Πονάω
και ξέρω που πονάω,
και γιατί πονάω.
Ξέρω και ποιο είναι το φάρμακο.
Μεταξύ μας, ίσως είναι και ψευτόπονος,
δημιούργημα της φαντασίας μου.
Θες να πούμε αλήθειες?
Νιώθω μόνη
αλλά ξέρω οτι εγώ το επέλεξα
Κλαίγομαι στον εαυτό μου
αλλά ξέρω πως αν θελήσω
μπορώ να βρεθώ σε μια παρέα
ή ακόμα και απέναντι απο κάποιον να μιλάμε
Δεν το κάνω όμως.
Τι με κοιτάς?
Δεν το κάνω.
Αν δεν έχω να πω κάτι ουσιαστικό με τον άλλον, κουράζομαι.
Θέλω να με δένει κάτι με τον άλλον.
Δύσκολα όμως αφήνω τον εαυτό μου να δεθεί.
Το ξέρω, είμαι στριφνή. Δεν χρειάζεται να μου το πεις. Τουλάχιστον είμαι ειλικρινής.
Παρ'όλα αυτά δυσκολεύομαι να συμβιβαστώ με αυτές τις επιλογές μου.
Λες να τα καταφέρω?
Γιατί χαμογελάς?
ξέρω...
Τα χαμόγελα των ματιών ποτέ δεν λένε ψέμματα
3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο