Το πόσο γρήγορα πέρασαν οι τελευταίες μέρες-δεν πρόλαβα καν να συνειδητοποιήσω τη σημασία τους και ήταν ήδη παρελθόν!

Πάππαλα και τα κινεζοειδή - ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!! Φοβόμουνα να ανοίξω την τηλεόραση διότι υπήρχε μια έξαρση κινέζικων-ασιατικών ταινιών! Φτάνει που γέμιζαν την οθόνη του Γιουροσπορτ! Φτάνει που μας πέταξαν τους αθλητές εκτός αγώνων κλπ κλπ κλπ!

Άρχισαν και τέλειωσαν οι Ολυμπιακοί. Παράλληλα άρχισε και ίσως και να τέλειωσε ένας ακόμα πόλεμος. Ύπουλα και γρήγορα γρήγορα στήθηκε κι επίσημα ένα καινούριο μέτωπο. Ένα καινούριο τείχος του Βερολίνου, από Πολωνία μέχρι Ουκρανία. Σόρρι αλλά αυτή τη φορά, ο Πούτιν τα είχε τα δίκια του! Μακάρι και η Ελλάδα πριν χρόνια να κατάφερνε να βάλει αυτό το χωρίδιο πορδής σε ένα παπούτσι και να στηρίξει τον εκεί πανάρχαιο Ελληνισμό. Αλλά τί λέω; Εδώ μαζεύτηκε ο Σαρκό, η Άντζη και η Κόντι μόλις έδειξε τα δοντάκια του ο Ρωσικός στρατός. Πώς θα κατάφερνε η Ελλάδα να έφτανε σε μια συμφέρουσα συμφωνία, τότε;

...

Μισοπαρακολουθούσα τις ειδήσεις στις 3 το πρωί και έπινα καφέ πάνω από τις σημειώσεις. Νευρίαζα από τη μια και προσπαθούσα να συγκεντρωθώ από την άλλη. Ξαφνικά, έπεσε το ένα μου μάτι στην ημερομηνία. Το άλλο είχε ήδη κλείσει από την υπνηλία. Κάτι μου θύμιζε αυτή η ημερομηνία...Χμ... Τέσπα!

Ταραραλαλαλαλαλαλαλαλαλαλα το κινητό. Γνωστός αριθμός. Απαντώ.

- Αγάπη, παντρεύομαι!

ΧΙΚ, χικ κι απόλυτη σιωπή.

Α, ναι! Νυμφεύεται Αυτός! Χμ... Τί καλά που το είχα ξεχάσει! Τι χαζός που μου το θύμισε! Άνοιξε και το άλλο μάτι, αυτό που κοιμόταν...Ουφφφφ... Εγώ δεν έπρεπε να είχα κάνει drink n dial???? Κι αυτό το προσπέρασα; Ε όχι! Αυτό πάει πολύ! Απαιτώ rewind! Δεν υπάρχει περίπτωση να νυμφεύεται ο μεγάλος έρωτας με άλλη!!! ΕΛΕΟΣ!!! Θέλω να πιω και να του τηλεφωνήσω!!! Όια!!!!

- Πόσο ήπιες;

- Πολύυυυυυυυυυυυυυ!!! χιιιιιιιιιικ!

- Είσαι σπίτι τουλάχιστον;

- Ναι! Με έφερε πριν ο Γ.

- Πάλι καλά! Νερό ήπιες; Καφέ; Λεμόνι;

- Μην αλλάζεις το θέμα! Παντρεύομαι και δεν ξέρω αν πρέπει.

- Καταρχάς δεν παντρεύεσαι! Νυμφεύεσαι!!!

- Το ίδιο είναι. Νομίζω άλλαξα γνώμη...

(...)

Όχι, δεν άλλαξε γνώμη. Απλά πόνεσαν τα γόνατά του. Μιλήσαμε για αρκετή ώρα. Όπως κάθε φορά που μεθάει και θυμάται όλα όσα δεν έγιναν.

Είναι πολύ παράξενο να παντρεύεται ο άνθρωπος που κάποτε νόμιζες πως ήταν το άλλο σου μισό. Αυτός με τον οποίον θα περνούσες ολόκληρη σου τη ζωή. Όμως οι δρόμοι αλλάζουν. Οι επιλογές μας έφεραν τόσο μακριά που το μόνο που είχαμε μοιραστεί ήταν αυτό το τέλειο φιλί, που είναι σαν το παλιό καλό κρασί.Όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο πιο έντονη και υπέροχη γίνεται η ανάμνησή του. Λαμβάνει και σφραγίδα εξαιρετικής ποιότητας. Κι άντε να βρεις μετά δεύτερη σφραγίδα για κάποιου άλλου το φιλί!!! τς τς τς...

- Την αγαπάς και είναι για σένα η σωστή!

Του θύμισα ότι η κοπέλα του είναι υπέροχη. Μια σκέτη γλύκα, που τον ακολούθησε στις επιλογές του. Κι ας την έβλεπα για χρόνια σαν ένα κοντό, μαυριδερό πόκεμον... Μεγάλωσα, ωρίμασα, κατάλαβα ότι αν ήμασταν μαζί, το "πάντα" θα τέλειωνε για τον ένα στον τάφο και για τον άλλο στην φυλακή. Και μάλιστα σε επαρχιακό τάφο και σε επαρχιακή φυλακή! μπρρρρρρρρρρρρρ....

Ηρέμησε, τον ένιωσα να χαμογελάει. Πριν το κλείσουμε, θυμήθηκα το γαμήλιο προσκλητήριο, που κρύφτηκε για να μην το σκίσω σε αμέτρητα κομματάκια.

Ειλικρινές, πηγαίο κι ας το ένιωσε σαν πείραγμα:

- Βίον ανθόσπαρτον, Αγάπη!

"Καλούς απογόνους!!!", δεν ευχήθηκα. Για αυτό ίσως και να χρειαστεί μια μπουκάλα Στόλι. Τελικά, έχω ακόμα χρόνια για να ωριμάσω... Μάγκο κατάντησα...τς τς τς