Το αποψινό ποστ έχει ηθικό περιεχόμενο. Με αφορμή μια συζήτηση και την τρέχουσα επικαιρότητα, προέκυψαν κάποια ερωτήματα που σίγουρα δεν έχουν συγκεκριμένες απαντήσεις.

Πότε έχουμε απόλυτη ελευθερία; Έχω καταλήξει στο "ποτέ". Πάντα θα είμαστε δέσμιοι κανόνων είτε αυτοί υπάρχουν με την μορφή του γραπτού Δικαίου ή απλά με την λέξη "συνείδηση" και "ενοχή". Πόσο μακριά μπορούμε να πάμε για να ασκήσουμε αυτήν την λεγόμενη ελευθερία; Εξαρτάται. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στον νόμο; Προφανώς όχι. Τα ανθρώπινα δικαιώματα ισχύουν για όλους; Όχι. Απλά, ξεκάθαρα και ωμά, όχι.

Με ποιο κριτήριο αποφασίζουμε σε καταστάσεις που προκύπτουν τα παραπάνω ερωτήματα; Με ένα και μοναδικό: το ατομικό συμφέρον, δηλαδή τον εαυτό μας. Και κακά τα ψέματα ο εαυτός μας αξίζει πάντα περισσότερο από τις ζωές άλλων ανθρώπων. Ή τουλάχιστον έτσι υποστηρίζουμε.

Ράτσα: 1) η γενιά, η φυλή 2) ομογενής ομάδα ζώων στο πλαίσιο ενός είδους, η οποία αναπτύσσεται και συντηρείται με επιλεκτική αναπαραγωγή από τους ανθρώπους.

Ρατσισμός: η κοινωνική ή πολιτική πρακτική διακρίσεων, που βασίζεται στο δόγμα της ανωτερότητας μιας φυλής, εθνικής ή κοινωνικής ομάδας και στην καλλιεργημένη αντίληψη των μελών της ότι οφείλουν να περιφρουρήσουν την αμιγή σύσταση, την καθαρότητα της ομάδας τους, καθώς και τον κυριαρχικό τους ρόλο έναντι των υπολοίπων φυλετικών, εθνικών, κοινωνικών κλπ. ομάδων, που θεωρούνται από αυτά κατώτερες. 

Ρατσιστής: ο οπαδός του ρατσισμού.

(ορισμοί παρμένοι από το λεξικό του Μπαμπινιώτη)

Δεν μου βγαίνει να κρίνω ή και να καταδικάσω κάποιον βάσει ορισμένων φυσικών χαρακτηριστικών του (καταγωγή, εμφάνιση, φύλο κλπ). Επίσης, είναι εναντίον της λογικής μου να περιθωριοποιήσω κάποιον για τις επιλογές του (στάση ζωής, σεξουαλικό προσανατολισμό, πολιτικές θέσεις κλπ). Μου φαίνεται τρομερά επιπόλαιο και αυθαίρετο να αποφασίζεις να απεχθάνεσαι κάποιον για αυτό που είναι.

Αν κάνω διακρίσεις; Αν είμαι ρατσίστρια; Αν υποφέρω από ξενοφοβία; Θα το θέσω απλά: με ενοχλεί μόνο όποιος στοχεύει στο να με βλάψει, ανεξαρτήτου καταγωγής. Δεν με νοιάζει αν αυτός είναι ψηλός ή κοντός, Έλληνας ή αλλότριος, άσπρος ή μαύρος. Σε μια εποχή πολυ-πολιτισμικότητας τέτοια στερεότυπα δεν πρέπει να υφίστανται. Βέβαια το "δεν πρέπει" δεν σημαίνει απαραίτητα ότι "δεν υπάρχουν".

Στην Πάτρα υπάρχει έξαρση του θέματος με τους μετανάστες. Ζουν υπό άθλιες συνθήκες, απροστάτευτοι από τις καιρικές συνθήκες και τους επιτήδειους δουλέμπορους. Οι κάτοικοι των περιοχών κοντά στον καταυλισμό αγανακτούν και ζητούν μετακίνησή τους. Πρόσφατα έγινε λόγος για μεταφορά του καταυλισμού σε μία περιοχή εκτός Πατρών. Έτυχε μία από τις υποψήφιες περιοχές να είναι το μέρος που μένω. Και έχω βρεθεί(εγώ και κατ'επέκτασην όλη η τοπική κοινωνία) σε περίεργη θέση. Η άρνηση σημαίνει ρατσισμό και η αντίδραση άκαρδη συμπεριφορά.

Έχω παρακολουθήσει αρκετές συζητήσεις(τα τοπικά ΜΜΕ έχουν αφηνιάσει, ενώ πριν αδιαφορούσαν επιμελώς) και έχω καταλήξει στο εξής: όταν είσαι εκτός μιας κατάστασης εκφέρεις απόψεις χωρίς να σκέφτεσαι. Δεν ξέρω τι θα αποφασιστεί. Δεν ξέρω τι θα γίνει. Απλά θλίβομαι για το πόσο εύκολα ανθρώπινες ζωές γίνονται μπαλάκι στα χέρια ορισμένων ανθρώπων-τομαριών. Να πω την αλήθεια μου; Νομίζω δεν χρειάζεται...

Που θέλω να καταλήξω; Πουθενά συγκεκριμένα. Απλά παραθέτω κάποιες σκέψεις που ίσως δεν βγάζουν πουθενά. Επανέρχομαι σ'αυτό που είπα και πιο πάνω: όταν αποφασίζουμε, αποφασίζουμε με βάση το συμφέρον μας. Ίσως τα πράγματα θα γίνονταν καλύτερα για όλους εαν οι Αρχές δεν κατέφευγαν σε μία λύση-συγκάλυψη αλλά σε χτύπημα στην ρίζα του προβλήματος.

Αλλά τί λέω! Οι υπεύθυνοι για το μέλλον αυτού του τόπου έχουν τα εσωκομματικά τους και τις Κεντρικές Επιτροπές τους. Έχουν τους αντάρτες τους και την δήθεν πολιτική προόδου. Εμείς τι έχουμε; Την ψευδαίσθηση της δημοκρατίας. Η απαξίωση και η αδιαφορία που δεχόμαστε καθημερινά απ'το κράτος είναι ακόμα νωπή. Φαύλος κύκλος...

Δεν θέλω να σας κουράσω άλλο με τις σκέψεις μου. Έχω αλλάξει και αυτό φαίνεται και στον τρόπο που γράφω. Κλείνω με κάτι που μου είπε ένας αξιόλογος καθηγητής μου που πάντα με βάζει σε σκέψεις με τα όσα λέει. Δεν θυμάμαι πως το είπε ακριβώς. Μου έκανε όμως εντύπωση και πήγα τα λεγόμενά του λίγο παραπέρα.

"Ο άνθρωπος πάντα κρύβει μέσα του το θηρίο. Επειδή κατάφερε να αναπτύξει τεχνολογία δεν σημαίνει ότι το θηρίο κοιμάται. Το θηρίο πάντα αγρυπνά. Πάντα. Και αλίμονο στον άνθρωπο που δεν μπορεί να υποτάξει το θηρίο. Αυτός θα είναι ο πρώτος που θα κατασπαραχθεί όταν αυτό ξυπνήσει."

Δείτε το βίντεο δίπλα. Απ'τα αγαπημένα μου τραγούδια των U2.

Καλό σας βράδυ και συγγνώμη αν σας φόρτωσα...