Ετοιμάζεται σιγά σιγά η γιορτή μας…Οι μπόμπιρες τα έμαθαν κιόλας τα ποιηματάκια τους! Τώρα μαθαίνουμε τραγούδια. Δεν ξέρω ακόμα πόσα και πως θα τα ενσωματώσουμε στη γιορτούλα. Είχα κάτι σκέψεις το κάθε παιδί να παίζει και από ένα μουσικό όργανο(κουδουνάκια, τρίγωνο, μαράκες, μεταλλόφωνο, ταμπουρίνο κλπ.) τουλάχιστον στα ισχυρά μέρη του τραγουδιού ή να βγει μια μικρή ηχοιστορία, μια δραματοποίηση, αλλά κομματάκι δύσκολο το βλέπω να συντονιστούμε εκείνη τη μέρα...Ακόμη κι αν στις πρόβες τα πάμε τέλεια, την ημέρα της γιορτής οι μπόμπιρες αγχώνονται μπροστά σε τόσο κόσμο….

Τα ποιήματα που τους έδωσα είναι τα εξής:

1. Βλαδιμηρούλης(θα ντυθεί μάγος):Είμαι ένα αστέρι/ τόσο δα μικρό/ είμαι ένα αστέρι,/ λάμπω χαρωπό. /Μέσα στην καρδιά μου /λάμπει ο Χριστός,/ ήρθε και μου άφησε/ τ’ αστεριού το φως!

2.Δημήτρης(θα ντυθεί μάγος): Μη λέτε πως δεν ξέρω/ κι εγώ που’ μαι μικρός/ πως μια γαλάζια νύχτα/ γεννήθηκε ο Χριστός. /Μη λέτε πως δεν ξέρω /πως μ’ αγαπά πολύ /γι’ αυτό κι εγώ του στέλνω /ένα γλυκό φιλί!

3.Αντονίνο(θα ντυθεί μάγος): Σ’ αγαπώ Άγιε Βασίλη/ με χαρά σε περιμένω/ και κρυφά στο κρεβατάκι/ νύχτες ξάγρυπνο θα μένω.

4. Μπισκοτάκι(θα είναι ο Ιωσήφ μας!): Ήρθαν τα Χριστούγεννα/ κι όλα τα παιδάκια/ τρέχουνε στις γειτονιές/ και λένε τραγουδάκια.

5.Μαρουλάκι(θα είναι η Παναγίτσα μας!): Μες στη φάτνη ο Χριστούλης/ εγεννήθηκε παιδιά,/ στ’ αχυρένιο στρωματάκι/ με τ’ αρνάκια συντροφιά../ Έξω όλα είναι σκοτάδι/ μα στη φάτνη είναι καλά,/ γιατί όλα τα ομορφαίνει/ του Χριστούλη η ματιά.

6.Βαγγελίτσα(αγγελουδάκι): Χριστουγεννιάτικο εσύ δεντράκι, /με τα φωτάκια σου τα πολλά/  τι θα μου φέρεις για παιχνιδάκι/ απ΄ τα πολλά σου τα καλά;/ Μικρό δεντράκι αγαπημένο,/ τέτοια ομορφιά έχει κανείς; /Με τι λαχτάρα σε περιμένω/ κάθε χρονιά για να φανείς!

7.Ζωούλα(αγγελουδάκι): Είμαι ένα αγγελούδι/ που’ ρθε  από ψηλά/ να σας πει απόψε/ όλα τα καλά. /Σαν απόψε βράδυ /ήρθε ο Χριστός/ κι άστραψε ο κόσμος/ κι έγινε ένα φως.

8. Αλεπού(κι άλλο αγγελουδάκι, αν και κάτι μου λέει ότι θα αλλάξει χίλιες γνώμες ως το τέλος!): Χριστούλη, που γεννήθηκες /σε μια φτωχούλα φάτνη,/ η παιδική μας η καρδιά/ θέλει να σε ζεστάνει./ Και εγώ και όλα τα παιδιά/ θέλουμε να σου πούμε,/ γονατιστοί στη φάτνη Σου/ πόσο Σε αγαπούμε.

9.Κρυσταλλία(εγώ την…προόριζα για Άγιο Βασίλη, εκείνη όμως θέλει να γίνει αγγελουδάκι!): Καλώς όρισες ξανά Άγιε μας Βασίλη,/ με τα δώρα τα πολλά,/ τα παιχνίδια τα καλά,/ που η μεγάλη σου η καρδιά/ σ’ όλους μας θα στείλει!

10.Μπουμπού(την… προόριζα για αγγελουδάκι, θέλει να γίνει Άγιος Βασίλης. Ελπίζω να της χωράει η στολή, γιατί αλλιώς αλίμονο μας!): Άγιος Βασίλης έφτασε/ από την Καισαρεία,/ μεγάλο δρόμο πέρασε,/ χιόνια πολλά και κρύα./ Άγιος Βασίλης έφτασε/ μ’ ένα  ραβδί στο χέρι,/ μ’ ένα σακί στον ώμο του/ και τι δεν έχει φέρει!

Από τραγούδια σκέφτομαι να πούμε, με τον δικό μας πάντα ιδιαίτερο τρόπο, τα: «Ρούντολφ, το ελαφάκι», Κάλαντα Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς και «Το δέντρο των Χριστουγέννων».

Τι περίπου συμβαίνει την ημέρα της γιορτής:

1.       Τα παιδιά έρχονται μαζί με τους γονείς τους.

2.       Μαζεύονται όλα μέσα σε μία αίθουσα. Οι καλεσμένοι κάθονται στην στολισμένη τραπεζαρία υπό τους ήχους χριστουγεννιάτικης μουσικής, τρώνε τα γλυκά τους, πίνουν τα αναψυκτικά τους και περιμένουν.

3.       Εμείς ντύνουμε τα (παραζαλισμένα)  παιδιά με τις στολές τους.

4.       Ερχόμαστε στην τραπεζαρία (πέρυσι είχε μαζευτεί τόσος κόσμος, που και γω αγχώθηκα μόλις το συνειδητοποίησα…)

5.       Μιλάει λίγο η διευθύντρια.

6.       Τα παιδιά αρχίζουν να λένε (;) τα ποιήματα και τα τραγούδια, με σειρά που έχουμε ορίσει από μέρες (πέρυσι τα μισά έκλαιγαν, τα άλλα μισά έτρεχαν εδώ κι εκεί κι εγώ τραγουδούσα μόνη μου!)

7.       Τους δίνουμε τα δώρα τους (δεν ξέρω αν συμβαίνει σε άλλους παιδικούς σταθμούς. Σε μας είναι παράδοση κάθε χρόνο τα παιδιά να παίρνουν ένα μεγάλο παιχνίδι και μια σακούλα με σοκολάτες, καραμέλες, διάφορα γλυκάκια κλπ.)

8.       Βγαίνουμε τις καθιερωμένες φωτογραφίες, αποχαιρετιζόμαστε, αφήνουμε το σχολείο όπως είναι (Πόσο το λυπάμαι που αδειάζει….Άραγε πόση μοναξιά να νιώθει χωρίς τους μπόμπιρες….) και φεύγουμε!

Περιττό να πω ότι αυτές τις μέρες επικρατεί ένας πανικός στο σχολείο! Καθαριότητα, στολίσματα, προετοιμασίες…Χαμός! Ένα σωρό δουλειές μας περιμένουν μέχρι τη γιορτή! Το καλό όμως  είναι ότι το ευχαριστιούνται τα παιδιά όλο αυτό το κλίμα! Βρίσκουν και την ευκαιρία να κάνουν και κανα δυο ζημιές παραπάνω, που…συγχωρούνται λόγω των ημερών! Κι έχουμε όλοι μια απίστευτη διάθεση! Ειδικά σήμερα συγκινήθηκα έτσι ανάμεσα στους μπόμπιρες, στο μισοστολισμένο σχολείο που έτρεχα από δω κι από κει και τα κάλαντα έπαιζαν στην διαπασών….Θεωρώ τα Χριστούγεννα γιορτή των παιδιών. Πιστεύω ότι δεν την ζεις αν δεν βρίσκεσαι ανάμεσα τους! Πέρυσι και φέτος κατάλαβα τι θα πει γιορτές, που τις είδα μέσα από τα όμορφα παιδικά ματάκια! Είχα χρόνια να νιώσω έτσι. Ίσως απ΄ όταν ήμουν κι εγώ παιδί… Γι΄ αυτό θέλω να κάνουμε πολλά πράγματα φέτος στο σχολείο! Να φτιάξουμε μαζί με τα παιδιά μπισκότα για τον Αι Βασίλη, να του γράψουμε ένα μεγάλο γράμμα και να υπογράψουμε με δακτυλομπογιές,  να πειραματιστούμε με κουκουνάρια και τέμπερες, να βάψουμε φύλλα από πλάτανο και καρύδια, να δοκιμάσουμε μελομακάρονα και κουραμπιέδες, να διαβάσουμε πολλά πολλά χριστουγεννιάτικα παραμύθια, να ακούγεται όλη μέρα χριστουγεννιάτικη μουσική…Να χαμογελάμε περισσότερο….Να γίνουμε μια μεγάλη αγκαλιά γεμάτη α γ ά π η…………

Α! Με το ένα και το άλλο όμως κόντεψα να το ξεχάσω! Η πρόσκλησή σας για την γιορτή μας:

Σας καλούμε με μεγάλη μας χαρά,

εμείς τα μικρά

-του παιδικού σταθμού Λεβαίας-

τα παιδιά,

στων Χριστουγέννων τη γιορτή

μην τη χάσετε, να είστε όλοι εκεί ...

Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου και ώρα (μάλλον) 9:30 π. μ. !!!