Δεν νιώθω τη στιγμή που φεύγει αισθάνομαι την αποκάλυψη της ανάμνησης να με στοιχειώνει. Το κορμί ιχνηλατεί μεσ'το λιβάδι ο ορίζοντας αναζητά ένα σημάδι.
Στοχεύει στο άπειρο να πιάσει τη στιγμή η σφαίρα του ξεφεύγει,χτυπάει τη σιωπή. Όλα χορεύουν τώρα,αντίστροφα μετρούν ξεσπά στο γλέντι η μπόρα χαρά και λύπη τραγουδούν. Σ'ένα φεγγάρι ένας πόνος σ'ένα αστέρι ένας όρκος άστρα και φεγγάρι στης Γης τ'αλφαβητάρι.
Δεν νιώθω τη στιγμή που φεύγει κοιτάζω πλάϊ μου την σκιά της σιμά μου ανέμελα να πατά σαν πέπλο καπνού το γκρίζο της ριχτάρι στους γυμνούς μου πάνω ώμους στο ψυχρό το βράδυ.