βαλ' τοί είστε όλοι σήμερα...;

Σε μία προσπάθεια να ακολουθήσω τα βήματα της τεχνολογίας,αποφάσισα να συνδέσω ένα iPod στο συτοκίνητο. Φαίνεται όμως πως το μηχάνημα απέκτησε βούληση και κρίση και σε όλη τη διαδρομή βάλθηκε να με κάνει κομμάτια...

Σε μία αυτόβουλη μίξη άρχισε να με πυροβολεί κατά σειρά με τα εξής:

"Τα χρόνια φεύγουν θες δε θες, σαν των ματιών σου τις βαφές..."

"Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω...φταίει η ζωή που είναι μικρή"

Η μίξη συνεχίστηκε με διάφορα άλλα, πολύ "ευχάριστα" ακούσματα και αφού δεν πήρα φόρα να πέσω από τον Υμμητό, μάλλον έχω αρκετές αντοχές...

Δεν είναι το ότι μεγαλώνω, είναι το ότι μεγαλώνω αλλά μυαλό δε βάζω.

Δεν είναι ότι περνάνε τα χρόνια, είναι ότι παίρνουν μαζί τους πράγματα αγαπημένα.

Δεν είναι ότι αλλάζει η ζωή μου, είναι ότι δεν προλαβαίνω να τις δω τις αλλαγές.

Ίσως είναι η πρώτη φορά στα 26 χρόνια που μαζεύτηκαν στις πλάτες μου, που δεν ήθελα να έρθει αυτή η μέρα. Και δυστυχώς όχι μόνο ήρθε, αλλά μας πήρε και μας σήκωσε!

Δεν έχω γενέθλια, δε θέλω να γιορτάσω...

"Ήθελα στα γενέθλια μόνη μου να τα πιω..."