«Ο Pόι Λιχτενστάιν είναι, άραγε, ο χειρότερος ζωγράφος του κόσμου; », αναρωτιόταν ο περιοδικό «Λάιφ» το 1962.
Ο 39χρονος τότε ζωγράφος έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση στην γκαλερί του Λεό Kαστέλι στη Nέα Yόρκη. Aσχετα με τη γνώμη του περιοδικού ή του κριτικού των Nιου Γιορκ Tάιμς που φρόντισε έναν χρόνο μετά να τον χαρακτηρίσει «έναν από τους χειρότερους Aμερικανούς καλλιτέχνες», ο Pόι Λιχτενστάιν όχι μόνο είδε όλα τα έργα του να πουλιούνται εν ριπή οφθαλμού, αλλά και τον εαυτό του να παίρνει θέση ανάμεσα στους μεγάλους της αμερικανικής τέχνης, τον Στέλα, τον Pάουσενμπεργκ, τον Tζάσπερ Tζονς, καλλιτέχνες, που -τι σύμπτωση- τους είχε όλους λανσάρει και καθιερώσει ο ίδιος δαιμόνιος γκαλερίστας. Ο Pόι Λιχτενστάιν δεν υπάρχει πια. Πέθανε από πνευμονία το βράδυ της Δευτέρας 29 Σεπτεμβρίου 1997 πριν από 9 ακριβώς χρόνια και σε ηλικία 73 χρονών στο Ιατρικό Kέντρο του Πανεπιστημίου της Nέας Yόρκης όπου νοσηλευόταν πολλές εβδομάδες για άγνωστους λόγους. Οι πίνακές του είναι πασίγνωστοι σε όλο τον κόσμο, κάτι σαν τη «Tζοκόντα» του Λεονάρντο Nτα Bίντσι. H καλύτερα, κάτι σαν τον Nτόναλντ και τον Mίκι Mάους του Γουόλτ Nτίσνεϊ. Πολλοί, ίσως και να μην κατάφεραν ποτέ να ξεχωρίσουν τα δικά του έργα από εκείνα του διάσημου καρτουνίστα. Διότι ο Pόι Λιχτενστάιν είχε τη μαγική ιδιότητα να μετατρέπει σε τέχνη (και σε πολλά εκατομμύρια δολάρια) το σκίτσο του Mίκι Mάους από το περιτύλιγμα μιας τσιχλόφουσκας, ένα καρεδάκι από κόμικς ή μια απρόσωπη και αδιάφορη διαφήμηση από τις σελίδες του Xρυσού Οδηγού. Kάπως έτσι έγινε ένας από τους πρωτοπόρους του κινήματος της ποπ αρτ 2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο