Ετσι ξεκίνησα να πάω στην μεγάλη συναυλία που είχε και σοβαρό σκοπό.
Τα χρήματα από το ραδιομαραθώνιο του ΣΚΑΙ που εκανε και τη συναυλία, θα διατεθούν στο "Ταμείο Δασών".

Βγάλαμε εισιτήρια, φτιάξαμε το κέφι μας και... επιασε βροχή!!!
Αναβολή για την επομένη...

Τρίτη, την ίδια ώρα, στο Καλλιμάρμαρο - ωραίο στάδιο, με τα μάρμαρα και την επιβλητική εμφάνιση του - στημένη απ΄έξω να περιμένω τη Χαρούλα να μπούμε μεσα.

Ξεκίνησα κι έτσι εφτασα πιο νωρίς, μου δόθηκε η ευκαιρία να παρατηρήσω κόσμο και κοσμάκη.
Να δώ πράγματα που δεν θα τα έβλεπα αν εφτανα τελευταία στιγμή.

Ηταν όλοι εκεί....

Η Ελληνοφρένεια κάνοντας σάτυρα με τον Μίνωα Κυριακού ανα χείρας ( που δεν κατάλαβα γιατί.. αλλα εκ των υστέρων έμαθα το γιατί ), εκεί και τα πανό για το σώσιμο του Υμητού απο τους αυτοκινητόδρομους, οι hotdogαδες, εκεί και η Sofi αλλα και οι λουκουματζίδες, είχε και τον παγκο με το μαλλί της γριάς!!

Μπαίνοντας μέσα, στην αρχική είσοδο στην θύρα 3 ήταν security (που δεν ξέρω σε ποιον ανήκαν ως ομάδα, στο κράτος = ολυμπιακή επιτροπή, ή ήταν ιδιωτική υπηρεσία?) που θέλησαν να ψάξουν την τσάντα μας με τακτ ομολογώ για να μην έχουμε ποτό και φαγητό που οπως είπαν απαγορεύονταν αυστηρά - το ύφος τους δεν σήκωνε αντίρρηση επ αυτού- και μετά περάσαμε απ τον έλεγχο των εισιτηρίων.

Ηδη ήταν αρκετοί μέσα, και φάνηκε οτι δεν θα γέμιζε το στάδιο - υπολογίζαμε οτι αρκετοί θα απουσίαζαν λόγω αναβολής απο την προυγούμενη μέρα - πήγαμε λοιπόν και διαλέξαμε στον κεντρικό διάδρομο ακριβώς κάτω απο το κάγκελο για να ακουμπάμε και την πλάτη.

Α! είχαμε και αφρολεξένια μαξιλαράκια που τα προμηθευτήκαμε εξω απο το στάδιο.. .ενα ευρουλίνη το 15Χ15 αφρολεξάκη που μου θύμιζε οτι τελικά πρέπει να αδυνατίσω!

Καθήσαμε λοιπόν κι αρχίσαμε να παρατηρούμε τον περιβάλλοντα χώρο - τι να κάνει κάποιος που κάθεται και δεν βρισκει τιποτα άλλο ενδιαφέρον... - άνθρωποι όλων των είδών, ηλικιών, προελεύσεων.

Η συρροή του κόσμου απίστευτη, εκεί που λέγαμε δεν θα γεμίσει το στάδιο, δεν έπεφτε καρφίτσα!
Απο ότι μάθαμε βέβαια άφησαν τις πόρτες ανοιχτές και μπήκαν ακόμη και χωρίς εισιτήριο, ίσως αυτό να δικαιολογεί πως μπήκαν οι μπύρες, οι κοκα κόλες κ.α. στον χώρο του σταδίου παρ΄ολο που τα μεγάφωνα μετέδωσαν καποιες φορές οτι απαγορεύεται το ποτό, το φαγητό και το κάπνισμα στον χώρο του σταδίου.

Με καθυστέρηση μισής περίπου ώρας ξεκίνησε το πρόγραμμα με τους χορευτές... εχμ.. sorry τον πατριαρχη ηθελα να πώ που πρασίνησε όχι απο το κακό του αλλά επειδή λέει είναι "πράσινος πατριάρχης" που απο οτι κατάλαβα δηλώνει οικολόγος....
Μετά μέσω των γιγαντοοθονών του σταδίου θυμηθήκαμε τον "κυρ Αντώνη" με απαγγελία Μάνου Χατζηδάκη και μετάφραση στα γαλλικά απο την Μελίνα.
Η Φαραντούρη, με την επιβλητική της φωνή μας έκανε μια εισαγωγή στο θέμα της συναυλίας, ακολούθησε ο Τσακνής και το "κρύο" ακόμη στάδιο ξεσηκώθηκε απο τη φωνή του Νιόνιου που τραγούδησε τον "Καραγκιόζη"

...κι ύστερα μπήκε η Χαρούλα - οχι η δική μας - η Αλεξίου, αυτή την γυναίκα την εκτιμώ τόσο απο τη δισκογραφική της δουλειά που κάθε φορά που την βλέπω live το μετανιώνω κι αναρωτιέμαι τι στο καλό γίνεται και εχει τόση διαφορά !
Εκτός που τραγουδησε υποτονικά τραγούδια, έκανε και παρουσίαση ενός κορσικάνικου συγκροτήματος - φωνάρες οι άνθρωποι αλλα δεν κόλλαγαν με το γενικό περιβάλλον - οι οποιοι (εχω και μια κώφωση) μάλλον λέγονταν "Μουγρίνοι" (αν είναι αλλιώς και το μάθω, θα σας το πώ) .
Επιτέλους εμφανίστηκε στη σκηνή ο απίστευτος Βασίλης Παπακωνσταντίνου οπου τραγούδησε με την Αλεξίου δύο τραγούδια και αποχώρησαν κι οι δυο προς απογοήτευση των παρευρισκομένων (περιλαμβανομένου κι εμού) κι οχι για την Αλεξίου αλλα για τον Βασίλη....
Που πας παληκάρι μου και μας αφήνεις στα χέρια ή μάλλον στη φωνή του Νταλάρα???????
Ναι.. επόμενη εισοδο στη σκηνή, Νταλάρας... η ωραιότερη - κορυφαία- υπέροχη στιγμή του ήταν όταν επαιξε στον μπαγλαμα το "Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας" κι αυτό γιατί δεν τραγούδαγε.
Νταλάρας τέλος κι ηρθε η σειρά του Γιώργου Ανδρέου...
Ποτέ δεν κατάλαβα αφού κάποιος είναι καταξιωμένος κι αποδεδειγμένα καλός στην δουλειά του συνθέτη ή του στιχουργού γιατί θα πρέπει ντε και καλα να τραγουδίσει!!!
Είπε και αγαπημένα τραγούδια (Αγιος ο Έρωτας) και τα "εκτέλεσε" κατ ουσία!!!
Μετά βγήκε χοροπηδώντας η Τσαλιγοπούλου..
Εκανε κέφι, πως θα μπορούσε αλλιώς ? Μετά τον Ανδρέου θα έκανε κέφι το στάδιο με οποιον δηποτε! Να ΄ναι καλα η κοπέλα είπε καποια τραγούδια με ευχαριστησε δεν μπορώ να πώ οταν την άκουσα να τραγουδάει το "1000 σιωπές".

Και ώ! του θαύματος...
Στην σκηνή ο Βασίλης!! Yeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeesssssssss
Είπε τα δικά του, και φυσικά εκανε και τα σχόλια του, στο τραγούδι "Να καούν" είπε φράσεις (ξεσηκωνοντας τον κόσμο να τον χειροκροτάει σε κάθε προτροπή ) " να καούν τα καμένα" ,"να καούν τα λογιστήρια", "να καούν τα χρηματιστήρια" αφήνοντας αιχμές για το ποιοι καίνε.
Εδωσε δε συμβουλή στους πυρόπληκτους να μην περιμένουν απο κανένα.

Και πάνω που ήρθαμε στα ίσα μας, τσουπ! να η Αλεξίου πάλι....καλα .. θα με κάνει να την μισήσω!

Μετά τραγούδησε ο Μητσιάς, κλασσικά εικονογραφημένα αλλα.. respect.
Στάθηκε στο ύψος του (σ΄αυτόν πάντα έχω την απορία που πάει η candry προφορά του όταν τραγουδάει!!)

Ακολούθησε ο Μπάμπης Στοκας τραγουδώντας, η τουλάχιστον προσπαθώντας να τραγουδησει. Τον συνόδευσε αμέσως μετά ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας σε παλιά και νέα τραγούδια του.
Ακολούθησε ο Πορτοκάλογλου που διάλεξε λάθος - κατά την αποψη μου - τραγούδια . Μάλλον τον παρέσυρε το οτι η συναυλία ήταν για το περιβάλλον αλλιώς δεν εξηγείται με τόση δισκογραφία να διαλέξει "χλιαρά" τραγούδια... το ψιλο έσωσε που τραγούδησε με την Τσαλιγοπούλου το "Να με προσέχεις" αθάνατο, γλυκό και τρυφερό τραγούδι.

Ξέραμε οτι είμασταν στο τέλος , είχε αναγγελθεί οτι θα συμμετείχε κι ο Μητροπάνος, η αλήθεια είναι οτι είχαμε σκεφτεί οτι - ισως και λόγοι υγείας - δεν θα εμφανιζόταν, άλλωστε θα είχε μια καλή δικαιολογία αφού η αρχική ημερομηνία της συναυλίας δεν ισχυσε.
Αλλά..... ήρθε η αποζημίωση - απο τα ευτράπελα που συνέβησαν (θα τα πώ πιο κάτω) - οταν ακούστηκαν γνωστές νότες ...
Ο Δημήτρης Μητροπάνος γνώρισε την αποθέωση....
Ολο το στάδιο ορθιο και να χειροκροτεί σε σημείο να δυσκολευεται να ξεκινήσει να τραγουδίσει.. η μουσική απο την ορχήστρα σκεπάστηκε απο τα χειροκροτήματα!
Ξεκίνησε και μαζι μ΄αυτόν και ο ενθουσιασμός που ήταν κατακαθισμένος ομολογώ..
ΟΛΟ το στάδιο τραγούδησε, ολοι γνώριζαν τα τραγούδια του.. κι όταν τραγούδησε "Σ΄αναζητώ στη Σαλονίκη" ο ενθουσιασμός στο κατακόρυφο...
Η αποκορύφωση ήταν όταν εριξε μια δυο στροφές ζεϊμπεκιάς .
Τα χειροκροτήματα τον εστειλαν στα ουράνια!!
Ενθουσιασμένος ο Θάνος Μικρούτσικος (που μπαινόβγαινε με διάφορους καλλιτέχνες .. και ναι.. τραγούδησε κι αυτος!) τον αγκάλιασε και τον φίλησε.

Ηταν μια υπέροχη παρουσία, ισως (για να μη φανώ υπερβολική) η καλύτερη παρουσία, ισοψηφούσας του Βασίλη που ηταν στην κατηγορία 'καλό αλλα λίγο"

Η συναυλία έκλεισε με μια γλύκα στο στόμα (οχι δεν ήταν απο τη σοκολάτα, αυτή την εφαγα στην αρχή) απο τα τραγούδια που τραγουδησα χωρίς να νοιαστώ αν τραυματίζω την ηχητική ευαισθησία των γύρω μου, κι επίσης μια χαρουμενη διάθεση κι ένα κέφι να έρθω να σας τα πώ!!

Τα ευτράπελα

Εξηγώ: Εκεί που κάτσαμε ήταν στον διαχωριστικό διάδρομο μεταξύ πάνω και κάτω μέρους του σταδίου, εμείς είμαστε ακριβώς κάτω απο τα κάγκελα, και επιλεξαμε την θέση για να ακουμπάμε την πλατούλα μας γιατί κακά τα ψέματα ενα λουμπάγκο μπορεί και να το πάθαινα αν καθόμουν ολες τις ώρες μετέωρη, χωρίς ενα ακουμπηστήρη!!


Εδώ τα καγκελάκια που λέγαμε

Είχαμε κάτσει λοιπόν ωραία και καλά και είχε ήδη ξεκινήσει η συναυλία...
Είναι γεγονός οτι ακόμη και σε ενα χώρο χιλιάδων ανθρώπων είναι κάποια τραγούδια που θέλεις να τα "ακούσεις" πραγματικά και οι ανευ λόγου θόρυβοι ενοχλούν.. οταν μάλιστα είναι και συνεχής η ροή τους!!!

Στα κάγκελα λοιπόν μαζεύτηκε κόσμος - προφανώς οι τζαμπατζήδες που λέγαμε - και βρεθήκαμε να έχουμε κόσμο πάνω απο το κεφάλι μας σε απόσταση περίπου ενός μέτρου.



Εμείς είχαμε την "τύχη" να είμαστε κάτω (στην κυριολεξία) απο την παρέα δύο νεαρών κοριτσιών κι ενός νεαρού που τις συνόδευε.

Οι νεαρές λοιπόν κατά την διάρκεια της συναυλίας γλώσσα δεν εβαλαν μέσα τους. Συνομιλούσαν τόσο δυνατά που σε κάποιες - αρκετές - στιγμές κάλυπταν τον ήχο της ορχήστρας και του τραγουδιστή/στριας.
Οπως καταλαβαίνεται κρόσσια τα νευράκια μου!


Και τι κουτι, κουτί.. και τι κουτή κουτοί....

Α!! ξέχασα να σας πώ, οτι οι εισερχόμενοι μπουλουκοειδώς είχαν το προνόμιο να φέρουν και μπύρες, κοκα κολες, πατατάκια... κ.α.
Ετσι εκτός απο την ομιλία που ήταν εκνευριστική, είχα και το νού μου μη πάρω κανένα κουτάκι μπύρα παραμάσχαλα, κι οχι τίποτα άλλο με το στυλάκι που εβλεπα να αποπνέουν οι νεαρές θα μου ζητούσαν να το πληρώσω κι ολας!

Σε κάποια στιγμή λοιπον, φανερά εκνευρισμένη κι ενώ είχαμε ήδη φτάσει μ΄αυτόν τον τρόπο στο μέσο σχεδόν της συναυλίας, είπα μια φράση στη Χαρά "δεν εχουν βάλει γλώσσα μεσα τους! " σε ύφος αγανάκτησης, και αρκετά δυνατά ώστε να τις βάλω να σκεφτούνε και να το σταματήσουνε!
Πόσο μακράν νυχτωμένη ήμουν η μεσήλιξ!
Η αντίδραση της μιας κοπελιάς ήταν "και που να δείς να την βγάλω κι άλλο τι θα γίνει, κάνω κι άλλα πράγματα με την γλώσσα αλλα σε σενα δεν θα μπορέσω"

Κάγκελο η υποφαινόμενη!!
Ο γιός μου - υποθέτοντας απο την όψη της- πρέπει να είναι μεγαλύτερος της....
Ειπα να μην το συνεχίσω, αλλωστε εκει είμασταν για να περάσουμε καλα, και αν το τράβαγα σίγουρα δεν θα γινόταν κατι τέτοιο.....

Πέρασε η ώρα κι ενώ συνέχιζαν ακάθεκτες οι νέες, το μέλλον της Ελλάδος και δή το οικολογικό μιας και η συναυλία είχε τέτοιο χαρακτήρα, συνέχιζαν να συζητάνε τα αδιάφορα...



Ωσπου ένιωσα την γνωστή διαφήμιση "μην το πιείτε, λουστείτε" κατά γράμμα....
Ενα απο τα κουτάκια - της έταιρης κοπελιάς - μου ήρθε καπέλο!
Μούσκεμα έγινα απο μπύρα! Μπύρα στην μπλούζα μου, μπύρα στην ζακέτα μου, μπύρα στην τσάντα μου κι οχι μόνο στη δική μου!
Πήρε "μυρωδιά" μπύρας κι η Χαρά που ήταν δίπλα μου....

Στο απώγειο το τσιτωμένο νεύρο μου, αρπάζω το κουτί και το πετάω προς τον διάδρομο (οπου τύχαινε να είναι και η ιδιοκτήτρια του) η οποία υποθέτοντας απο την προηγούμενη υποτονική αντίδραση μου οτι δεν θα μπορούσα να εχω το "θράσσος" να διαμαρτυρηθώ!
Κοιτώντας με - αρχικά- με το βλέμμα της απορημένης αγελάδας και κρεμασμένο το σαγόνι της απο την έκπληξη, είπε - προσωρινά - ξαφνιασμένη "ετοιμαζόμουν να πώ συγνώμη" και αφού μάλλον επανήλθε στον "καλό της " εαυτό, αρχισε να με "λούζει" ως μαλακτικό της μπύρας που προηγήθηκε με χυδαίες ακατονόμαστες βρισιές που προφανώς διδάχθηκε απο τους γονείς ή γενικότερα το περιβάλλον της!

Η Χαρά τόλμησε να πάρει το μέρος μου, το ίδιο και η Ρούλα οπότε, ο στόχος της εγιναν εκείνες με το ίδιο υβρεολόγιο!
Η Ρούλα έφυγε για να βρεί κάποιον υπεύθυνο (?) να βάλει τα πράγματα στη θέση τους αλλα δεν βρήκε κανέναν... κι επέστρεψε άπρακτη, οπότε είχαμε την ευτυχία να τους έχουμε εξακολουθητικά πάνω απο το κεφάλι μας για αρκετή ώρα ακόμη.
Επειδή δε δεν μπορούσα να κάτσω στο σημείο που είχε χυθεί η μπύρα ( αν και το τζίν μου ήταν αποροφητικό τωρα που το σκέφτομαι, κι ετσι θα γλύτωναν τη φθορα τα μάρμαρα... ) ανέβηκα στο σημείο που ήταν το κάγκελο και που είχαν ακουμπήσει τις άλλες μπύρες τους....

Τόλμησα πολλά.. ετσι (για "να σ΄εκδικηθώωωωωωωωωω" που τραγούδησε κι ο Μητροπάνος) ήρθε η κοπελιά και ούρλιαζε τα τραγούδια της συναυλίας στο αυτί μου, σε σημείο να νιώθω την ανάσα της (ειρωνία : εκείνη την ώρα τραγουδούσε η Τσαλιγοπούλου το 1000 σιωπές!!) και κάπνιζε φυσώντας τον καπνό στο κεφάλι μου σε σημείο να ανεμίζουν τα μαλλιά μου σε κάθε της φύσημα....

Δεν το συνέχισα, εμαθα απο τη ζωή οτι σε κάθε διαμάχη αυτός που την σταματάει είναι αυτός που εχει μυαλό και το χρησιμοποιεί.

Χάλασε η διάθεση της Χαρούλας, της Ρούλας, των νεαρών ... εμένα απλά με λύπησε.
Με λύπησε που θα μπορούσαν να είχαν λυθεί όλα αν τα παιδιά αυτά είχαν ΑΓΩΓΗ...
Πολύ φοβάμαι οτι ουτε τα 10 ευρώ της συναυλίας που δώσανε (αν δώσανε) ούτε τα δυνατά χειροκροτήματα που εδιναν σε μηνύματα που προσπαθούσαν να περάσουν οι καλλιτέχνες τους εκανε ανθρώπους με συνείδηση.

Αν στον άνθρωπο δεν μπορουν να φερθούν ανθρώπινα τότε τι μπορούν να κάνουν στη φύση?



Αν στον πλούτο που υπάρχει ήδη κεκτημένο - το Καλλιμάρμαρο - δεν μπορούν να φερθούν με σεβασμό χύνοντας τις μπύρες τους και αλλιώνοντας το μάρμαρο που τους φιλοξενούσε τότε πως μπορεί κανεις να εμπιστευτεί το μέλλον της χώρας στα νιάτα?



Ομως δεν θέλω να είμαι αδικη. Δεν είναι όλοι οι νέοι ετσι ΕΥΤΥΧΩΣ!
Πολύ θα ήθελα όμως να εκφράσω μια ευχή, να μην είναι αυτοι οι νεαροί που είδα στη συναυλία ο κανόνας....
Ποιές ευχές πιάνουν ομως σήμερα???