video | |
Βροχή οι σκέψεις… Βροχή και οι λέξεις…
Βροχή ο πόνος… Βροχή και η χαρά…
Βροχή η συγνώμη… Βροχή και η συγχώρεση…
Βροχή η αγάπη… Βροχή και το μίσος…
Βροχή η παρέα… Βροχή και η μοναξιά…
Βροχή και στην ψυχή μου.
Βροχή τα όνειρά μου.
Ψιχάλες η χαρά μου.
Ωκεανός ο πόνος μου.
Πόσα τραγούδια που μυρίζει το χώμα τους βροχή…
Ήρθες βροχή μου κι άλλαξες
το δρόμο και το νου
και βούλιαξε το βήμα μου ποτάμι
κι άθελά μου με τραβάς αλλού
Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα
μέσα στα χείλια σου εγώ
βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά
τούτο το σώμα που διψά.
ή
Η βροχή
στο δρόμο θυμώνει
σιωπή
στο σπίτι ξαπλώνει
έξω νυχτώνει,το φως τελειώνει
κι η νύχτα αγκαλιάζει
ένα παιδί.
ή
Δεν είμαι τίποτα εγώ
ένα παιχνίδι είμαι να παίζεις
και όταν ξυπνάς κάθε πρωί,
στην πιο φτηνή σου ηδονή
να με παιδεύεις
Θα παίζεις, φεύγεις, φεύγεις
ή
Βρέχει απόψε πάλι στην χαρά μου
έρημη χώρα η παρηγοριά
θα φτάσει εκεί που καίει η φλόγα τα όνειρά μου
να γίνει το νερό φωτιά
ή ακόμα
Βρέχει, σταγόνα γίνομαι μικρή
που αγγίζει απαλά το πρόσωπό σου
λίγο προτού παγιδευτεί, σε μια ρωγμή,
στην άκρη των χειλιών σου
Βρέχει και πέφτω γύρω σου παντού
μα δεν περνώ από τα ρούχα στην καρδιά σου
γίνομαι σύννεφο σε μια γωνιά ουρανού
να μην κρύβω τον ήλιο απ' τη ματιά σου.
Κι εγώ να συνεχίζω σκυφτή την περιπλάνηση…
Μικρές περιπλανήσεις μ' εκείνους που δεν ήρθαν
στις άδειες ώρες θ' ακουμπήσεις θα χαθείς
ψεύτικα σαν στολίδια τα λόγια σου λυγάνε
πώς να σωθείς…
Φθαρμένες παραστάσεις ένας αγέρας κλαίει
σχεδία η ζωή δε θα προφτάσεις αλλού να πας
στο κρύο άδειοι δρόμοι η πόλη κρυφά γελάει
να μ' αγαπάς…
Περπατώ στη βροχή και δεν με πειράζει. Για πρώτη φορά. Ίσως ξεπλύνει τους φόβους μου.
Και κάτι δάκρυα πικρά μπογιατισμένα…
Ίσως κι αυτά ξεπλυθούν.
Αφού:
Τα χρόνια φεύγουν θες δε θες
σαν των ματιών σου τις βαφές
κι εσύ φοβάσαι.
Τα χρόνια φεύγουν θες δε θες
σαν των ματιών σου τις βαφές
να με θυμάσαι να με θυμάσαι.
Οι αγάπες σου σ' αφήσαν μοναχή
σου μάθαν πως να φεύγεις μ' ένα "γεια σου"
μα κάποιο βράδυ ξέχασες μια πόρτα ανοιχτή
κι ένα σπιρτόκουτο που γράφει τ' άνομά σου.
Ίσως η λιακάδα να μην μπορεί να τα ανακόψει από το να ριζώσουν μέσα μου και να μου ρίξουν το δηλητήριο τους…
Oh belladonna …
out of reach, out of touch
How you’ve learned to hate so much.
Η Belladonna είναι ένα γοητευτικό και ταυτόχρονα ύπουλο φυτό. Όλα τα μέρη του φυτού είναι εξαιρετικά δηλητηριώδη. Τα ξερά φύλλα περιέχουν ατροπίνη και σκοπαλαμίνη που έχουν ναρκωτική και αντισπασμωδική δράση. Ο υψηλός βαθμός τοξικότητάς της υπάρχει σε όλα τα μέρη του φυτού και ιδιαίτερα στους σπόρους, τις ρίζες και τα φύλλα.
Ένα τέτοιο άνθισε μέσα μου και με δηλητηριάζει.
Λέγεται αλλιώς: Φόβος, ανασφάλεια, ασάφεια, μπέρδεμα, δάκρυ, πίκρα, πόνος, καχυποψία, δυσπιστία, ένταση, αγωνία, άγχος. Κόλαση…
Βροχή τα θέλω μου… Βροχή και τα όχι που δεν ακούω αλλά σχηματίζονται σε μάτια που κοιτάζω. Έχω μάθει να διαβάζω μάτια. Τα βλέπω τα ‘’όχι’’. Δεν χρειάζεται να τα ακούσω. Φεύγω στην ώρα μου. Πριν με διώξουν. Από αξιοπρέπεια.
Ένα όχι θα με πείραζε δε λέω
μα δεν θα μ’ έκανε νύχτες να κλαίω,
ένα όχι θα με πείραζε λιγάκι
μα δεν θα μ’ έκανε να κλαίω σαν παιδάκι.
Το όχι που ’φτιαξες με το κεφάλι σου
μαλλιά, χείλια, μέτωπο και μάτια,
το όχι αυτό, το όχι αυτό
μ’ έκανε χίλια κομμάτια.
Το παραμύθι τελειώνει. Δεν έχει χαρούμενο τέλος το παραμύθι μου γι’ αυτό και το πιστεύω.
Μέσα στη πόλη αριθμός
Χαράματα Τετάρτης
Τους δρόμους παίρνεις μοναχός
Σβησμένος απ' το χάρτη
Κάτι παλιά περάσματα
Σε υπόγειες διαβάσεις
Εφηβικά τεχνάσματα
Των φίλων τα φαντάσματα
Που θες να προσπεράσεις
Ένα σπουργίτι στη βροχή
Της ερημιάς ιππότης
Να τραγουδάει κάθε πρωί
Τα μπλουζ της άγριας νιότης
Και σαν σπουργίτι τραγουδώ τα μπλουζ της νιότης μου που περνάει σαν βιαστικό τρένο και αφήνει σημάδια. Σημάδια απουσίας. Σημάδια ήττας. Σημάδια απόρριψης.
Και λέω στα σύννεφα: Πάρτε με σύννεφα μαζί…
Γιατί
Όταν κοιτάς από ψηλά
μοιάζει η γη με ζωγραφιά
και συ την πήρες σοβαρά
και συ την πήρες σοβαρά
Μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα
μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι
το μεγαλύτερο ανάκτορο
μοιάζει μ' ένα μικρούλι τόπι
Κι όλοι αυτοί που σε πικράνανε
από ψηλά αν τους κοιτάξεις
θα σου φανούν τόσο ασήμαντοι
που στη στιγμή θα τούς ξεχάσεις
Κι είναι όμορφη η ζωή… Αν και πονάει… Πονάει να διαφέρεις, πονάνε οι κοροιδευτικές ματιές τους πάνω σου, πονάει η αλήθεια σου που δεν ακούγεται, πονάει η ζωή που σου στερούν την απόλαυση της, πονάνε όλα αυτά που δεν σε άφησαν να νιώσεις και στα ξερίζωσαν βίαια.
Τι πιο όμορφο; Από ένα βλέμμα, από ένα άγγιγμα, από τον έρωτα όταν γεννιέται… Αγνός… Απλός…
Πόσο κόλαση είναι όταν δεν μπορείς να το νιώσεις… Όταν στο ποδοπατάνε… Χωρίς λόγο… Σου κλέβουν το όνειρο…
I can't sleep alone anymore
I need you here with me
Even though I closed all the doors
There's something'holdin'me
Never ending Nightmare
Always there instead of you
Never ending Nightmare
No scape this time from you
Κι αρχίζει ο εφιάλτης.
Κι όμως…
Πάντα μια νέα μέρα θα ανατέλει…
Κάθε τέλος μοιάζει να ‘ναι αρχή
Στο πρώτο φως το πρωί
Κι όλα όσα χάθηκαν θα βρεθούν
Στο μαύρο κάποιου βυθού
«θα σε ταξιδεύω μόνο εγώ»
θυμάμαι που μου ‘χες πει
μα από τότε έχω να σε δω
και ψάχνω ακόμα γιατί
κι όλα γύρω μοιάζουν να ‘ναι ψεύτικα
όλα γύρω μοιάζουν να ‘ναι ψεύτικα
Γιατί, ποτέ δεν είμαι, στα όνειρά σου
Γιατί, ποτέ δεν είμαι, στα σχέδιά σου
Γιατί, ποτέ δεν είμαι, μες στη καρδιά σου
Γιατί, ποτέ δεν είμαι, στα όνειρά σου, γιατί
Κάθε βράδυ σκύβει μιαν αυγή
Να μας θυμίζει γιατί
όσα μας πληγώνουν σαν περνούν
Σαν μια ανάμνηση ζουν
Κρατάω κλειδωμένη μια στιγμή
Στου χρόνου κάποιο κελί
Στο χαμόγελό σου το κλειδί
Μα δείχνει να ‘χει χαθεί
Κι όλα γύρω μοιάζουν να ‘ναι ψεύτικα
όλα γύρω μοιάζουν να ‘ναι ψεύτικα.
Πάντα υπάρχει χώρος για κάτι καινούριο… Αν έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά… Πάνω από όλα, την καρδιά μας.
ΤΟ ΒΑΣΙΚΌΤΕΡΟ: Ένα βιβλίο δεν κρίνεται από το εξώφυλλο, χρειάζεται να το ξεφυλλίσεις. Έτσι και οι άνθρωποι. Δεν είναι μόνο αυτό που φαίνονται, πρέπει να τους γνωρίσεις, να τους δώσεις ευκαιρία να σου χαρίσουν τα δώρα που κρύβουν. Κάποιες φορές τα πιο άσχημα περιτυλίγματα κρύβουν τα πιο όμορφα δώρα και τα πιο φανταχτερά περιτυλίγματα κρύβουν τα πιο φτηνά,(όχι από άποψη τιμής) δώρα.
Το soundtrack της βραδιάς μου:
1.Βροχή μου- Χ. Θηβαίος/2. Η βροχή- Μ. Στόκας/3. Όταν αρχίσει η βροχή- Μ. Στόκας/ 4. Να γίνει το νερό φωτιά- Πυξ λαξ/ 5. Βρέχει- Γ. Χαρούλης/ 6. Μικρές περιπλανήσεις/ 7. Σαν των ματιών σου τις βαφές- Β. Παπακωνσταντίνου, Μ. Πασχαλίδης/ 8. Belladonna/ 9. Το όχι- Ε. Αρβανιτάκη/ 10. Τα μπλουζ της άγριας νιότης- Μ. Ξυδούς, Μ. Πασχαλίδης/ 11. Πάρτε με σύννεφα μαζί- Τ. Τσανακλίδου/ 12. Απ’ το αεροπλάνο- Κ. Χατζής/ 13. Never ending nightmare/ 14. Κάθε τέλος μια αρχή- Κίτρινα ποδήλατα.
ΥΓ1: Όταν όλα βουλιάζουν, ας μείνει μόνο το τραγούδι… Η πιο όμορφη παρέα…
ΥΓ2: Όποιος δεν κατάλαβε, δεν πειράζει… Δεν θα εξηγήσω πολλά… Σκέψεις μιας βροχερής βραδιάς… Που κάπου ψιλτραρίστηκαν και βγήκαν λίγο πιο ανώδυνες από ό, τι την ώρα που γεννήθηκαν…
ΥΓ3:15ο τραγούδι από Χαίνηδες. Προσέξτε τους όμορφους κοφτερούς στίχους. Το βιντεάκι παίζει; Δεν έχω ξαναβάλει βίντεο εδώ. Θα μου πέιτε.
4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
αγάπη ελπίδα ζωή ταξίδι αλλαγή αναμνήσεις σκέψεις γνώσεις παράξενα σοφίες δημιουργία διάφορα στιγμές ευχές χαρά χαμόγελο όνειρο ιδέες νοσταλγία συμπεράσματα συνταγές συνταγή ανέκδοτα φιλία θυμός μοναξιά ιστορία λιμάνι ψυχή λέξεις Μουσική παραμύθι περι ζωής μουσικής φιλίας έρωτα χαμόγελου ποιήμα σιωπή πιστεύω συμπέρασμα χιούμορ χιουμορ ζωγραφική συμβουλές τραγούδια ταινία ταινίες γάμος μετακόμιση παρέα ευτυχία χρήσιμα site ψηφιδωτό στιγμες