Είμαι...

και τι είμαι;

είμαι άνθρωπος;κυριολεξία η μεταφορά;;;

Ζω...σκέφτομαι.....Ελπίζω

Γελάω.... πονώ.... θυμάμαι.....

αναπνεύω.....νιώθω.....φοβάμαι.

Και περπατάω ανα τους δρόμους;

και αναλογίζομαι....

τι είμαι; 

γύρω μου και άλλοι πανομοιότυποι...

γύρω άλλοι άνθρωποι.... κυριολεξία ή μεταφορά;

σκιές υβριδίων....μελάνι σε λευκή σελίδα

είμαι και τι είμαι;

πέφτω.....και δεν ανακόπτεται η πτώση

πως να κρυφτώ απο τις σκιές; Που να κρυφτώ;

είμαι αλλά δεν είμαι

ακούω αλλά δεν υπάρχει ήχος...

γελάνε μα δεν είναι  γέλιο....

ασθμαίνω...

που πήγαν όλοι; που ειναι το χρώμα;

σκιες

Αδιαφορώ

περναν και χάνονται

κρίνων και κρινόμενη ατέρμονη αρμονία....

αδύναμη και δυνατή

γυμνή εκθέτω την ύπαρξή μου

αναγεννημένη από την κατάρρευση τους...

Ιδανικά

πιστεύω σε οράματα

προσδοκώ

σέρνομαι απο μια φαύλη εμπειρία...

ακόμα πέφτω

απο ψηλά

μα είμαι ψηλά!

Συντρίμμια.....όλα κάτω 

και ακόμα περπατάω

και ακόμα αναλογίζομαι

είμαι; και τι είμαι;

και αν είμαι γιατί είμαι;

Ζω και αν ζώ μόνο τότε υπάρχω ....και ανα σταματισω να σκεφτομαι θα γινω σκια