Θα 'ρθει ο καιρός που θα σπάσω την πόρτα, και η καρδιά μου στο φώς θα χιμήξει
θα φύγω μακριά, θα πετάξω ψηλά, θα πετάω σ' ασύλληπτα ύψη, και τότε πια δεν μπορεί
Αυτή η χλωμή, αυτή η φτηνή η τιποτένια μου θλίψη, θα μείνει ορφανή, θα γυρνάει σαν τρελή
θα ζητάει να με βρει και δε θα με βρίσκει, Κι ούτε πρόκειται ελπίζω ποτέ να μου λείψει
δεν πρόκειται ελπίζω ποτέ να μου λείψει
3 σχόλια - Στείλε Σχόλιοαπλές αναφορές σε καθημερινές στιγμές σχιζοφρένειας και μη...
On&Off Προσφορές Δισκοκατεβάσματα Φωτογραφίες Μουσική Στίχοι Αστεία ’σχετα Βίντεο Κόσμος Ελλάδα Κοινωνία Σάτιρα Πολιτική Ημερολόγιο Εμού του ιδίου Συναυλίες Έλλαδα Μουσική Στίχοι Πολιτισμός Τεχνολογία Τέχνη Παρτιτούρες Εγκυκλοπαίδεια στίχοι μουσική