Η θεωρία και η πρακτική του επαναστατικού σοσιαλισμού έχει τελεσίδικα και κατηγορηματικά καταδικάσει κάθε πράξη τρομοκρατίας: «ατομική τρομοκρατία», πράξεις μαζικών πυρπολήσεων, καταστροφών, και βανδαλισμών.
Τέτοιες πράξεις μαζικής, καταστροφικής υστερίας τις έχει χαρακτηρίσει, μάλιστα και σαν φασιστικές ψυχώσεις. Τα γραπτά του Τρότσκι ιδιαίτερα, τα οποία αναλύουν πληρέστερα την τρομοκρατική φρενοβλάβεια του φασισμού, είναι αποκαλυπτικά.

Αλλά και η ελληνική ιστορική εμπειρία είναι αποκαλυπτική.
Μετά την πτώση της Χούντας οι «σκληρές», μαζικές διαδηλώσεις αποτελούσαν καθημερινό φαινόμενο. Οι συγκρούσεις με την αστυνομία συχνότατες. Δεν είναι τυχαίο, ότι τότε υπήρχε μια μαζική «άκρα αριστερά», με πολύ προχωρημένες ιδέες και πράξεις. Τα οδοφράγματα ήταν καθημερινό φαινόμενο. Και όμως δεν είχαμε τέτοιες πράξεις. Και όταν κάποιες δυνάμεις των «αναρχικών» προβαίνανε σε τέτοιες μεμονωμένες τρομοκρατικές πράξεις, κυρίως καψίματος αυτοκινήτων, σύσσωμη σχεδόν η «άκρα αριστερά» και τα παραδοσιακά αριστερά κόμματα (ΚΚΕ, ΚΚΕες.) τις καταδίκαζαν σαν πράξεις που λειτουργούν αντικειμενικά προβοκατόρικα.

• ΣΗΜΕΡΑ, βλέπουμε ένα ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ αναποδογύρισμα. Να υμνολογούνται σχεδόν απ’ όλους τους «αριστερούς» (πλην ΚΚΕ, αλλά με μισόλογα) οι πράξεις αυτές και να χαρακτηρίζονται «κοινωνική έκρηξη» (Αλαβάνος)!!!
• ΣΗΜΕΡΑ που έχουν συντρίψει τα κοινωνικά κινήματα και αδυνατεί η ενσωματωμένη «αριστερά» να δώσει κινηματική διάσταση στην υποβόσκουσα λαϊκή οργή, χαρακτηρίζει κάθε τρομοκρατική έκφραση και ψύχωση καταστροφής, «λαϊκό κίνημα» και «κοινωνική έκρηξη»!!!
• ΣΗΜΕΡΑ, αυτή η «αριστερά» υποθάλπει τις τρομοκρατικές «εκρήξεις» των κουκουλοφόρων και εμπορεύεται εκλογικά τα τρομοκρατικά επεισόδια των κουκουλοφόρων.

Και ούτε είναι σε θέση να διακρίνει ότι αυτό το «κίνημα κουκουλοφόρων» είναι πλέον οργανωμένο και καθοδηγούμενο από τους καπιταλιστικούς παρακρατικούς μηχανισμούς και από τις μυστικές υπηρεσίες. Αυτοί οι μηχανισμοί, πατώντας πάνω στην εξαθλίωση, τα αδιέξοδα και την ισοπέδωση της νεολαίας, οργανώνουν το «μίσος» της και το καθοδηγούν για τα πολιτικά παιχνίδια του καθεστώτος. Τα στοιχεία και οι μαρτυρίες είναι αμέτρητες. Το ίδιο, πλουσιότατες είναι και οι ιστορικές εμπειρίες του λαϊκού κινήματος. Γνωστότατες επίσης και οι μέθοδοι του κράτους και του παρακράτους και ιδιαίτερα οι ναζιστικές μέθοδοι οργάνωσης και χειραγώγησης του κοινωνικού «μίσους» της κατεστραμμένης νεολαίας…

ΟΤΑΝ η κοινωνική οργή και ο «θυμός» των κατεστραμμένων και εξαθλιωμένων λαϊκών μαζών, ιδιαίτερα της νεολαίας παίρνει τέτοιες μορφές καταστροφικών ψυχώσεων και «εγκλωβίζεται» στις δαγκάνες των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών, αυτό σημαίνει ΠΡΩΤΑ απ’ όλα ότι ΑΡΙΣΤΕΡΑ δεν υπάρχει. Όταν το «κοινωνικό μίσος» που γεννάει και γιγαντώνει το καπιταλιστικό καθεστώς και τα κόμματα, εκδηλώνεται με συμμορίες κουκουλοφόρων, ΤΟΤΕ την πρώτη και αποκλειστική ευθύνη την έχει η αυτό-ονομαζόμενη αριστερά.
Είναι η προδοσία και ο εκφυλισμός της αριστεράς, η νεοταξική της μετάλλαξη που ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ στους κατασταλτικούς μηχανισμούς και τις πλανητικές υπηρεσίες να κάνουν πάρτι πάνω στην αθλιότητα, να κατασκευάζουν τα τάγματα καταστροφής και να αξιοποιούν, για τα δικά τους συμφέροντα και σχέδια, τους κουκουλοφόρους και την τυφλή νεανική οργή.

ΚΙΝΗΜΑ κοινωνικών εκρήξεων δεν μπορεί ΠΟΤΕ να είναι κίνημα κουκουλοφόρων. Το «κίνημα κουκουλοφόρων» είναι κατασκευασμένο, τρομοκρατικό «κίνημα των μηχανισμών του συστήματος.
Και γι’ αυτό το κατάντημα ευθύνεται η υπόδουλη και ενσωματωμένη αριστερά, μέρος της οποίας είναι οργανικό κομμάτι της πλανητικής εξουσίας και των οικονομικών σπονσόρων της, τύπου Σόρος. Τέτοιο κομμάτι είναι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και πολλοί «αριστεριστές» που το παίζουν υπερεπαναστάτες