Πριν μέρες μετά απο το γραφείο και μην προλαβαίνοντας να πάω σπίτι να μαγειρέψω λόγο πρόβας, είπα να κάνω κάτι που έχω καιρό να κάνω να πάω κάπου να φάω με τον εαυτό μου. Επέλεξα λοιπόν ένα μαγαζάκι σε μια πλατεία στο Ηράκλειο, ευτυχώς είχε και καλό καιρό και άραξα έξω σε ένα τραπεζάκι.

Παραγγέλνω, έρχεται το φαί και αρχίζω την μασούλα. Ξαφνικά πήρε το αυτί μου ένα πιτσιρίκι που έπαιζε ακορντεόν μου έκανε εντύπωση το ότι ο πιτσιρικάς έπαιζε και τραγουδούσε άψογα και ενώ βιαζόμουν -σχετικά- κάθησα και άκουσα όλο το"πρόγραμμα".

Γενικότερα πάντα μου κέντριζε το ενδιαφέρον ένας μουσικός του "δρόμου" και γενικότερα οι καλλιτέχνες του "δρόμου" , μου αρέσει το ότι αυτοί οι άνθρωποι αυτοί έχουν μια ελευθερία και μια φαντασία ιδιαίτερη . Τώρα θα μου πείτε "και μια πείνα άλλο πράγμα ". Αλλά πιστεύω ότι θα μπορούσαν να βρουν και άλλους τρόπους να βγάλουν λεφτα, για μένα είναι μεγάλη απόφαση να πεις ότι θα βγώ και θα παίζω στους δρόμους. Μακάρι να είχα τα κότσια να το κάνω.

Μακάρι να μπορούσα, να είχα τα κότσια, να είχα την άνεση να βάλω μια κιθάρα στην πλάτη και να γυρνάω απο εδώ και απο εκεί να παίζω, όχι βέβαια για βιοποριστικούς λόγους αλλά επειδή έτσι γουστάρω, να νιώσω όπως νιώθουν αυτοί την μουσική και γενικά την τέχνη.....

Καλημέρα με αγάπη απο τον Κακόφωνο Gαλάτη Sας....