θυμάμαι όταν ήμουν μικούλα πίστευα όλες αυτές τις ιστορίες περί Αη Βασίλη, με κόκκινα ρούχα, λευκή γενειάδα.Το μόνο που δεν πίστευα ήταν το ότι έρχεται από την καμινάδα, γιατι απλούστατα δεν είχαμε τζακι στο σπίτι.Θέλαμε να φτιάξουμε αλλά δεν είχαμε... Λες γι αυτό καμιά φορά να μην μου φερνε όλα τα δώρα που έβλεπα στην τηλεόραση  και λαχταρούσα και γω σαν παιδί? Εντάξει και γω σαν παιδάκι δεν ήμουν άγγελος, αλλά από κατι συμμαθητές μου διαολάκια που τελικά τα είχαν όλα στο τέλος του χρόνου άρχισα να υποψιάζομαι  ότι ο Αη Βασίλης τελικά κουράζεται να έρχεται από την πόρτα και τη σκάλα.... Οι τάρανδοι είναι πιο ευκολοι στη χρήση.... 

Ποτέ δεν του έγραψα όμως, μεγαλο λάθος,scripta manent! Mα υποτίθεται άγιος είναι και ξέρει τι θέλουμε εμείς τα παιδιά. Γιατί η ηλικία δεν μετρίεται με το πόσα γενέθλια κλείνεις αλλά με το πώς νιωθεις στην ψυχή! Έτσι και γω τα τελευταία χρόνια δεν ζήταγα πολλά....Κάτι συγκλονιστικό που θα δώσει ενδιαφέρον στη βαρετή κάθε χρόνο ιδια ζωή μου...Στο κάτω κάτω μου το χρωστούσε για όσες φορές με απογοήτευσε και παρόλα αυτά εξακολουθώ να τον πισεύω....                                                                              Και δεν έχασα γιατί επιτέλους άκουσε την ευχη μου και φετος θα είναι όλα διαφορετικά.Θα περάσω Χριστούγεννα και πρωτοχρνιά με την οικογένεια μου σε άλλη χώρα, έχω κοντά ακόμα ένα άτομο που αγαπάω και νομίζω ότι με αγαπάει κι αυτό, ζω επιτέλους το ονειρό μου και μένω σε μια πανέμορφη σοφίτα.

 Νομίζω ότι θα μου κανες την επίσκεψή σου το βράδυ....Θα περιμένω να μπεις από το παράθυρο της σκεπής, να σε ευχαριστήσω....