Αγρίεψε ο στίχος μου και πια δεν τους αρέσει,

στη λίστα μέσα των «λαμπρών»  καμιά δεν έχω θέση.

Αλλάξανε κι οι ιδέες  μου και πια δεν με διαβάζουν,

όλου του κόσμου οι σοβαροί στραβά θα με κοιτάζουν.

Φταίει που τα τραγούδια μου πικρές κουβέντες λένε,

που από το στόμα βγαίνουνε μονάχα για να καίνε…

Είναι και που τα όνειρα με πείσμα πια ξεβάφω,

είναι και που για έρωτες σταμάτησα να γράφω.

Κι όλοι εκείνοι κάποτε που μ’ έλεγαν μεγάλο,

όπου με βλέπουν να περνώ, στρίβουν για δρόμο άλλο.

Ίσως και να τρελάθηκα ,να θέλω και βοήθεια..

μα από τρελό κι από παιδί μαθαίνεις την αλήθεια!!!