Εφυγα μακρια .Τωρα πια δεν ειμαι εκει κοντα .Μεσα απο χαλασμενους ουρανους βρηκα τα πεταμενα σου αστερια.Τα περιμαζεψα με τα τραγουδια σου τα φυλαξα με την χαρα σου.Εσκυψα να σε φιλησω αλλα δεν βρηκα το κοριτσακι εκεινο που λαχταρησα να αφησω.Σαφησα στο μπαξε μου να μπεις ,ροδανθους να κοψεις ,η μυρωδια σου τρυφερη μα η σαρκα σου γερασμενη.Δεν κουραστηκες πια τουτο το παζαρι?Και εσυ απαντησες παγερα....εχει και αλλους αριθμους για μενανε αυτο το ζαρι.Γυρισα τη πλατη και εφυγα γιατι μονο αυτο μου ειχε μεινει.Τα χρονια περασανε μα η λησμονια μεγαλη,τιποτα δεν ξεχνιεται μεσα απο τουρανου τα πληθη.Γυρνανε εδω και εκει σαν τους αγγελους που την κολαση μισησανε αλλα αυτοι την κολαση λατρεψανε σε ολη τους την ζωη.Πικρο ταξιδι διαλεξα,πικρα και θα τελειωσει?Απαντηση πηρα αλλα....Γυρισα ,συνεχισα μα ποτε δεν επαψα να πιστευω.Καλη συνεχεια αγνωστε οτι αγαπησες την μυρωδια σου να χει.Αν βρεθεις ξανα εκει να μην χαρισεις το φιλι,οσο και να σε πονεσει.