Μισό να βάλω το μπρίκι.

OK

Μέχρι να ζεστάνω νερό να σας πω ότι σήμερα δε θα κλείσουμε μάτι, θα είμαστε στην τσίτα και θα σας ψήσω ό,τι Καφές περνάει από το χέρι μου και από το μπρικάκι. Άντε και από τη μηχανή.

Ελληνικός? Εσπρέσσο? Καπουτσίνο? Νες?

Μόνο το φλυτζάνι μη μου ζητήσετε. Για αυτό να απευθυνθείτε σε ειδικό στέλεχος.

Ήρθε η ώρα να γίνω ραδιομπουφετζής και να αφιερώσουμε στη μεγάλη καθημερινή αγάπη πολλών, όπου η απόλαυση γίνεται εθισμός.

Μου αρέσει να έχω ποικιλίες καφέ στο ντουλάπι με τα ροφήματα. Κάποιες φορές το παρακάνω, με αποτέλεσμα να μην καταναλώνονται όλες και να πετάμε ποσότητες που λήξανε.

Αφήστε με σε ένα καφεκοπτείο μέσα κι ελάτε να με πάρετε μετά από καμιά ώρα.

Δεν ξέρω αν θα έχω αποφασίσει τι να πάρω, αλλά από μυρωδιές θα έχω χορτάσει.

Η μυρωδιά φρεσκοκομένου ελληνικού (ή κυπριακού ή τούρκικου, όπως θέλετε) καφέ μου φέρνει στο μυαλό παιδικές αναμνήσεις, καθώς είναι από τις λίγες αναλλοίωτες μυρωδιές που εσωκλείουν αυθεντικότητα και ξύπνημα των αισθήσεων.

Ο καφές είναι έτοιμος.

Ώπα χύθηκε κιόλας. Γούρι. Λεφτά θα μου δώσετε.

Άλλη φορά θα τον φτιάχνω με περισσότερη μαεστρία.

Κερνάω καφέ on air στις 20.00.

Λουκουμάκια φέρτε εσείς.