Σήμερα έκανα το 4ο μπάνιο.Δεν το συζητώ,έχω σπάσει κάθε ρεκορ φέτος.Το χειμώνα να δούμε,που θα σπάσω κάθε ρεκορ κρυολογήματος.
Πήραμε λοιπόν το καραβάκι από Ωρωπό(πάντα την μπερδεύω αυτή τη λέξη με τα πολλά Ο,σωστά το έγραψα;)και περάσαμε απέναντι στην Ερέτρια.Από εκεί,ευθεία για Κύμη.Είχα πολύ καιρό να πάω προς τα εκεί,όπως είχα και πολύ καιρό-αν εξαιρέσεις την Ιταλία-να πάω εκδρομή με το αμάξι,με τους γονείς μου.Δεν είναι το καλύτερο μου.Όχι ότι δεν έχουμε καλή σχέση,κάθε άλλο.Τέλος πάντων.Χωράει ανάλυση,όπως πολλά πράγματα στη ζωή μου,που συμβαίνουν χωρίς να μπορώ να συμμετέχω όπως θέλω και όπως αρμόζει στην ηλικία μου.
Κάναμε μπάνιο σε μια θάλασσα που δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε.Φάγαμε στην Κύμη,ωραία,και φύγαμε με μια στάση στην Αμάρυνθο για καφέ και παγωτό.Κρατηθείτε τώρα με αυτό που θα πω!Αποδεικνύει όλο το "μεγαλείο"της κλεψιάς που ανεχόμαστε στην Αθήνα.Στην Αμάρυνθο,σε καφετέρια δίπλα στη θάλασσα,πληρώσαμε για ένα παγωτό,ένα φραπέ,και ένα φρεντουτσίνο,ΜΟΝΟ 8,5 ΕΥΡΩ!!!!!Αντε να είχες κάνει αυτή την παραγγελία στο Θησείο,θα σου είχαν πάρει και τα σώβρακα!Μόνο το παγωτό θα είχε τόσο.Μου έχει τύχει και το λέω,δεν το λέω στον αέρα.
Τέλος πάντων.
Προχωρήσαμε στη Χαλκίδα.
Τηλεφώνησα στη φίλη μου την Εύη,η οποία σαν να το είχε ένστικτο σήμερα,μου είχε τηλεφωνήσει και ως συνήθως το είχα κλειστό.Το να έχω το κινητό ανοιχτό είναι η είδηση,όχι να το έχω κλειστό.
Για καλή μου τύχη,η Εύη όπως το φαντάστηκα ήταν στη Χαλκίδα!Από εκεί είναι η καταγωγή της άλλωστε,και έμενε εκεί ώσπου ήρθε Αθήνα για σπουδές.Τι καλό κοριτσάκι!!!Σαν μικρή μου αδελφή περισσότερο τη νιώθω,είναι και μικρούλα,21 χρονών.
Έτσι συναντηθήκαμε για λίγο στη Χαλκίδα να τα πούμε.Βιαζόταν,είχε αφήσει την παρέα της σε καφετέρια,θα πηγαίναμε προς τα εκεί,αλλά εγώ ντρεπόμουνα,έτσι όπως ήμουνα χάλια,με ένα μαλλί σαν να είχε μπει στην μπρίζα,από τη θάλασσα.Έτσι καθίσαμε και τα είπαμε σε ένα παγκάκι,για λίγη ώρα.
Εστω κι αυτό το λίγο,μου δείχνει αυτό που ήδη ξέρω.Πως αν ένας άνθρωπος θέλει να σε συναντήσει,ακόμα και στην άκρη της γης να είναι θα το κάνει.Αντίθετα,κάποιος που είναι εγωιστής και σκέφτεται μόνο το βόλεμα του,θα βρει χίλιες δικαιολογίες,κούραση,απόσταση,δουλειά,μαγείρεμα,δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο.Μου έχει τύχει και αυτό και το λέω.Υπάρχουν "φίλες" που μόνο Σάββατο μπορούν να σε συναντήσουν και μόνο όπου θέλουν εκείνες και όσο θέλουν,και προς Θεού,καθημερινή με τίποτα,γιατί είναι μοναδικά φαινόμενα σε αντίθεση με όλη την υπόλοιπη πόλη που κάθεται,εκείνες δουλευουν.Δεν μ'αρέσει να γίνομαι ειρωνική,αλλά μου τη σπάει να τρώω φτύσιμο για ηλίθιους λόγους.Κάποια πράγματα είναι ή άσπρο ή μαύρο.Αν θέλεις κάποιον να τον δεις,θα κινήσεις βουνό.ΤΕΛΟΣ.Αλλιώς,θα καλυφθείς πίσω από φτηνές δικαιολογίες.Ας μην αναφέρω περιστατικά,θα γελάσουν και οι τοίχοι.Με το σκεπτικό νέων ανθρώπων,νέων κοριτσιών,που σκέφτονται πιο απαρχαιωμένα και συντηρητικά κι απ'τη γιαγιά μου.
Αλλά γενικά στη ζωή μου ισχύει το ή στραβός είναι ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε. Το κακό είναι ότι ισχύουν και τα δυο.Στραβά αρμενίζω σε έναν θεόστραβο γυαλό.Αλλά δεν θέλω να "ισιώσω" την πορεία μου.Μια χαρά είναι η πορεία μου.Ο γυαλός είναι χωρίς προοπτική προκοπής και η πορεία μου είναι καταδικασμένη να αποτύχει...
Κάποια πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται...Κάθε άνθρωπος έχει μέσα του πολλά...
Μετά τη Χαλκίδα,πήγαμε στην Αυλίδα.
Εδώ κολλάει η φράση που λέω στον τίτλο "διαδρομή στο χθες".Θα εξηγήσω,ευθυς αμέσως.
Πήρε τηλέφωνο η μάνα μου την ξαδέλφη μου.Η ξαδέλφη μου με τον άντρα της και το μωράκι τους,3 μηνών,παραθερίζουν στο εξοχικό της οικογένειας,στην Αυλίδα.
Η πλάκα είναι ότι τους πετύχαμε στην Έυβοια,αν το ξέραμε νωρίτερα,θα πηγαίναμε εκεί να τους βρούμε.
Κάναμε βόλτα στην παραλία της Αυλίδας.Τα τρελά νερά της Χαλκίδας,είχαν σηκώσει κύμα,σε κάποια σημεία έφτανε το δρόμο.
Η φωτογραφία είναι λίγο πιο πέρα.Ακουγόταν μόνο το κύμα.Θα μπορούσα να μείνω όλη νύχτα.Να ακούω μόνο το κύμα.
Είναι καταδίκη για έναν άνθρωπο που λατρεύει τη θάλασσα,να μένει σε ένα μέρος που μισεί,από τη μια,αλλά το χειρότερο,εκεί που μένω στην Αθήνα,δεν βλέπω θάλασσα ούτε στην ταράτσα της πολυκατοικίας αν ανέβω.Σαν να μου βγάζει τη γλώσσα η ζωή και να με κοροιδεύει...Λατρεύω τη θάλασσα και μένω στο βουνό.
Τελικά μετά από συνενόηση με την ξαδέλφη μου την Ντίνα,ανεβήκαμε,αφού πρώτα μπερδευτήκαμε,στο σπίτι.
Πόσο πίσω με πήγε αυτή η βόλτα...
Είχα πάνω από 10 χρόνια,ίσως και παραπάνω,να πάω σε αυτό το εξοχικό.
Όταν είμασταν μικρά,εγώ και τα δυο ξαδέλφια μου,ο Ανδρέας,που με περνάει ένα χρόνο,και η Ντίνα,που είναι μικρότερη μου ένα χρόνο,σχεδόν κάθε καλοκαίρι,ήμουνα μαζί τους στην Αυλίδα.Το εξοχικό αυτό ο συγχωρεμένος ο θείος μου το ανέστησε.Το έφτιαξε και κάναμε τις διακοπές μας τότε,και τώρα πάντα κάποιος πάει κάθε καλοκαίρι.
Τότε κάναμε βόλτες γύρω-γύρω με τα ποδηλατάκια,γελάγαμε,παίζαμε,πειραζόμασταν,καθόμασταν και λέγαμε αστεία και ανέκδοτα από το σχολείο,όσα μας συνέβαιναν-δημοτικό πηγαίναμε τότε- και φυσικά παίζαμε το θρυλικό "όνομα,ζώο,φυτό"που ακόμα παίζω,συνήθως σε στιγμές βαρεμάρας,σε καράβια,για παράδειγμα.Τι γέλιο κάναμε!Όλα τα άσχετα θυμόμασταν!Τότε ξέραμε απέξω όλα τα βουνά,τις λίμνες και τα ποτάμια και βάζαμε τέτοιες στήλες.Κάναμε βόλτα μετά,εκεί παραπάνω ήταν ένα εκκλησάκι.Φτάναμε ως εκεί,αναβαμε κεράκι και γυρίζαμε.Ολα κι όλα να είχε εκεί η γειτονία τους 5-6 σπίτια.Τώρα έχει σαφώς περισσότερα.Είναι πολύ μακριά από τη θάλασσα το σπίτι.Πηγαίναμε με τα πόδια και γυρίζαμε.Δεν είχε ποτέ καλή θάλασσα,δεν είχε καλή παραλία,αλλά τότε τα νερά ήταν καθαρά.
Πόσο πίσω πήγε ο νους μου...
Τώρα;
Η μέρα με τη νύχτα...
Και τα 3 ξαδέλφια μου είναι παντρεμένα.Ξέχασα να αναφέρω τη μεγαλύτερη ξαδέλφη μου,που τότε δεν κάναμε τόση παρέα,γιατί όταν είσαι μικρός,τα 4 χρόνια είναι διαφορά,ενώ τώρα,είμαστε πολύ αγαπημένες και τα 4 χρόνια δεν είναι τίποτα.
Η Ελένη,ο Ανδρέας,η Ντίνα,και οι 3 παντρεμένη.Η μια έχει μια κόρη 3 μηνών,η άλλη σε 6 μήνες-πρώτα ο Θεός-θα έχει ή κόρη ή γιο.
Αλλάζουν οι ζωές.Φωτίζονται;Σκοτεινιάζουν;Δεν ξέρω να το πω.Πάντως αλλάζουν.
Δεν είμαστε τα 10 χρονα,με τα ποδηλατάκια.Είμαστε οι 30αρηδες μα τις ευθύνες.Με τις δουλειές,με τον λίγο ελευθερο χρόνο,με τις λίγες διακοπές,με τις φορτωμένες ζωές.
Τα χαμόγελα λιγοστεύουν το χρόνο ζωής στα πρόσωπά μας.Τότε μένανε όλη μέρα.
Ανέμελα χρόνια...
Τότε που κάναμε μπάνιο να ξεπλύνουμε το αλάτι,στην αυλή,με το μαγιό,με μπουκάλια που είχαμε να ζεσταίνονται στον ήλιο.
Εννοείται πως απόψε ο γαμπρός μου δεν μας άφησε να φύγουμε.Είχανε και παρέα,φίλους τους απ'τα παλιά.Η Ντίνα έχει φίλες από το σχολείο!Ίσως από τους λίγους ανθρώπους που έχουν κρατήσει επαφές με κορίτσια από το σχολείο.Πιστεύω οφείλεται στη σταθερότητα της παιδικής ζωής της.Όταν εμείς σε 15 χρόνια είχαμε άλλαξει 5 σπίτια,εκείνοι μένανε σταθερά στο ίδιο.Πως να δημιουργήσω φιλίες όταν πάντα αλλάζαμε σπίτι;Γιαυτό το πρώτο μέλημα ενός ζευγαριού πρέπει να είναι το σπίτι.Το ενοίκιο είναι μια πολύ κακή φάση για ένα ζευγάρι και καταστροφή για ένα παιδί.
Εκτός ότι γελάσαμε και φάγαμε όλοι μαζί,τα ψητά του γαμππρού μου,του Νεκτάριου,πήγαμε και απέναντι,στο φίλο του θείου μου,που μένει πια μόνιμα ’υλίδα,με τη γυναίκα του.
Είδα τη μεγάλη του κόρη που είχα να τη δω...Μπορεί και 10 χρόνια.Πόσο χάρηκα!Τους ανθρώπους αυτούς τους ξέρουμε μια ζωή.Τα παιδιά τους παιδικοί φίλοι με τα ξαδέλφια μου και γείτονες στα Πατήσια.
Είδα και τη φίλη μας τη Μαρία,που είχε χτυπήσει το πόδι της,σε ατύχημα,πριν 3 μήνες.Αφού γλίτωσε από τέτοιο χτύπημα...Είχε κάποιον Αγιο στο πλευρό της...
Είναι η πιο χαμογελαστή κοπέλα που ξέρω!!Ο πιο καλόκαρδος άνθρωπος!Και ταυτόχρονα,η πιο άτυχη κοπέλα.
Τελικά ήρθαμε 1.30 πμ σπίτι.
Γεμάτη από μια γεμάτη μέρα.
Ένα ταξίδι στο χθες.
Αναμνήσεις.
Τι θα είμασταν χωρίς αυτές;
Πόσο ρουτινιασμένη και μίζερη θα ήταν η πραγματικότητα μας;
Ρητορικές ερωτήσεις.
Την απάντηση την ξέρω.
Την έχω μέσα μου.
Ανάμνηση.
Ενός όμορφου χθες.
Ενός δύσκολου τώρα.
Ενός αβέβαιου αύριο.
4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
αγάπη ελπίδα ζωή ταξίδι αλλαγή αναμνήσεις σκέψεις γνώσεις παράξενα σοφίες δημιουργία διάφορα στιγμές ευχές χαρά χαμόγελο όνειρο ιδέες νοσταλγία συμπεράσματα συνταγές συνταγή ανέκδοτα φιλία θυμός μοναξιά ιστορία λιμάνι ψυχή λέξεις Μουσική παραμύθι περι ζωής μουσικής φιλίας έρωτα χαμόγελου ποιήμα σιωπή πιστεύω συμπέρασμα χιούμορ χιουμορ ζωγραφική συμβουλές τραγούδια ταινία ταινίες γάμος μετακόμιση παρέα ευτυχία χρήσιμα site ψηφιδωτό στιγμες