Παραμύθι-μυθι μυθι το κουκί και το ρεβύθι 

Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα απέραντο και καταπράσινο λιβάδι ζούσε μία ευτυχισμένη οικογένεια γουρουνιών. Την μαμά την έλεγαν Δημοκρατία. Τον μπαμπά δεν τον έλεγαν καθώς τα γουρουνάκια ήταν αγνώστου πατρός! Αυτή λοιπόν η γουρουνομαμά είχε τρία γουρουνάκια(να τα χαίρεται η γυναίκα). Το μεγαλύτερο το έλεγαν Τεό, το μεσαίο Κωστή και το μικρότερο Γιωρίκα(τα ονόματα είναι τελείως συμβολικά...θα δείτε!). Η μαμά Δημοκρατία τα απέκτησε σε αρκετά νεαρή ηλικία και γι'αυτό στην γειτονιά της έδωσαν το παρατσούκλι Νέα Δημοκρατία. Έκανε πολλούς αγώνες για να μεγαλώσει τα παιδάκια της καθώς οι καιροί ήταν δύσκολοι και τα παιδάκια όλο ζητούσαν.

Ώσπου μια μέρα η μητέρα αγανάκτισε με τις ευθύνες και τα οικογενειάκα βάρη και αποφάσισε να ξαποστείλει τα γουρουνάκια στην ευχή του κοινοβουλευτισμού...εεεε....του Θεού.

"Παιδιά μου, σας φώναξα για να σας ανακοινώσω κάτι πολυ σημαντικό"

"Θα μας στείλεις κατασκήνωση;" απόρησε ο Κωστής.

"Σουτ παιδί μου! Στον αγύριστο θα σας στείλω!"

"ΤΙ;" φώναξαν μ'ένα στόμα τα γουρουνάκια. "ΜΑ ΓΙΑΤΙ;"

"Τι γιατί; Τόσα χρόνια σας πλένω, σας ντύνω, σας ταϊζω και εσείς με γράφετε κανονικότατα! Βαρέθηκα! Θα κάνω τη ζωή μου!"¨

"Κι εμείς που θα πάμε;"

"Όπου θέλετε. Μακριά από δω μόνο!"

"Μα μαμά..."

"Ώρα καλή στην πρύμνη σας κι αέρα στα πανιά σας! 'Αντε ουστ!"

Έτσι τα γουρουνάκια εν μια νυκτί βρέθηκαν εξορισμένα απ'το σπιτάκι τους χωρίς να έχουν στον ήλιο μοίρα. Τελικά, και αφού περιπλανήθηκαν στην ερημιά για πολλές μέρες, αποφάσισαν να χωριστούν και το καθένα να τραβήξει τον δρόμο του. Έτσι κι έγινε. Μπορεί να χωρίστηκαν όμως συνέχιζαν να διατηρούν επαφή μεταξύ τους. Ώσπου μια μέρα συνέβη το μοιραίο!

Είχε κυκλοφορήσει η φήμη ότι ένας πανούργος λύκος είχε βγει τσάρκα στην περιοχή. Πανικός είχε κυριεύσει τους πάντες! Ο λύκος ήταν αδίστακτος και δεν έδειχνε έλεος. Αλίμονο σε όποιον έπεφτε στα χέρια του. Λογικό επακόλουθο όλων αυτών είναι ο λύκος να βρει τα γουρουνάκια και να γίνει το σώσε. Επειδή λοιπόν δεν ξέρω τι άλλο πρόλογο να γράψω μπαίνω αμέσως στο θέμα!

Ο λύκος βρέθηκε έξω απ'το σπίτι του Γιωρίκα, ένα τεράστιο σπίτι φάτσα θάλασσα, με την παραλία να φτάνει μέχρι το μπαλκόνι και το κύμα να σκάει στα γλαστράκια με τα ζουμπούλια. Ο λύκος κατάλαβε ότι η υπόθεση είχε ψωμί! Χτυπάει λοιπόν σαν κύριος την πόρτα και περιμένει να του ανοίξουν.

"Ποιος χτυπά;"

"Η μαύρη σου η τύχη! Άνοιξε ρε!"

"Oh no...ο λύκος!"

"Άνοιξε γιατί θα φυσήξω και θα ξαναφυσήξω και θα στο ρίξω το σπιτάκι!"

"Όχι δεν ανοίγω!"

"Θα φυσήξω!"

"Φύσα!"

"Ανοιξε γιατί κάτι μου λέει ότι αν στο ρίξω μετά θα έχεις μπλεξίματα με την κτηματική! Τέτοιο σπίτι μπροστά στο κύμα θα κινήσει υποψίες!"

"Είπα δεν ανοίγω!"

"Κακό του κεφαλιού σου! ΦΟΥ!"

Και με ένα φύσημα ο λύκος έριξε κάτω το σπιτάκι σαν ένα πύργο από τραπουλόχαρτα. Ο Γιωρίκας έντρομος μπήκε στην Μερσεντές του και πήγε να βρει καταφύγιο στο σπίτι του Κωστή. Ο λύκος τον πήρε στο κυνήγι.

Έφτασαν στο σπίτι του Κωστή με λίγα λεπτά διαφορά. Ο Γιωρίκας μπήκε γρήγορα μέσα για να προειδοποιήσει τον αδέρφο του για τον μανιασμένο λύκο! Το σπίτι του Κωστή ήταν στην Ραφήνα, πανέμορφο μέρος με όλα τα καλά της φύσης-από Playstation 3 μέχρι Nova deluxe edition. Ο λύκος δεν άργησε να κάνει την εμφάνισή του!

"Ανοίξτε! Ξέρω ότι είστε μέσα!"¨

"Τι λέει αυτός βρε Γιωρίκα;"

"Σκασμός Κωστή γιατί μου το ισοπέδωσε το off shore..."

"Ανοίξτε και αφήστε τα πολλά λόγια!"

"Όλα κι όλα! Εγώ δεν ανοίγω! Έχω τόση εξουσία που επιτρέπω στον εαυτό μου να μην ανοίξει!"

"Ωχ...άρχισε με τα θεσμικά του πάλι..."

"Αν δεν ανοίξετε θα φυσήξω και θα ξαναφυσήξω και θα σας το γκρεμίσω το παλατάκι εκ θεμελίων!"

"Εγώ πάντως δεν ανοίγω!"

Και αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του Κωστή πριν ακουστεί το ΦΟΥ και πέσει το σπίτι. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε. Ο Γιωρίκας και ο Κωστής πρόλαβαν να μπουν στη Μερσεντές του πρώτου και κατευθύνθηκαν ολοταχώς προς το σπίτι του Τεό. Ο λύκος πάντα στο κατόπι.

"Και τώρα τι κάνουμε Γιωρίκα;"

"Πάμε στον Τεό! Είναι η μόνη μας ελπίδα!"

Το σπιτι του Τεό ήταν...τρία! Ευτυχώς ήξεραν σε ποιο σπίτι κατοικούσε αυτόν τον καιρό και δεν χρειάστηκε να τα γυρίσουν όλα μέχρι να τον βρουν. Με το που έφτασαν έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Τέτοιο σπίτι δεν είχε κανένας τους! Τεράστιο, υπερπολυτελέστατο, ευάερο και ευήλιο. Ο Τεό τους δέχτηκε...με χαρά!

"Ωχ...πάλι αυτά...τι θέλετε;"

"Το και το" του εξήγησαν με δυο φωνήεντα.

Ο Τεό κατάλαβε ότι έπρεπε να αναλάβει δράση αλλιώς οι άλλοι δυο ήταν ικανοί να φτάσουν μέχρι και σε πρόωρες εκλογές...εεε...σε ακραίες λύσεις! Αφού ο Τεό έκανε τα κουμάντα του, κατέφτασε και ο λύκος.

"Ανοίξτε μου!" φώναξε άγρια.

Προς μεγάλη του έκπληξη η πόρτα άνοιξε και από μέσα βγήκε ο Τεό.

"Εεε...ωχ τι λέμε τώρα; Πρώτη φορά συναντώ face to face ένα υποψήφιο θύμα! Βασικά...γεια!"

"Πως μπορώ να σας βοηθήσω;" ρώτησε ατάραχος ο Τεό.

"Εεε...να...θα ήθελα να κατεδαφίσω το σπίτι με ένα ΦΟΥ και μετά ό,τι ήθελε προκύψει..." απάντησε αμήχανα ο λύκος.

"Μάλιστα...κανένα σχόλιο!"

"Μα...μα...αυτή είναι η δουλειά μου!"

"Κανένα σχόλιο!"

"Θα μείνω άνεργος!"

"Κανένα σχόλιο!"

"Δεν έχω στον ήλιο μοίρα!"

"Κανένα σχόλιο!"

"Μα...μα...μα..."

"Α το συνεχίζεις! Μισό να κάνω μια κλήση στον Εφραίμ να σου βρει ένα οικοπεδάκι δίπλα σε μπάνικη λίμνη μπας και μας αδειάσεις τη γωνιά!"

Τελικά ο λύκος εξαγοράστηκε. Για κακή τους τύχη όμως ένας δαιμόνιος δημοσιοράφος κατέγραψε την συναλλαγή. Φυσικά προκλήθηκε αναταραχή. Ο Γιωρίκας αναγκάστηκε να παραιτηθεί, ο Τεό αφού δέχτηκε τόνους λασπολογίας παραιτήθηκε κι αυτός και ο Κωστής συνέχισε να θεωρείται καταλληλότερος για πρωθυπουργός. Μετά από λίγες μέρες ο Τεό άρχισε να δίνει αβέρτα συνεντεύξεις, έσπασε τη σιωπή του, δήλωσε άγνοια, ανέβασε τα νούμερα σε ορισμένες βραδινές και πρωινές εκπομπές και υποσχέθηκε να είναι δίπλα στην μαμά-παράταξη Νέα Δημοκρατία για το μέλλον.

Μάλιστα...άντε και καλό βράδυ!