Καρρέ Φιξ
Στημένα φιξ καρρέ του σινεμά φαντάζουν όλα...
15 Αυγούστου 2008, 14:52
Μπορείτε;
Καρρέ Φιξ  

Την πρώτη φορά που το άκουσα, εστίασα την προσοχή μου γιατί οι φωνές ήταν του Τριφώνου. Την δεύτερη φορά, σαφώς πιο ενημερωμένος, εστίασα γιατί ήξερα πως οι στίχοι είναι της Λίνας. Έκτοτε αλλάζω σταθμό με την πρώτη νότα ή (ακόμα χειρότερα) με την αναγγελία και τις συστάσεις. Ακόμα και αν η εκπομπή είναι της Όλγας Λασκαράτου (Μελωδία 99.2). Τρίτη φορά δεν υπήρξε. Μπορείτε παρακαλώ να μου πείτε τι είναι αυτό που σας ενθουσιάζει στο εν λόγω τραγούδι; Γιατί όσο κι αν έψαξα δεν κατάφερα να βρω κάτι να με κρατήσει. Τι κι αν τα ονόματα εγγυήθηκαν το αποτέλεσμα από τα δελτία τύπου. Μπορείτε;

Εδώ οι στίχοι για να έχουμε μια εικόνα.


Να μ’ αγαπάς

Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να με κρατάς αγκαλιά σφιχτά γιατί μου πήρε πολλά το εφτά
εκτός κι αν είπα εγώ το έλα σ' όλα αυτά

Μακάρι να ‘ναι η καρδιά μου ρόδι τυχερό
να στο χαρίσω να στάζει αγάπη ένα σωρό
Στα μαξιλάρια και στο χαλί να ξεχαστώ να μου λες πολύ
Κι ας κάνει ο φόβος κι άλλη τρύπα στο νερό

Να περπατάμε χέρι-χέρι ως το πρωί
Του τραμ οι ράγες κάτι ξέρουν δεν μπορεί
Τα χρόνια φεύγουν, γοργά περνούν και μ’ αναμνήσεις μετά γυρνούν
Μικρά τα ονόματα που όλα τα χωρούν

Να μ’ αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά
Στο σινεμά στο κορμί μου κόλλα τρυφερά
Δεν ειν’ ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός
Για να ‘χει όνειρα να κάνει ο ενικός.

Να μου μιλάς μεσημέρι, βράδυ και πρωί
Στα ξαφνικά, στο μικρό μπλακ άουτ της Δ.Ε.Η.
Και μέχρι να ‘ρθει ξανά το φως, αυτός ο λόγος ο πιο κρυφός
θα δει ν’ ανοίγουμε μια πόρτα στη ζωή

Να μ’ αγαπάς εαυτέ μου σ’ έψαχνα παντού
Κι ενώ ενοχές κι αντοχές μου ‘δίναν ραντεβού
απ’ τα ακριβά μου στα πιο φθηνά κι απ’ τη φωλιά μου στο πουθενά
συναντηθήκαμε στη μέση του καιρού

Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να μου μιλάς σιγανά στ’ αυτί γιατί ακούνε την νύχτα αυτή
παλιά μου όνειρα που χρόνια είχαν κρυφτεί

 

Μουσική:  Carlos Libedinsky
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου

 

(σ.σ: ο μόνος στίχος που με συγκινεί είναι μαρκαρισμένος)

Το ακούμε ΕΔΩ.

11 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

PashalinaMakia (15.08.2008)
Εμένα μου αρέσει γιατί με κάνει να νοσταλγώ καταστάσεις προσωπικές μου.Δεν είναι ενθουσιασμός.Είναι περισσότερο νοσταλγία.Κι η νοσταλγία είναι κάτι εθιστικό για τον δικό μου χαρακτήρα.

Εμένα απ'όλο το τραγούδι η τέταρτη στροφή μου αρέσει.Κι η μουσική βέβαια.

Καλύφθηκε η μία άποψη?
PHILIPPOSSM (15.08.2008)
Ξέρεις καμιά φορά όταν η μουσική δένει με το τραγούδι βγαίνει ένα αποτέλεσμα που αρέσει άσχετα εάν αρέσει σε όλους και χωρίς αυτό (το τραγούδι) να έχει να πει κάτι.
pandora (16.08.2008)
Η Λίνα δεν είναι στιχουργός. Γράφει ποίηση. Και τα ποιήματα θέλουν λίγο σκάψιμο για να τα καταλάβει κανείς. Επίσης είναι σουρεαλίστρια (βενζινάδικο, διθέσιο, ηφαίστειο κλπ). Σε πρώτο επίπεδο ίσως κάποιες λέξεις-εικόνες της να ηχούν περίεργες ή τρελές. Ας δούμε συνοπτικά το κομμάτι για να μην κάνω κατάχρηση του χώρου:
Μιλάει στον έρωτά της. Ολοφάνερο.
1η στροφή. Ζητάει να είναι πηγή χαράς και πάντα καινούριος (γιορτή, πρωτοχρονιά). Ελπίζει σε κάτι καλύτερο από δω και μπρος αλλά αφήνει αιχμές για προσωπική της ευθύνη σε ότι έχει πάει ως τώρα στραβά στο παρελθόν.
2η στροφή. Το ρόδι συμβολικά συμβαδίζει με την αλληγορία της Πρωτοχρονιάς που χρησιμοποίησε πριν. Ζητάει αγάπη και αν την έχει θα αφεθεί ολοκληρωτικά, πέρα από εγωϊσμούς αρκεί να ακούει αυτό το "πολύ" από την άλλη πλευρά. Στο βάθος ξέρει πως ο φόβος (εκατέρωθεν) μπορεί να τα χαλάσει όλα!
3η στροφή. Η ζωή, ο χρόνος, το παρόν που γίνεται γρήγορα παρελθόν (τρένο-τραμ που κυλάει πάνω σε ράγες).
4η στροφή. Ζητάει να αγαπηθεί όπως είναι (όχι ως ιδανική). Η ζωή είναι ένα ταξίδι με χρόνο δανεικό (από τον θάνατο) που καταλήγει στην μοναξιά (ενικός).
5η στροφή. Ανάγκη για επικοινωνία. Ο λόγος που μας ενώνει θα φανερωθεί σαν φως στα μπλακ άουτ της ΔΕΗ (αιχμή για έλλειψη επικοινωνίας λόγω των υποκατάστατων της τεχνολογίας).
6η στροφή. Θεωρεί πως συνάντησε το άλλο της μισό εκεί που ταλανίζονταν από ενοχές, που ίσως δεν άντεχε άλλο, που ξεπούλησε τα ιδανικά της, που έχασε τα στηρίγματά της. Μιλάει για τη μέση του καιρού γιατί προφανώς είναι ένας άνθρωπος που έχει διανύσει ήδη μια διαδρομή ζωής.
7η στροφή. Η ίδια παράκληση για αγάπη και φόβος συνάμα να μην χάσει αυτό που ζει γιατί νιώθει πως είναι η ενσάρκωση των απραγματοποίητων (κρυμμένων από απογοήτευση) ονείρων της.

Συγνώμη για το σεντόνι αλλά θεωρώ πως αξίζει στη Λίνα!
melkat06 (16.08.2008)
Μπορούμε...
Καταρχήν έχει πολύ ωραία μουσική.
Όσον αφορά τους στίχους είναι τόσο προσωπικοί οι λόγοι που μπορεί να αρέσει στον καθένα μας... Συνήθως βιωματικοί...
Άσε που εκτός της Όλγας, το προτείνει μέσω της εκπομπής του και ο Οδυσσέας! Άρα εγγύηση!!! :ΡΡΡΡΡ
stevi93 (16.08.2008)
h pandora με καλυψε.και ερχομαι να υπογραμμισω αυτο που τοσο σωστα ειπε.
Πως η νικολακοπουλου,δεν ειναι στιχουργος αλλα ποιητρια.
Και αυτο διαφαινεται στην ολοσωστη αναλυση στης Πανδωρας.
Επισης να πω,πως ειναι καταπληκτικες φωνες τα τρια αυτα παιδια,και πολυ ελπιδοφορα.
αν εφριξες με αυτο το τραγουδι,τοτε θα σε ρωτησω αν ακουσες και το ''φουρτουνα στο πλυντηριο''(κατ'εμε υπεροχο), (δευτερο τραγουδι απο το ιδιο αλμπουμ)εκει μαλλον οι ''αποριες'' θα ειναι περισσοτερες.αν θες σου στελνω τους στιχους.σιγουρα θα απορησεις παντως.
την καλησπερα μου :)
KIT_KAT (17.08.2008)
Melσυνωνόματη, από την τελευταία σου παρατήρηση καταλαβαίνουμε πως είσαι ιδιαίτερα αντικειμενική! :p :p
Aiolos_m (18.08.2008)
Δεν αμφιβάλλω πως τα προσωπικά βιώματα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στο αν μας αρέσει ένα τραγούδι. Κι εμένα μου αρέσουν τα "Φάρμακα" του Μαχαιρίτσα γιατί μου θυμίζουν τον παππού μου, όμως θα παραξενευόμουν (αρνητικά) αν το άκουγα να παίζεται σε κάθε ραδιοφωνική εκπομπή, κάθε μέρα, επί μήνες.

Όσον αφορά το σχόλιο της Πανδόρας, θα διαφωνήσω κάθετα με την άποψη ότι η Λίνα είναι ποιήτρια. Όπως και διαφωνώ κάθετα με την άποψη πως εξ ορισμού οι στιχουργοί είναι ποιητές. Η Λίνα, ναι, έχει στιγμές στο ενεργητικό της που αγγίζουν την ποιητική, όμως δεν είναι ικανές να την χαρακτηρίσουν. Χωρίς να ιεραρχώ την ποίηση και τη στιχουργική σαν τέχνες, είναι απλά διαφορετικές. Μπορεί ο Λευτέρης Παπαδόπουλος να είναι ο καλύτερος Έλληνας στιχουργός που έχει περάσει, μπορεί να ήταν ο καθοριστικότερος άνθρωπος για την πορεία του ελληνικού στίχου, όμως δεν είναι ποιητής. Στο ελληνικό τραγούδι, δύο είναι εκείνοι οι στιχουργοί που χαρακτηρίζονται παράλληλα "ποιητές" χωρίς ίχνος ενοχής: ο Μάνος Ελευθερίου και ο Άλκης Αλκαίος. Αυτό κάθε άλλο παρά υποβαθμίζει τους υπόλοιπους.

ΥΓ: Παιδιά θα ήθελα να γίνει μια τέτοια συζήτηση από κοντά, σε κάποια συνάντηση τπυ ΜΗ. Να υπάρχει χρόνος, άνεση και ανθρώπινη επαφή.

:)
Aiolos_m (18.08.2008)
ΥΓ2: Πανδόρα, φιλολογική ανάλυση μπορεί να γίνει ακόμα και στο "εχουμε αγάπη μου γίνει όπως η γη και η σελήνη" της Δέσποινας, που επίσης είναι ένα σουρρεαλιστικό κομμάτι με βαρόμετρο την επωδό. Επίσης η φιλολογική ανάλυση ποτέ δεν υπέφερε από μοναξιά. Ξέρεις πόσες διαφορετικές ερμηνίες κυκλοφορούν για τον κύριο Καββάφη;

Κι επειδή τείνω να παρεξηγηθώ, είμαι μεγάλος φαν της Νικολακοπούλου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να ακούει συνειδητοποιημένα μουσική :)
pandora (18.08.2008)
Αίολε νομίζω πως εδώ μιλάμε για διαφορετικές σχολές ποίησης (Ελευθερίου-Αλκαίος) σε σχέση με αυτή της Νικολακοπούλου παρά για το αν είναι η ίδια στιχουργός ή ποιήτρια.
Το βασικό της ατού κατά την ταπεινή μου άποψη είναι οτι σε βάζει στη διαδικασία να αναρωτηθείς το γνωστό "τι θέλει να πει εδώ ο ποιητής" και δεν ριμάρει απλώς λεξούλες με έτοιμα νοήματα.
Για τη Δέσποινα δεν θα σχολιάσω. Το παίρνω για ευφυολόγημα (lol).
Aiolos_m (18.08.2008)
Μα γιατί; Δεν έχει ποιητικό ένστικτο Φοίβος; :P
(πλακίτσα)

Για Ελευθερίου και Αλκαίο, διαφορετικές μεταξύ τους εννοείς; Μπορεί, πάντως είναι οι ποιητές του τραγουδιού μας.

Ένα βασικό γνώρισμα των σωστών στιχουργών είναι πως δεν βάζουν ρίμες και λεξούλες στη σειρά απλά για να κάνουν 2 κουπλέ κι ένα ρεφραιν. Ο σωστός στιχουργός σε βάζει να αναρωτηθείς, δεν είναι μόνο προνόμιο των ποιητών αυτό. Φέρε στο νου σου στίχους όπως των: Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, Λ. Παπαδόπουλου, Κ. Βίρβου, Φ. Γράψα κλπ. Δεν σε βάζουν στη διαδικασία να σκεφτείς πίσω από τις λέξεις;

Είναι όμως ποιητές;

Πάντως το θέμα μας είναι το συγκεκριμένο τραγούδι. Θα κάνω και ποστ για την ιδιότητα της Λίνας να έχουμε να τα λέμε.
tsibitos (18.08.2008)
Καλό είναι μωρέ...

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
aiolos_m
Χρήστος A. Μιχαήλ
Αιθεροβάμων
από Σαλαμίνα


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/aiolos_m

Κομμάτια της ζωής ξεκολλημένα, καθαρισμένα κι εκτεθειμένα σε βιτρίνα δίχως τζάμι. Όποιος θέλει απλώνει το χέρι και παίρνει.

Tags

Γλυκό του κουταλιού Εμμονές Καρρέ Φιξ Κλεμμένα Μνημορραγίες Σχέδια & εικασίες



Επίσημοι αναγνώστες (13)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr
Template design by Jorge