Κοιτάω την τσάντα μου. Δερματίνη *ναι ο τόνος στο Ι), Η&Μ, απόχρωση μεταξύ κόκκινου και μωβ (η γιαγιά μου θα την αποκαλούσε βαζανιά *δλδ μελιτζανιά). Την αγόρασα πριν 2 μήνες, φτηνή,για την καθημερινότητα. Σκίστηκε η φόδρα. Από έξω όμως είναι γερή, πάλι καλά. Την ταλαιπωρώ καθημερινά και από κάθε Δευτέρα την γεμίζω με ό,τι χρειαστώ ή με ό,τι διαφημιστικό μας φορτώσουν στον δρόμο και στην μένσα. Κάθε Σάββατο πετάω μισό κιλό πολύχρωμα χαρτονάκια, έλεος! Και κάθε Παρασκευή φοβάμαι να βάλω το χέρι μου μέσα της γιατί δεν ξέρω αν μπήκε καταλάθος και κάτι που δαγκώνει.

Αξεσουάρ! Χρειάζομαι επειγόντως καινούρια καθημερινή τσάντα (και μπότες και μπότες) αλλά τέσπα.

Δεν είναι υπερκαταναλωτισμός! Είναι άλλα.

Όπως ότι δεν έχω σκυλάκι. Οι μισές μου φίλες, κυκλοφορούν με αυτά τα θορυβώδη μινιόν γαβγαβ. Σπάνε τα νεύρα μου όταν πάμε για καφέ, με τα μινιόν γαβγαβ στις τσάντες, διότι και καλά είναι ωραία να έχεις ένα ζωντανό,κινητό αξεσουάρ... Σκυλί σε αξεσουάρ; Δεν νομίζω! Τα μόνα κινητά αξεσουάρ που ίσως να υπάρχουν, είναι τα φίδια σε αυτές τις χορεύτριες, με τα λαστιχένια κόκκαλα.

όχι κινητό, όχι κινητό! Πάει το πορτοκαλάκι LG μου, πάει! Προσπαθώ με νύχια και με δόντια να σταματήσω τον θάνατο της μπαταρίας του. Διότι έχει γέλιο το πορτοκαλί του. Διότι είναι κιούτικο (σας προκαλώ να βρείτε την έννοια-οι συντοπίτισσες αφαιρούνται από την πρόσκληση! :) ) και διότι το περιβάλλον μας έχει γεμίσει με ηλεκτρονικά σκουπίδια (λένε). Γενικά, τί αχρείαστη η αλλαγή κινητού με το παραμικρό! 

Αλλαγή. Παφ πουφ μπουμ!

Είναι το κενό που μεγαλώνει.

Ίσως επειδή τελειώνει μια γεμάτη βδομάδα. Και θα χιονίσει. Θα μπει ο Δεκέμβρης ΜΟΥ, σύντομα. Με τις ομορφιές και τις γιορτές του. Με κρασόμελο κι αγκαλιά από φαμέλια, για ζεστασιά. 

Ίσως γιατί, επειδή.

Μάλλον θέλω συντροφιά για ζεστό κακάο με βότκα.

Ναι, αυτό είναι ζωντανό, κινητό αξεσουάρ! (Και σου μεταφέρει και τα ψώνια! :)))) )