Μια ιστορία θα σας πω

για τον Γιώργο, τον Γιώργο τον φλου

που παντού πήγαινε και έλεγε φλου φίλε μου

όλα είναι φλου!

Σε ένα νησί παιδιά που η κοινωνία είναι μικρή

να σέβεσαι πρέπει κάθε υποχρέωση κοινωνική,

μια μέρα το λοιπόν μου λέει η Προϊσταμένη

«αύριο στο κουκλοθέατρο θέση σου’χω φυλαγμένη»!

Τι να κάνω και εγώ, άλλο τίποτα δε μένει

καθώς όχι δε γίνεται να πω σε μια Προϊσταμένη

και καλά αν ήμουν μόνος μου δεν ήθελα δα και βίζα

έλα όμως που σπίτι μου είχα μπάστακα τον Γιώργο τον mpriza

Γιωργή τάξε μου-του λέω πονηρά

καλά νέα σου’χω και άνοιξε τα αυτιά!

-Σοβαρά μην έκανε μεταγραφή ο Θρύλος;

(Ακόμη δεν είχε βλέπεις ακουστεί της Ανόρθωσης ο θρήνος)

Καλύτερο-καλύτερο έχω να σου πω

σε μέρος με γκόμενες θα πάμε το βράδυ αυτό!

-Και ακόμη-ακόμη είμαστε εδώ;

[Ήταν το δόλωμα πολύ-πολύ καλό]

Στο δρόμο που πηγαίναμε σαν πήρε να ξυπνάει

-Ρε συ τι μέρος είναι αυτό;-Γυρίζει και γροικάει

Σου το’πα ότι θα έχει και άφθονο ποτό;

-Και ακόμη-ακόμη είμαστε εδώ;

[Και έγινε το δόλωμα ακόμη πιο καλό]

Φτάνουμε που λέτε στον προορισμό

-Ρε συ τι είναι αυτό, μην είναι ένα σχολειό;

Και αυτό εκεί στη γωνιά το πλαστικό;

Το βρήκες-απαντώ- είναι ένα κουκλοθέατρο τρανό!

………………………………………………………..

Μου ρίχνει ευθύς βλέμμα δολοφονικό

-Μαλάκα οι γκόμενες που λες πάνε Δημοτικό!

Εντάξει αλλά να ξέρεις γι’ αυτό δε φταίω εγώ

γκόμενες θα γίνουν, αλλά σε χρόνια δέκα και οχτώ

-Τουλάχιστον είπες για τα ποτά αλήθεια;

Α! Όλα και όλα, στο ψέμα εγώ δεν έχω καμιά συνήθεια

να κοίτα εκεί στη γωνιά γεμάτο το τραπέζι και τα ποτά αράδα

-Μα αυτά δεν είναι παρά πορτοκαλάδα!

Φίλε μου Γιώργο-του λέω στοργικά

εγώ το καλό σου θέλω-πάντα φιλικά

τι από ποτά και γκόμενες έχεις γίνει ένα χάλι

και βλέπω όπως το πας να μη σηκώνεις πια κεφάλι!

Τελικά εκείνη τη βραδιά έμαθα ένα πράγμα

πως κουκλοθέατρο και mprizas, ίσον με ένα δράμα…