Η πολυχρωμία της πόλης αποδεικνύεται ευεργετική για τη διάθεση και την τσέπη. Μετά το πάμφθηνο τούρκικο μπακάλικο με τα γιγάντια ελληνικά καρπούζια που δεν τρώω αλλά χαίρομαι να βλέπω γιατί θυμίζουν σπίτι (το κυπριακό γεύμα του καλοκαιριού που σιχαίνομαι: καρπούζι με χαλούμι), το κρητικό ελαιόλαδο που λατρεύω και τα ολόφρεσκα λαχανικά, τους φούρνους με τις φρέσκες τυρόπιττες και τα πεντανόστιμα μπακλαβαδάκια με πιστάτσιο (φυστίκι Αιγίνης), το διεθνές κατάστημα με το γιασεμί και τα πλαντέν (μπανάνες για μαγειρική), τα μαγαζάκια/εργαστήρια μουσικών οργάνων και το άθλιο ελληνικό μπαράκι, στο οποίο ακόμα δεν έμαθαν ότι η sprite δεν μπαίνει ζεστή στη βότκα ή στο ρούμι…
Ανακάλυψα ένα μικροσκοπικό ελληνικό καφέ στην άκρη του τουρκομαχαλά. Άθλια η διακόσμηση, από τη στάνταρτ που έχουνε τα τούρκικα imbiss με kebab. Αλλά η ελληνική σημαία στο βάθος, που με χαιρέτησε ενώ έτρεχα παραήταν ζωντανή για να μπει στο ασυνείδητο. Σταμάτησα, πλησίασα στο μενού και παρολίγον να τσιριλλίσω (τσιρίξω)! Το πώς χάρηκα που βρήκα φραπέ με ΔΩΡΕΑΝ σέρβις ίντερνετ στο κέντρο της πόλης δεν περιγράφεται! Μόνο που δεν άρχισα να χοροπηδώ στη μέση του στενού. Σοβαρή, μπήκα και κάθισα στο πιο γωνιακό τραπεζάκι που βρήκα. (λατρεία προς τα γωνιακά τραπεζάκια, κατά προτίμηση δίπλα από παράθυρο για να μπαίνει διάχυτο το φως.)
Ο νεαρός στο μπαρ, ψηλός και μελαχρινός, με βαριά προφορά όταν μιλούσε ελληνικά και γερμανικά ακσάντφράι. Κάποιοι άλλοι νεαροί μέσα παλεύανε με κάτι καλώδια. Ετοιμάζονταν για ιδιωτικό τουρνουά κάποιου διαδικτυακού παιχνιδιού, ιδέα δεν έχω ποιού. Η μουσική ήταν από ελληνικό σταθμό, στην οθόνη υπήρχε madtv, παρασύρθηκα. Ήταν η στιγμή που αποφάσισα να τηλεφωνήσω για να έρθω Αθήνα.( Το ότι ναυάγησε το πλάνο άλλη ιστορία, για την οποία ρίχνω μεγάλο μέρος της ευθύνης στην τελευταιαστιγμηατίτηδα μου και στην γρουσουζιά του Ε.) Ένιωθα ότι ήμουν σπίτι κι ας βρισκόμασταν στην καρδιά της Γερμανίας σε ένα τουρκομαχαλά, που μύριζε σκόρδο και donner kebab. Αφού στο ραφιόφωνο κτυπιότανε ο Σάκης!!! Και στην οθόνη μια άγνωστη Ελληνίδα αηδός! Ναι ,ναι με «ήττα»! :ΡΡΡΡΡ Για αυτό μην ψάχνετε τίτλο, όνομα κλπ…προτίμησα να συγκεντρωθώ στην όαση…
Τα παιδιά με τα καλώδια, άρχισαν να σχολιάζουν: που κάθισα άνετη και έβγαλα τις σημειώσεις για την διπλωματική. Που τα μαλλιά μου ήταν αχτένιστα, τα αθλητικά μου λερωμένα, που είχα το χάλι μου το μαύρο δηλαδή… κοκκίνισα γιατί είχανε απόλυτο δίκαιο.
Όμως όταν ήρθε το μελαχρινό παιδί για να πάρει την παραγγελία, τα σχόλια τους κόπηκαν με την ππάλλα του χασάπη. Δεν περίμεναν να ακούσουν «Ένα πολύ παγωμένο φραπέ σκέτο, με λίγο γάλα παρακαλώ.»
Σαν χορωδία άρχισαν βροχή τα «Συγγνώμη, κοπελιά!» κι εγώ γελούσα.
- Αν μου πείτε πού μπορώ να βρω τέτοια μηχανή του φραπέ στη Γερμανία, θα το κάνουμε ντελίτ! Όχι πώς είπατε και κανένα ψέμα!
- Ε…δεν βρίσκεις τέτοιο εδώ! Στην Ελλάδα μόνο. Από εκεί τα φέρνουμε όλοι.
- Τάλαβα….Οκ, ευχαριστώ πάντως!
- Κι από πού είσαι δεν με είπες… πετάχτηκε ο πιο κοινωνικός.
- Όχι από δώ πάντως… (παραήταν μελαγχολικός ο τόνος μου; Δεν πειράζει!)
Πριν φύγω, έκανα μερικούς γνωστούς. Και χάρηκα. Άλλο πράμα η πατρίδα εδώ στα ξένα! Το ότι με πέρασαν για Θεσσαλονικιά παρολίγον να τους κοστίσει τα κεφάλια, χαχαχαχα μετά δοκιμάσανε την Κρήτη… Η Κύπρος ούτε που τους πέρασε από το μυαλό, θεϊκό γέλιο!!!….
Ένα μήνυμα από Κύπρο, που ήρθε την ώρα που έφευγα, με έκανε να πεταλουρίζω κι ας μην φαίνομαι ώριμη γυναίκα ετών 100. Άσχετο ότι όλα πήγανε στραβά φέτος. Στραβά, μαυριδερά κι ανάποδα! Σημασία έχει ότι το καλοκαίρι είναι λάιτ, και η τελική ευθεία στον ορίζοντα! «Αγάπες μου, θα καταφέρουμε να τα πούμε έστω για 2 νύχτες βότκας- βότκας-βότκας-μπίρας-μπίρας-μπίρας-submarines!»Τα καλά νέα της παρέας μου έφτιαξαν τη διάθεση. Λάμπρυνε το χαμόγελο μέσα μου, που κάπου το είχα ξεχάσει τώρα τελευταίως. Και είναι τόσο πιο ζεστό το μέσα χαμόγελο από αυτό της οδοντόκρεμας...Ας είναι καλά τα παιδάκια μου τα γλυκά!!! Κι ας άρχισαν τις ερωτήσεις για το πότε σκοπεύω να αρχίσω να ενδιαφέρομαι ξανά για έρωτες και πασατέμπο...
ΥΓ: Σας σκεφτόμουν όλο το Σάββατο...Ελπίζω να περάσατε ΤΕΛΕΙΑ ΤΕΛΕΙΑ ΤΕΛΕΙΑ!!!
ΧΓΓΚ: Δεν είναι συγκινητική η αγάπη των παιδικών φίλων;
Να είναι περίφημη περίφημη περίφημη η βδομάδα μας!!!!
:)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
5 σχόλια - Στείλε Σχόλιοαρτικ grow-ups as in push-ups Απορίες Απορίες εκτός τόπου και χρόνου αρτίκ επέτειος ημερολογιακά ημερολογιακα ιδεογραφικά Κύπρου εικόνες Κύπρου είκονες μεταφράσεις της Μωβ μορφές Μορφές Παράφωνοι διάλογοι Σκέψεις σΤίχΟι συνείδηση συνταγές Σφηνάκια σφηνάκια Σφηνάκια! τραγούδια για καλημέρα τραγούδια για καληνύχτα τσάγια Τσάγια! τσάγια! Τσάγια Χαμόγελα