Μετά από μία μέρα γεμάτη περπάτημα κάτω απ΄τον ανελέητα καυτό ήλιο και ευχάριστες στιγμές με ένα αγαπημένο πρόσωπο, κατέληξα στο εξής πρωτότυπο και διόλου χιλιοειπωμένο συμπέρασμα: η ζωή είναι πιο εύκολη όταν έχεις παρέα!(Επίσης, μια ζωή την έχουμε-άσχετο!). Λες τη βλακεία σου και ο άλλος τη συμπληρώνει! Κάνεις την πλάκα σου και ο άλλος γελάει. Εκφράζεις φόβους και ο άλλος συμφωνεί…και μαζί βρίσκετε μια λύση, έναν εφησυχασμό.

Μ’αρέσει αυτό…και χαίρομαι που το έχω στη ζωή μου!

Χτες δεν κοιμήθηκα καλά…έχουμε ένα νυκτερινό κέντρο κοντά στο σπίτι που ακούγεται πολύ δυνατά…κάτι η ζέστη, κάτι η απελπιστική προσπάθεια των-θου κύριε-τραγουδιστών να βγάλουν μια σωστή νότα δεν έκλεισα μάτι…κι απόψε κάτι παρόμοιο θα συμβεί αλλά τουλάχιστον αύριο δεν χρειάζεται να ξυπνήσω απ’τα χαράματα…

Άντε καληνύχτα! Για μένα παίζεται...