Μια χαρά τα είπαμε στο προηγούμενο ποστ για τα κοχυλάκια και τα βοτσαλάκια
που συλλέγουμε..
Για την ομορφιά της παραλίας και της θάλασσας..
Δεν είπαμε όμως για τις γόπες...Και φυσικά δεν εννοώ τα ψάρια ...
αλλά τα δικά μας αποτσίγαρα που κάνουν παρέα με τα υπόλοιπα σκουπίδια μας στις ακτές.

Δεν μπορώ να καταλάβω
πως είναι δυνατόν να πετάμε οτιδήποτε άχρηστο στο φυσικό μας περιβάλλον.
Πόσο μάλλον στις παραλίες,στα δάση,σε ποτάμια και βουνά που κοσμούν τον τόπο μας.Τον πλανήτη μας!
Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ,είναι πως,ως "φυσικό περιβάλλον"φτάσαμε να θεωρούμε τα μπετά του σπιτιού και του γραφείου μας,το σαλόνι μας,άντε και την αυλή ή την είσοδο της πολυκατοικίας μας.
Απο 'κει και έξω,μάλλον το θεωρούμε ξένο τόπο.
Οπότε..δε μας νοιάζει,ρίχνουμε τα σκουπίδια μας.
Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα-και σίγουρα το έχετε δει-του τυπάκου που
ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου και αδειάζει το τασάκι στο δρόμο.
Καθαρό το αυτοκίνητό του!!
Λες και έξω δεν είναι η πόλη που ζει,δεν είναι η χώρα του,δεν είναι η Γη που θα ζήσουν τα παιδιά του.

 Στην παραλία που είναι τραβηγμένη η πρώτη φωτογραφία(μια πολύ μικρή παραλία)
υπάρχουν εκατοντάδες αποτσίγαρα-μην πω χιλιάδες-και πολλά άλλα σκουπίδια,κυρίως πλαστικά.
Πλαστικές σακούλες και μπουκάλια,καλαμάκια,κουτάκια αναψυκτικών,πακέτα τσιγάρων..
Καταθλιπτική εικόνα που δείχνει επίσης πόσο άθλια εξαρτημένοι είμαστε από ανθυγιεινά προϊόντα και συνήθειες.

Και στην παραλία ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΔΟΣ.Μεγάλος και ..σχεδόν άδειος!
Αυτή τη φορά,δε μπορούμε να ρίξουμε την ευθύνη στο διπλανό μας,στο Δήμαρχο,στο κράτος,στην άτιμη κοινωνία,στο Θεό που αδιαφορεί για τον πλανήτη.
Η ευθύνη είναι μόνο ΔΙΚΗ ΜΑΣ!

Είναι εντυπωσιακό,με πόση ευκολία πετάμε το αποτσίγαρο στην άμμο.
Ενημέρωση υπάρχει.Όλοι ξέρουμε πως όλα αυτά θα μολύνουν την παραλία για πολλά χρόνια.
Πως συντελούμε στην οικολογική καταστροφή.
Γιατί λοιπόν ;
Ακόμα κι αν δεν ξέραμε τις συνέπειες ,πως ανεχόμαστε αυτό το αντιαισθητικό θέαμα;

Είναι τόσο δύσκολο να πας δύο βήματα μέχρι τον κάδο να πετάξεις τα σκουπίδια;
Τόσο δύσκολο να βάλεις λίγο νερό σ'ένα άδειο μπουκαλάκι και να σβήνεις μέσα τα τσιγάρα σου
ή να φέρεις ένα μικρό τασάκι απ το σπίτι σου;

Το φαινόμενο δεν είναι μόνο Ελληνικό.
Να κάποια στοιχεία απο το Σκαϊ.gr(08/06/2007)

Στην κορυφή της λίστας με τα σκουπίδια που μαζεύτηκαν πέρυσι στην διεθνή εθελοντική επιχείρηση καθαρισμού των ακτών, βρίσκονται οι γόπες των τσιγάρων.

Πέρυσι περισσότεροι από 350.000 εθελοντές σε 68 χώρες απομάκρυναν από ακτές, ποτάμια και λίμνες συνολικά 3.175 τόνους σκουπιδιών, ανακοίνωσε η αμερικανική οργάνωση Ocean Conservancy που οργανώνει την ετήσια επιχείρηση.

Από τα 7,7 εκατομμύρια αντικείμενα που μαζεύτηκαν, τα 1,9 εκατομμύρια ήταν αποτσίγαρα.

Είναι η έκτη συνεχής χρονιά που οι γόπες βρίσκονται αριθμητικά στην πρώτη θέση.

Στη δεύτερη θέση για το 2006 βρίσκονται οι 768.000 συσκευασίες τροφίμων, από κονσερβοκούτια μέχρι νάϊλον σακούλες.

Στην επιχείρηση του 2006, οι εθελοντές εντόπισαν 1.074 ζώα παγιδευμένα σε σκουπίδια, πετονιές και δίχτυα. Από τα ζώα αυτά, μόνο ένα επέζησε -μια θηλυκή φώκια στη Φλόριντα.

Από το 1986 έως σήμερα έχουν συμμετάσχει στην εκστρατεία περισσότεροι από 6,5 εκατομμύρια εθελοντές, οι οποίοι απομάκρυναν συνολικά 52.600 τόνους σκουπιδιών σε 127 χώρες.

Ακόμα μερικά πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για τις γόπες(από το live-sustainably.blogspot.com)

Τα τσιγάρα που βρίσκονται στην παραλία και στο θαλάσσιο περιβάλλον δεν προέρχονται όλα από τους χρήστες των παραλιών.

Τα αποτσίγαρα που ρίχνονται στο δρόμο, στις όχθες ποταμών ή τις τουαλέτες μπορούν να ταξιδεψουν μέσω των αγωγών στη θάλασσα.

Οι επιδράσεις τους στο περιβάλλον είναι τρομερά επιβλαβείς.

Το 80% των αποτσίγαρων στο έδαφος βρίσκουν τον δρόμο τους στα συστήματα νερού μας και καταστρέφουν την ποιότητα του πόσιμου νερού μας.

Τα αποτσίγαρα μπορούν ακόμη να μπερδευτούν με τροφή και να φαγωθούν από τα θαλάσσια ζώα.

Έχουν βρεθεί στα έντερα των φαλαινών, των δελφινιών, των θαλάσσιων πουλιών και των χελωνών όπου μπορούν να ελευθερώσουν τις τοξικές χημικές ουσίες, να προκαλέσουν ερεθισμό του πεπτικού συστήματος του ζώου και περιστασιακά (εάν προκαλέσουν παρεμπόδιση του εντέρου), ακόμη και θάνατο.

Τα φίλτρα των τσιγάρων σχεδιάζονται για να απορροφήσουν την πίσσα και τις χημικές ουσίες που βρίσκονται στα τσιγάρα όπως το κάδμιο, ο μόλυβδος και το αρσενικό ,αλλά μόλις φθάσει το φίλτρο στη θάλασσα αυτές οι τοξικές χημικές ουσίες ελευθερώνονται στο νερό.

Τα φίλτρα, όπως συνήθως νομίζεται, δεν αποτελούνται από χαρτί, γίνονται από το οξικό άλας κυτταρίνης, ένα τύπο πλαστικού και έτσι παραμένουν στο περιβάλλον για πολλά χρόνια.

Κάθε αποτσίγαρο μπορεί να χρειαστεί από 2 έως 25 χρόνια για να βιοδιασπάσει.