Καλή χρονιά! Ήρθε και το 2009! Το 2008 μας κούνησε λευκό μαντήλι, μας έκλεισε πονηρά το μάτι και ψιθύρισε καθώς έκλεινε την πόρτα "κάθε πέρσι και καλύτερα". Και εμείς μετράγαμε αντίστροφα, χαζεύαμε πυροτεχνήματα, φάγαμε του σκασμού και σκυλοβρίσαμε τον Άγιο Βασίλη για τα άκυρα δώρα που μας έφερε.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς μαζευόμαστε όλοι οι συγγενείς για να ρεβεγιονάρουμε(τρομερό ρήμα!). Φέτος περιοριστήκαμε σε δύο φαμίλιες. Το σκηνικό σε γενικές γραμμές δεν διέφερε από αυτό των τελευταίων χρόνων. Φαί και τιβί!

Ο Άγιος Βασίλης ήλθε, είδε και απήλθε. Άφησε τα δώρα του και έγινε καπνός. Για εμένα-που κοντεύω τα 18 και δεν περιμένω τίποτα ιδιαίτερα από αυτόν τον γεράκο-έφερε ένα ωραιότατο φακελάκι με 50 ευρώ. Ανοιχτοχέρης ο Άγιος! Έχουμε και οικονομική κρίση! Δεν έχω παράπονο.

Ωστόσο αυτό που προσδίδει νόημα σ'αυτές τις εορταστικές περιστάσεις είναι το φαί, όταν μαζεύονται οι οικογένειες γύρω από ένα τραπέζι και τρώνε. Φέτος δυστυχώς τα πράγματα κύλησαν πολύ ήρεμα, χωρίς τσακωμούς, κλάματα, μονομαχίες για την καλύτερη μπριζόλα και καρφώματα για τους απόντες συγγενείς. Η ομόνοια και η αγάπη που πλανιόταν στον αέρα σε έκανε να βαριέσαι απ΄την αηδία. Ώσπου τα πράγματα έγιναν λίγο ενδιαφέροντα.

Ενώ λοιπόν το μίνι-τσιμπούσι έχει φτάσει σε ένα κρίσιμο σημείο(στα κυρίως κρέατα) η γιαγιά μου είπε στον ξαδερφό μου την φράση που δεν έπρεπε να πει!

"Ωραίο δώρο πήρες στη μαμά σου!"

Το οποίο δώρο υποτίθεται ότι το είχε φέρει ο Άγιος Βασίλης. Έτσι είχαμε πει στην οχτάχρονη ξαδερφούλα. Η οποία ξαδερφούλα όταν κατάλαβε ότι την δουλεύαμε ψιλό γαζί(είναι και έξυπνο το σκασμένο...) σηκώθηκε απ΄το τραπέζι και δεν έβαζε μπουκιά στο στόμα του. Οι προσπάθειές μου να την επαναφέρω στη θαλπωρή του τραπεζιού πήγαν χαμένες....

"Βρε καλό μου, βρε χρυσό μου! Έλα να φας!"

"Όχι!"

"Έλα βρε παιδάκι μου! Μια χαρά δεν καθόμασταν; Τι σ'έπιασε;"

"Μου είπατε ψέματα!"

"Εμείς; Ποτέ!"

"Μου είπατε ψέματα! Είπατε ότι ο Άγιος Βασίλης έφερε τα δώρα!"

"Μα ο Άγιος Βασίλης τα έφερε!"

"Όχι! Αφού εσείς τα διαλέξατε!"

"............"

"Είδες! Δεν μιλάς! Μου είπατε ψέματα!"

"Ο Άγιος Βασίλης τα έφερε τα δώρα. Απλά...απλά...απλά του αφήσαμε λίστα δώρων"

"Τι είναι η λίστα δώρων;"

"Η λίστα δώρων είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγεις να πάρεις ηλίθια δώρα"

"Δηλαδή;"

"Δηλαδή εκεί που ο άλλος θα σου έφερνε μια φρουτιέρα με ειδικό βαθούλωμα για τις μπανάνες και τα ακτινίδια, τώρα με τη λίστα δώρων θα σου φέρει κρυστάλλινο βάζο"

"Και ποιά η διαφορά;"

"Δεν ξέρω...εγώ τα μόνα δώρα που εκτιμώ είναι αυτά που έχουν κάρτα αλλαγής..."

Και αφού άλλαξε ο χρόνος ήρθε η στιγμή της κοπής της βασιλόπιτας. Εννοείται πως δεν κέρδισα ούτε κατά προσέγγιση το φλουρί! Πάνε οι καλές παλιές ημέρες που ο παππούς μου μου έκοβε τα 3/4 της πίτας και πάντα κέρδιζα νόμισμα. Μας φάγανε οι δημοκρατικές διαδικασίες και έχω να δω φλουρί από τα έξαλλα νιάτα μου. Ο ξάδερφός μου το κέρδισε το φλουρί. Βέβαια την πίτα την έκοβε ο πατέρας του. Νωθεία και στις βασιλόπιτες!

Περάσαμε τις πρώτες ώρες του νέου έτους παίζονταις Μονόπολη(δώρο του Άγιου Βασίλη στην ξαδερφούλα. Barbie ήθελε αλλά απ'ό,τι κατάλαβα κάθε αξεσουάρ της κούκλας ήταν ή εξαντλημένο ή πανάκριβο). Μέχρι τις τρεις και κάτι το πρωί παίζαμε. Το απόλυτο κάψιμο! Με ποτό και γέλιο το ξημερώσαμε. Καταπληκτικό παιχνίδι η Μονόπολη πάντως! Γίνεσαι Ρουσόπουλος στη θέση του Ρουσόπουλου, αγοράζεις και πουλάς από κράτη μέχρι αεροδρόμεια! Αυτά είναι!

Εντάξει σήμερα πάλευα με τον πονοκέφαλο του ξενυχτιού και του ποτού. Είδαμε και την συναυλία της Βιέννης(γιατί είμαστε σπίτι με επίπεδο και κουλτούρα!). Επίσης από προχτές με τριγυρίζει ίωση και τώρα έχει αρχίσει να εκδηλώνεται. Τι άλλα; Α ναι! Μόλις συνειδητοποίησα ότι τόσο καιρό κάθομαι και βιβλίο δεν έχω ανοίξει(με εξαίρεση κάποια μαθήματα...), ότι το Σάββατο έχω το πρώτο μου μάθημα για το 2009 και θα διαβάσω αύριο και ότι δεν πρόκειται να γράψω στις Πανελλήνιες που να χτυπιέμαι(αυτό το τελευταίο είναι στα πλαίσια αισιόδοξης αντιμετώπισης των πραγμάτων).

Πάντως no matter what εγώ θα μπω στον κόπο και θα σας ευχηθώ καλή χρονιά, με υγεία και χαρά. Και καλές επιτυχίες σε μας που γράφουμε! Κατά τ'άλλα keep on breathing...