Φτου ξελευτερία!
Από σήμερα ξεκινούν επισήμως οι διακοπές μου! Μούφα διακοπές δηλαδή αφού σπίτι θα μείνω...(:Ρ). Κουνήσαμε μαντήλι αποχαιρετισμού στο φροντιστήριο. Από Σεπτέμβριο πάλι!
Σήμερα λοιπόν ξύπνησα στις έντεκα το πρωί, χαζολογούσα όλη την ώρα, τριγύρναγα μέσα στο σπίτι σαν την άδικη κατάρα, χάζεψα στην τηλεόραση, διάβασα και το βιβλίο μου και....και....και....ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΚΑΝΩ!
Αυτό είναι το λεγόμενο σύνδρομο της πολλής ελευθερίας. Έχεις τόσο ελεύθερο χρόνο που καταλήγεις να μην ξέρει τι να τον κάνεις. Και τότε είναι που ξεπηδάνε κάτι ζοφερές σκέψεις του στυλ "πόσο άδεια είναι η ζωή μου..." κλπ κλπ. Και σε πιάνει ένας κόμπος στο λαιμό και μια τάση φυγής που δεν ξέρεις όμως πως να την αξιοποιήσεις! Και καταλήγεις να στριφογυρνάς γύρω απ'τα τραπέζια περιμένοντας το ημερολόγιο να δείξει 3 Σεπτέμβρη για να ξαναρχίσει το φροντιστήριο και κάθε άλλη εξω-σπιτική δραστηριότητα.
Γιατί είπαμε: Διακοπές ΓΙΟΚ για φέτος! Και σε συνδυασμό με τον υπέροχο χειμώνα που έρχεται και τα διαβάσματα και τις σελίδες που δεν λένε να τελειώσουν, πάει! Θα σαλτάρω!
Κλαψ κλαψ...άλλοι ηλιοκαίγονται στην Ζάκυνθο, άλλοι ετοιμάζουν βαλίτσες, άλλοι έχουν ήδη πάει διακοπές κι εγώ εδώ...ένας μήνας είναι....που θα πάει θα περάσει!
9 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΑδέσποτα Για γέλια μπορεί και για κλάματα Διάλογοι Εκρήξεις Μελαγχολικά Περί πολιτικής Ποιήματα Στιγμές έμπνευσης Στιγμές καθημερινότητας Στοχασμοί Συναυλίες Ταινίες Τραγούδια