Έφερε ο πατέρας μου από τη δουλειά του ένα ποιήμα που προφανώς έγραψε κάποιος συνάδελφος του.Δεν ήξερε ποιος,γιατί ο πατέρας μου δουλεύει νύχτα,είναι νυχτοφύλακας,και όλοι αυτοί δουλεύουν μέρα,και τους βλέπει συνήθως σε γιορτές όπως πχ στην κοπή της βασιλόπιτας την πρωτοχρονιά.

Τέλος πάντων,να μην πολυλογώ.Το ποιηματάκι...just perfect!!

Να το λοιπόν!Κλεμένο μεν,αστείο δε!Δεν ξέρω και το συγγραφέα του.Ας με συγχωρέσει!

Αν και νομίζω ο κάθε εργαζόμενος κάπως έτσι σκέφτεται,και με το δίκιο του,δεν υπάρχουν κίνητρα για να αποδώσει.Αυτό χωράει πολύ συζήτηση...

Την Δευτέρα δεν δουλεύω

θέλω να ξεκουραστώ

και αέρα κοπανάω

κάθε Τρίτη απ'τις 8.

Κοιμάμαι όλη τη νύχτα

τη μέρα χασμουριέμαι

θα πάθω υπερκόπωση

έτσι που τυραννιέμαι.

Βοηθάω την Τετάρτη

τους τεμπέληδες,γι'αυτό

κάθε Πέμπτη είμαι πτώμα

θα πεθάνω,δεν βαστώ.

Την Παρασκευή γιορτάζω

το Σάββατο έχω ρεπο

και την Κυριακή πηγαίνω

στη μουργέλα που αγαπώ.

Ουφ...Ψόφησα.

Χαχαχαχαχαχαχαχα!!!!