδεχόμενο να κοιτάξω για κάποιο μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο εξωτερικό, αφού όμως δω τι. Ή τουλάχιστον εκτός πόλης. Να φύγω, να αλλάξω παραστάσεις. Δεν θέλω να κάνω κάτι σε σχέση με επιπλέον σπουδές μόνο και μόνο για να το κάνω. Και είμαι πολύ μπερδεμένη. Δεν ξέρω με τι θέλω να ασχοληθώ. Θα δουλέψω πρώτα, να μαζέψω και λεφτά. Με τρελαίνει η αγγαρεία πάντως, αυτό είναι σίγουρο.

Τα μέσα μου είναι μπλεγμένα. Αποφάσισα να γυρίσω το κεφάλι τελικά σε κάποια θέματα, αφήνοντας την εσωτερική περηφάνεια και τη φωνούλα που φωνάζει "αξίζεις καλύτερα" να επικρατήσει. Δεν ξέρω, αυτό σας λέω σήμερα. Κάτι μπορεί να αλλάξει, εξαρτάται από τους ανθρώπους γύρω μου. Δίνω τον εαυτό μου σε πολλούς ανθρώπους, απλόχερα, μαζί με αγάπη και πίστη και στο τέλος πληγώνομαι. Δεν πρόκειται να αλλάξω τακτική, πρόκειται όμως να μάθω να επουλώνω γρηγορότερα τις πληγές γιατί θα μου χρειαστεί στη ζωή μου. Κι εγώ τη ζωή την αρπάζω από το χέρι και της δείχνω που θέλω να πάμε και δεν της το αφήνω όπου κι αν βρεθούμε.

Λέμε οι άνθρωποι ότι μας λείπει η αγάπη, η πίστη και η ευτυχία από τη ζωές μας, κι όταν βρεθεί ένας άνθρωπος διατεθειμένος να μας τα δώσει αυτά, μερικές φορές τον διώχνουμε, επιδιώκοντας την ουτοπία, αγνοώντας ότι το τέλειο και το ονειρεμένο όταν γίνει αληθινό κάποιες φορές μας απογοητεύει. Πολλές φορές και η εναλλακτική λύση μπορεί να είναι καλύτερη από την ιδανική, αρκεί να το πιστέψουμε. Και δεν αναφέρομαι στην μετριότητα.

Και ένα τελευταίο νέο, μιας και ενδιαφερθήκατε αρκετοί από τους αναγνώστες αυτού του χώρου για το συγκεκριμένο: Το χελωνάκι η 'Στελλίτσα' μας άφησε. Βρίσκεται πλέον κάτω από ένα κυπαρίσσι στο χώρο πάρκινγκ της γειτονιάς. Έμεινε ο άλλος ο αχαΐρευτος να αλωνίζει μόνος του στην φωλιά. Δεν ξέρω τι θα τον κάνω, φέρνει πολλές αναμνήσεις. Ίσως τον δώσω, ίσως του πάρω παρέα. Ναι, πάλι το σκέφτομαι.

Περί Πλάκα με κάνεις by night: Οι 2 επόμενες εκπομπές θα γίνουν κανονικά, παρόλη την αποχή. Έχετε το νου σας για μια εκπομπή με 100% λαϊκό πρόγραμμα που θα κάνω παρέα με τον αδερφό μου, όταν συνεννοηθούμε.

Μέχρι τότε να περνάτε όλοι καλά :)