ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Το κείμενο αυτό συντάχθηκε από Έλληνες και αποπειράται να εκθέσει γνωστά ιστορικά γεγονότα έξω από εθνικιστικές παρωπίδες. Το «μακεδονικό έθνος» εφευρέθηκε για προφανείς γεωπολιτικούς σκοπούς από τις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα. Όμως ο βασιλιάς Αλέξανδρος και οι Μακεδόνες έζησαν χιλιάδες χρόνια πριν…

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ (356-323 π.Χ.)

Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε στην Πέλλα το 356 π.Χ.. Πατέρας του ήταν ο Φίλιππος Β, βασιλιάς της Μακεδονίας και μητέρα του η Ολυμπιάδα, που καταγόταν από τη βασιλική οικογένεια της Ηπείρου. Έλαβε επιμελημένη αγωγή. Μεταξύ των δασκάλων του ξεχωρίζουν ο Λεωνίδας που εξοικείωσε τον Αλέξανδρο με τη στρατιωτική αγωγή των Λακεδαιμονίων και ο διάσημος φιλόσοφος Αριστοτέλης που τον μύησε στη φιλοσοφία.

Το 336 π.Χ. ο μόλις είκοσι ετών Αλέξανδρος ανεβαίνει στο θρόνο του Φιλίππου. Κύριο μέλημά του ήταν η συνέχιση του έργου του πατέρα του, δηλαδή η διοργάνωση μιας πανελλήνιας εκστρατείας εναντίον των Περσών. Έτσι, αφού εξασφάλισε τη συμμετοχή των Ελλήνων, πλην Λακεδαιμονίων, στο συνέδριο της Κορίνθου, το 334 ξεκινά από την Πέλλα με 30.000 πεζούς, 5.000 ιππείς και 150 πλοία, για ένα εγχείρημα που θα διαρκέσει 11 έτη και θα αλλάξει τη φυσιογνωμία του παγκόσμιου χάρτη. Το έργο του πραγματώνεται σε τρεις φάσεις.

Α) 334-331: Κυριαρχία στη Μικρά Ασία μετά τη μάχη στο Γρανικό ποταμό και την αποφασιστικής σημασίας νίκη των Ελλήνων στην Ισσό, όπου ο πολλαπλάσιος αριθμητικά στρατός των Περσών υφίσταται δεινή ήττα. Μάλιστα ο Δαρείος τρέπεται σε φυγή, όταν δέχεται επίθεση του ιδίου του Αλεξάνδρου και του ιππικού του!

Επόμενη κίνηση του Αλέξανδρου ήταν να ελέγξει τα ασιατικά παράλια στο Αιγαίο για τον απρόσκοπτο ανεφοδιασμό του στρατού του. Κατακτά τη Φοινίκη, την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο. Στο Δέλτα του ποταμού Νείλου το 331 π.Χ. ιδρύει μια πόλη, που επρόκειτο να εξελιχθεί σε ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά και πνευματικά κέντρα της Μεσογείου, την Αλεξάνδρεια.

Β) 331-327: Στρατηγικός στόχος του Αλεξάνδρου είναι η ολοκληρωτική καταστροφή της ισχυρότατης πολεμικής μηχανής των Περσών. Οι δύο στρατοί με όλες τις δυνάμεις τους εμπλέκονται στη πεδιάδα των Γαυγαμήλων. Η σύγκρουση, σε μια από τις μεγαλύτερες και αποφασιστικότερες μάχες στην αρχαιότητα, είναι βίαιη. Οι Έλληνες νικούν, ο Δαρείος για να αποφύγει την σύλληψη τρέπεται και πάλι σε φυγή, ο περσικός στρατός διαλύεται.

Στη συνέχεια ο Αλέξανδρος προχωρεί στην κατάληψη όλων των ανατολικών σατραπειών του Περσικού κράτους και κατάλυση της αχανούς περσικής αυτοκρατορίας (σημερινό Αφγανιστάν, Πακιστάν). Στις παρυφές της ο Αλέξανδρος ιδρύει την Αλεξάνδρεια την Εσχάτη και παραμένει εκεί για δύο περίπου χρόνια.

Γ) 327-325: Εκστρατεία στην ινδική χερσόνησο. Στόχος του Αλεξάνδρου ήταν να φτάσει μέχρι τα πέρατα της οικουμένης, που τότε πίστευαν πως ήταν στην Ινδία. Στον Ύδασπη, παραπόταμο του Ινδού, αντιμετώπισε νικηφόρα τον τοπικό ηγεμόνα και προχώρησε ανατολικότερα μέχρι και τον Ύφαση ποταμό. Η επιθυμία του να προσεγγίσει το Γάγγη δεν εκπληρώθηκε, λόγω της αντίδρασης του στρατού του, που ήταν πολύ καταπονημένος. (Χάρτης κτήσεων Αλεξάνδρου, εικόνα 1)

Δύο χρόνια αργότερα, το 323 π.Χ., ο Αλέξανδρος πεθαίνει από αιφνίδια ασθένεια σε ηλικία μόλις 33 ετών, ενώ σχεδίαζε τον περίπλου της Αραβίας.

Ο Αλέξανδρος υπήρξε μια από τις πιο μεγάλες στρατηγικές ιδιοφυΐες στην παγκόσμια ιστορία. Η εκστρατεία του ήταν ένας άθλος, ειδικά για την εποχή εκείνη και η επιτυχία της ήταν προσωπικό του επίτευγμα. Εξάλλου οι ερευνητές συμφωνούν πως ποτέ ένας άνθρωπος δεν κατάφερε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα τόσο πολλά και μεγάλα.

Αλλά και ως μεγάλος πολιτικός επεδίωξε τη συμφιλίωση κατακτητών και κατακτημένων, αποδεχόμενος τοπικές συνήθειες και παραδόσεις, καθώς και το διαφορετικό τρόπο άσκησης της εξουσίας κάθε περιοχής, εξασφαλίζοντας έτσι την ενότητα της αυτοκρατορίας του.

Παράλληλα στον πολιτιστικό τομέα, η διάδοση του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής γλώσσας, όπως και η υιοθέτηση πολιτιστικών στοιχείων των λαών της Ανατολής, με την έκδηλη πρόθεσή του να γνωρίσει τις κατακτημένες περιοχές, έδωσαν στην εκστρατεία του το χαρακτήρα της ένοπλης εξερεύνησης.

Στις εκστρατείες του συνοδευόταν από επιστήμονες, όπως αστρονόμους, γεωγράφους, βοτανολόγους, καλλιτέχνες και άλλους, οι οποίοι κατέγραφαν τις επιστημονικές τους παρατηρήσεις από τις περιοχές που κατελάμβανε.

Το έργο του άφησε ανεξίτηλα ίχνη για τους επόμενους αιώνες και η μορφή και η δράση του συνυφάνθηκαν με τη λαϊκή φαντασία και δημιούργησαν το θρύλο ενός μυθικού ήρωα στην παράδοση πολλών λαών…

ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ;;;

Έθνος

Τι είναι έθνος; Ο πατέρας της ιστορίας Ηρόδοτος, περίπου πέντε αιώνες πριν από τη γέννηση του Χριστού, λέει: “το όμαιμόν τε και ομόγλωσσον και θεών ιδρύματά τε κοινά και θυσίαι ή θεά τε ομότροπα”. ( Ηροδότου Ιστορία, βιβλίο 8, παρ. 144). Δηλαδή: «Έθνος, προσδιορίζεται το σύνολο των ανθρώπων που έχουν κοινή καταγωγή, κοινή γλώσσα, κοινή θρησκεία και κοινά ήθη και έθιμα».

Ποια από αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούν να επικαλεστούν οι «Μακεδόνες» της FYROM, ισχυριζόμενοι ότι είναι απόγονοι του Αλεξάνδρου;;;

Κοινή καταγωγή

Όσον αφορά στο κοινό αίμα και στην καταγωγή, ενδεικτικά αναφέρονται:

Α) Ο μεγάλο Αθηναίος ρήτορας Ισοκράτης που γεννήθηκε το 436 π.Χ. λέει: «Ομολογείται μέν γάρ τήν Μακεδονίαν πόλιν αρχαιοτάτην είναι και ελληνικοτάτην και μεγίστην και πάσιν ανθρώποις ονομαστοτάτην». Δηλαδή: «Είναι κοινά παραδεκτό ότι η Μακεδονία είναι χώρα αρχαιότατη και πέρα για πέρα ελληνική και η πιο ξακουστή ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους».

Β) Μετά τη νικηφόρο μάχη στο Γρανικό, ο Αλέξανδρος από τα λάφυρα έστειλε 300 ασπίδες αφιέρωμα (κοινά ήθη και έθιμα) στη θεά Αθηνά (κοινή θρησκεία) με την επιγραφή στα ελληνικά (κοινή γλώσσα): “Αλέξανδρος Φιλίππου και Έλληνες (κοινό αίμα), πλην Λακεδαιμονίων, από των βαρβάρων των την Ασίαν οικούντων”

Κοινή γλώσσα

Τα περί Μακεδονικής γλώσσας, δηλαδή ο ισχυρισμός ότι οι Μακεδόνες μιλούσαν μια άλλη γλώσσα και όχι την ελληνική, είναι τουλάχιστον αστείος. Όλες οι επιγραφές, εγχάρακτες ή και σε νομίσματα, όπως και όλα τα γραπτά κείμενα που έχουν βρεθεί σε ανασκαφές στη Μακεδονία και όχι μόνο, είναι γραμμένες αποκλειστικά και μόνο στην ελληνική γλώσσα.

Ενδεικτικά ακολουθεί η περιγραφή τριών Μακεδονικών νομισμάτων:

Α) 336-323 π.Χ. Τετράδραχμο του Μεγάλου Αλεξάνδρου από το νομισματοκοπείο της Αμφίπολης. Φέρει προτομή του Ηρακλή και στην άλλη πλευρά τη λέξη «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ» στα ελληνικά και το Δία στο θρόνο του να κρατά τον αετό. ( Νόμισμα, εικόνα 2).

Β) 326-323 π.Χ. Δραχμή του Αλεξάνδρου, προερχόμενη από το νομισματοκοπείο της Αμφίπολης. Στη μια του όψη εικονίζει την κεφαλή του Ηρακλή . Στην άλλη έναν αετό και τη λέξη «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ» στα ελληνικά. (Νόμισμα, εικόνα 3).

Γ) 325-320 π.Χ. Κεφαλή της Αθηνάς που φέρει κορινθιακό κράνος. Στην πίσω όψη του υπάρχει στα ελληνικά η φράση «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ». (Νόμισμα, εικόνα 4).

Εδώ ανακύπτουν εύλογα ερωτήματα. Είναι δυνατό οι Μακεδόνες να μιλούν μια άλλη γλώσσα, αλλά να χρησιμοποιούν την ελληνική στα νομίσματά τους; Και ακόμα. Μπορεί ένας κάτοικος της FYROM, που δε γνωρίζει ελληνικά, να διαβάσει και να κατανοήσει την επιγραφή «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ»;

Άλλά και τα ονόματα των Μακεδόνων είναι αμιγώς ελληνικά. Παράδειγμα το όνομα Φίλιππος συντίθεται από τη λέξη φίλος και ίππος=άλογο, δηλαδή σημαίνει αυτόν που αγαπά τα άλογα.

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι και η ετυμολογία του ονόματος Αλέξανδρος που προέρχεται από το ρήμα αλέξω = αποκρούω, προστατεύω και το ανήρ = άνδρας και σημαίνει αυτόν που αποκρούει τους άνδρες, δηλαδή τον ανδρείο.

Ίδια θρησκεία - Ίδια ήθη, έθιμα και παραδόσεις

Επίσης ιστορικά αποδεικνύεται ότι οι Μακεδόνες και οι υπόλοιποι Έλληνες είχαν κοινή θρησκεία, το δωδεκάθεο. Ομοίως διέθεταν κοινά ιερά, όπως το Μαντείο των Δελφών, στο οποίο προσέτρεξε ο ίδιος ο Αλέξανδρος για χρησμό, πριν από την περίφημη εκστρατεία του. Οι Έλληνες όμως είχαν και κοινή συμμετοχή σε αθλητικούς αγώνες όπως τα Πύθια, τα Ίσθμια, τα Νέμεα και τα Ολύμπια. Ειδικότερα δε γνωρίζουμε ότι σε Ολυμπιακούς αγώνες έλαβε μέρος ο βασιλιάς της Μακεδονίας Αλέξανδρος Α, μολονότι η ελλανόδικος επιτροπή απέκλειε άλλους επιφανείς αθλητές από τους αγώνες και χορηγούσε αυτό το προνόμιο μόνο σε όσους αποδεδειγμένα ήσαν Έλληνες!

Άρα οι Σπαρτιάτες, οι Μακεδόνες, οι Αθηναίοι, οι Κορίνθιοι, οι Ηλείοι, οι Θεσσαλοί και λοιποί Έλληνες έχουν όλα τα γνωρίσματα του κοινού έθνους.

Είναι επίσης γνωστό ότι κατά την αρχαιότητα η Ελλάδα ήταν κατακερματισμένη σε πολλά μικρά κρατίδια με πολιτική, οικονομική, στρατιωτική και διοικητική αυτοτέλεια, όλοι όμως είχαν επίγνωση της κοινής φυλετικής τους καταγωγής και όταν χρειαζόταν ενώνονταν για την υπεράσπιση των κοινών τους ιδανικών.

ΣΗΜΕΡΑ

Αυτό που προκύπτει ως τελικό συμπέρασμα είναι ότι λαοί και εθνότητες, χωρίς μεγάλη και ένδοξη ιστορική διαδρομή, προσπαθούν να συνδέσουν τη φυλετική και εθνική καταγωγή τους με μορφές που έχουν περίοπτη θέση στο βάθρο της ιστορίας, όπως αυτή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Έτσι οι Σκοπιανοί γείτονές μας, επειδή κατοικούν σε μια χώρα που είχε κατακτηθεί από το Φίλιππο τον πατέρα του Αλεξάνδρου και ήταν τμήμα της Μακεδονίας, εδώ και λίγες δεκάδες χρόνια, έχουν βαφτιστεί Μακεδόνες επιθυμώντας να σφετεριστούν τη «μακεδονική γλώσσα» και το «μακεδονικό έθνος».

Και όχι μόνο. Μέσα από το σύνταγμά τους και από τα σχολικά τους εγχειρίδια καλλιεργούν τον αλυτρωτισμό και οραματίζονται τη μεγάλη Μακεδονία με τη βίαιη προσάρτηση ελληνικών εδαφών. ( Ο πρωθυπουργός Nikola Gruevski καταθέτει στεφάνι σε μνημείο όπου με κόκκινο χρώμα υπάρχει χάρτης της «Μακεδονίας» που περιλαμβάνει και το σύνολο της ελληνικής Μακεδονίας, εικόνα 5).

Πιστεύουμε ότι κάθε έθνος οφείλει να διεκδικεί το δικαίωμά του για την προάσπιση της ιστορικής του ταυτότητας. Από αυτή τη βασική αρχή δε θα μπορούσαμε να εξαιρέσουμε τους Έλληνες, των οποίων η συμβολή στη διαμόρφωση της σύγχρονης πολιτικής σκέψης και στη θεμελίωση του δημοκρατικού πολιτεύματος υπήρξε καθοριστική.

Κι όμως μετά απ’ όλα αυτά, σήμερα, αυτόκλητοι «ιστορικοί», με ωμό τρόπο θέλουν, μετά από 2.500 χρόνια να αλλάξουν την ιστορία, όταν είναι δεδομένο ότι οι κάτοικοι της γείτονος χώρας, σε κάθε περίπτωση, δεν έχουν κοινή καταγωγή, ίδια γλώσσα, ίδια θρησκεία, ίδια ήθη και έθιμα ή οποιαδήποτε ιστορική σχέση με τη Μακεδονία, η οποία είναι και μόνο ελληνική.-

*********************************************************************

Γράφει ο Νίκος Τάγιος (εκ μέρους της ομάδας εργασίας)

Το συνημμένο κείμενο με αφορμή το θέμα που έχει προκύψει γύρω από το λεγόμενο Μακεδονικό, προσπαθεί να φωτίσει γεγονότα που έχουν συμβεί και καταγραφεί από την ιστορία πριν από 2.500 χρόνια.

Σημείωση: Το εν λόγω κείμενο, στα ελληνικά ή στα αγγλικά, αποστέλλεται:

• Στον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατία
• Στον πρωθυπουργό και τα μέλη της Ελληνικής Κυβέρνησης
• Στον πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων
• Στα κόμματα της Βουλής
• Στους Έλληνες βουλευτές
• Στις ηγεσίες και τα υπουργεία Εξωτερικών των χωρών της Ε.Ε. και του Ν.Α.Τ.Ο.
• Στους ευρωβουλευτές της Ε.Ε.
• Στους Γερουσιαστές των Η.Π.Α.
• Στις πρεσβείες όλων των χωρών στην Ελλάδα
• Στις πρεσβείες της Ελλάδος στο εξωτερικό
• Σε οργανώσεις και συνδέσμους του απόδημου ελληνισμού
• Σε μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού
• Σε πανεπιστήμια του εξωτερικού με έδρες ελληνικών σπουδών
• Σε ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, στην Ελλάδα και το εξωτερικό

http://olympia.gr/