06 Ιανουαρίου 2009, 01:54
Σταγόνες στο παράθυροDeconstructing Steppenwolf Ένα παράθυρο. Με θέα ή χωρίς δεν έχει σημασία.
Εξάλλου έπιασε πάλι ομίχλη εδώ και άρχισε να βρέχει.
Το μόνο που μπορείς να δεις είναι οι διαδρομές των σταγόνων στο τζάμι.
Κάποιες περνάνε γρήγορα και μοιάζουν με χαρακιές.
Στο διάβα τους παρασέρνουν και κάποιες άλλες.
Οι περισσότερες όμως μένουν αρκετά στο τζάμι.
Στιγματίζοντας το πλαίσιο στο οποίο προβάλεις τη ζωή σου.
Σε αυτή τη θαμπή επιφάνεια, ανάμεσα τους, βλέπεις το είδωλό σου.
Χαμένο να κοιτάζει το κενό.
Να φαντάζεται εναλλακτικές.
Και να συγκρούεται με την πραγματικότητα.
Και κάπου εκεί βλέπεις και τις δικές του σταγόνες.
Και τις νιώθεις που κατρακυλάνε.
Στο πρόσωπό σου αυτή τη φορά.
I'm developing my sense of humor,
till I can laugh at my heart between your teeth
till I can laugh at my face beneath your feet.
What the fuck was I thinking?
-
sven (06.01.2009)
Δες την ομίχλη ως πρόκληση και όχι ως εμπόδιο, τη δε βροχή αναζωογονητική και όχι ως κάτι που θα σε κάνει μούσκεμα και θα πουντιάσεις.Οι χαρακιές μπορεί νάναι ευλογία, γιατί μπορεί να σε μάθουν να αποφεύγεις μελλοντικές μαχαιριές. Όπως βλέπεις, όλα είνα θέμα οπτικής..!!Desmar (06.01.2009)
...έτσι έτσι ...
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog