Πέρασα ένα γεμάτο Σαββατοκύριακο μετά από πολύ καιρό.Εχθές και σήμερα πήγα στην έκθεση photovision,έκθεση φωτογραφίας στις εγκαταστάσεις του πρώην Ανατολικού Αεροδρομίου.Ένας μεγάλος χώρος,με πολλά και ενδιαφέροντα περίπτερα,όλων των εταιριών που δραστηριοποιούνται στη φωτογραφία,διαφόρων σωματείων,συλλόγων και φορέων,που με κάποιο τρόπο έχουν σχέση με τη φωτογραφία.

Μάζεψα αρκετά φυλλαδιάκια.Πήρα ένα καδράκι,μια παλιά ασπρόμαυρη φωτογραφία το λιμάνι της Νάξου όπως ήταν το 1935.Θα το φτιάξω αύριο σε κορνίζα.Σήμερα έλαβα μέρος και σε μια κλήρωση,για κάτι φωτογραφικά είδη,θα γίνει το βράδυ η κλήρωση.

Εκτός από αυτά όμως έκανα και τρια σεμινάρια φωτογραφίας,αρκετά ενδιαφέροντα.Τον δάσκαλο του πρώτου σεμιναρίου μάλιστα τον ήξερα,είχα ξανακάνει με αυτόν μάθημα,στο περιοδικό φωτογράφος.Πολύ καλός.Σήμερα ήταν ένας άλλος,εξίσου καλός.

Γενικά ό,τι μαθαίνεις καλό είναι.Αυτή την αρχή έχω στη ζωή.Μήπως η κοινωνιολογία θα μου δώσει ψωμί;Πήρα ένα πτυχίο άχρηστο στην αγορά εργασίας,αλλά μου έδωσε χρήσιμες γνώσεις και μου άνοιξε τους ορίζοντες.Όχι όμως ότι θα το χρησιμοποιήσω σε κάτι πέρα ότι είναι μια ακόμα κορνίζα στον τοίχο του δωματίου μου.Στα 5 χρόνια που ήμουνα όμως στο Πάντειο έμαθα πολλά που δεν στα προσφέρει μόνο η γνώση,αλλά η ενασχόληση με κάτι διαφορετικό και η συναναστροφή με ανθρώπους ενός άλλου μορφωτικού επιπέδου,χωρίς να το λέω υποτιμητικά για όσους δεν εμπλέκονται στην διαδικασία και την διδασκαλία των πανεπιστημίων.

Θα μου πείτε τώρα-και δίκαια ίσως-ότι αν ήμουνα στη Νάξο που τόσο θέλω να πάω,δεν θα μπορούσα να κάνω κανένα σεμινάριο και εκεί είναι όλα μονότονα.Θα σας απαντήσω λοιπόν ότι για αυτόν ακριβώς τον λόγο κάνω τώρα που μπορώ, ο,τι μπορώ,ώστε να έχω τις γνώσεις που θέλω και να εμπλουτίσω όσο μπορώ το βιογραφικό μου.Κι αυτό είναι εξίσου σημαντικό.Σίγουρα ένα βιογραφικό που δείχνει ότι έχεις ενδιαφέροντα και γενικά μια ανήσυχη φύση είναι καλύτερο από ένα φτωχό βιογραφικό ενός απολυτηρίου ή ενός πτυχίου.

Βέβαια όλα αυτά σχετικά είναι...Στο Παραλογιστάν που ζούμε,οι γνωριμίες,το μέσο,έχουν τον πρώτο λόγο.Επίσης υπάρχει τόσο μεγάλος κοινωνικός ρατσισμός που παίζει αν όχι τον πρώτο ρόλο σε μια πρόσληψη,σίγουρα πολύ σημαντικό.Αν πχ πάω εγώ και την ίδια ώρα μια ψηλή,ξανθιά,κουκλάρα,να κάνουμε αίτηση για κάποια θέση,υποθετικά που να μην χρειάζεται πολλά προσόντα,σίγουρα εκείνη θα επιλέξουν και όχι εμένα.Συνήθως οι διευθυντες και οι προιστάμενοι είναι άντρες,οι οποίοι αμοίβονται και καλύτερα από μια γυναίκα που ενδεχομένως θα έκανε ακριβώς την ίδια δουλειά.Δεν το λέω εγώ.Οι έρευνες αυτό λένε.Σήμερα το πρωί άκουγα μια σχετική συζήτηση στην τηλεόραση και έλεγε ένας ότι αυτό συμβαίνει γιατί οι γυναίκες παίρνουν περισσότερες άδειες λόγω μητρότητας και γιαυτό δεν τις προσλαμβάνουν.Κύριε μου,εγώ που δεν θα κάνω παιδί,γιατί να εξισώνομαι με κάποια που θα κάνει και να ''χαντακώνομαι'' από αυτό το γεγονός με το να μην με προσλαμβάνουν από το φόβο ότι θα παντρευτώ και θα κάνω παιδιά και θα με πληρώνουν;Όταν είσαι γυναίκα πάνω από 30 χρονών,είσαι ''μίασμα'' για την αγορά εργασίας,οι πόρτες κλείνουν στο πρόσωπο σου με δύναμη.Το ''γιατί'' μου μένει.Πολλά ''γιατί'' δηλαδή χωράνε.Αλλά το κυριότερο είναι αυτό.Πως το συμπεραίνουν ότι όλες οι γυναίκες είναι κολλημένες με το γάμο;Υπάρχουν και άλλα ενδιαφέροντα στη ζωή.Η λέξη ''γάμος" εμένα μου προκαλεί αλλεργία...

Ξέφυγα(ώς συνήθως) από το θέμα.

Μετά από την έκθεση αυτή πήγα σήμερα σε μια άλλη έκθεση εκπαίδευσης,στο Helexpo,στην Κηφισίας.Πρώτα από όλα έχω να κάνω μια παρατήρηση πριν αρχίσω να λέω οτιδήποτε,Θεωρώ απαράδεκτο σε έναν χώρο σαν κι αυτό να σου λένε ότι οι μόνες σκάλες είναι οι κυλιόμενες,ούτε σκάλες,ούτε ασανσέρ.Και καλά εγώ πες,που παρόλο ότι μισώ τις κυλιόμενες,έχω προιστορία τουλάχιστον 4-5 φορές που πήγα να σπάσω τα μούτρα μου και γλίτωσα στο παρα πέντε,αν ας πούμε,κύριοι διοργανωτές,έρθει ένας κύριος ή μια κυρία με αναπηρικό αμαξίδιο,πως θα ανέβει χρυσοί μου άνθρωποι;Δεν είναι ρατσισμός αυτό το πράγμα;Δεν σημαίνει ότι επειδή εμείς είμαστε καλά πρέπει να αποκλείουμε όλους τους υπόλοιπους που είχαν μια ατυχία στη ζωή τους...Μου έκανε πολύ κακή εντύπωση αυτό.Εχθές στην έκθεση φωτογραφίας είχε έρθει ένας κύριος σε καροτσάκι,αν ήταν και εκεί με σκάλες κυλιόμενες,θα του είχαν στερήσει το δικαίωμα στη γνώση.

Κατά τ'αλλα όμως η έκθεση ήταν πολύ ενδιαφέρουσα,μάζεψα μια τσάντα φυλλάδια,βιβλιαράκια, και μια εφημερίδα.Έλαβα μέρος και σε δυο διαγωνισμους,συν τον ένα που είχα λάβει μέρος διαδικτυακά,και πήγα απλά να ενεργοποιήσω τον κωδικό που μου στείλανε.Γράφτηκα και για ένα ακόμα σεμινάριο,δωρεάν,να πάω την επόμενη Τετάρτη.

Τι να κάνουμε;Όταν ο Θεός στερεί κάτι από έναν άνθρωπο,κάπως πρέπει να το αναπληρωσει.Εφόσον δεν μου έδωσε μια καλή εμφάνιση(συμφωνα με τα πρότυπα των άλλων,εγώ λατρεύω τον εαυτό μου και τον θεωρώ ξεχωριστό,όπως είναι και όλοι οι άνθρωποι ξεχωριστοί) γι'αυτό λοιπόν μου έδωσε εξυπνάδα,δραστηριότητα,και άλλα χαρίσματα που καμία από όλες αυτές τις ''προικισμένες'' δεν έχει,αν και φυσικά δεν είναι απόλυτο αυτό.Αλλά 9 στις 10 περιπτώσεις,μια που είναι όμορφη και όλοι την επαινούν,και όταν κάπου εμφανίζεται τους τρέχουν τα σάλια ολονών,αυτή γίνεται σνομπ και θεωρεί ότι δεν χρειάζεται τίποτα άλλο για να ανοίγουν όλες οι πόρτες στο πέρασμα της.Εγώ στη ζωή μου δεν έχω ακούσει μια καλή κουβέντα,ένα κοπλιμέντο.Είναι και η μέρα της γυνάικας σήμερα.Τέλος πάντων.Αυτό και μόνο υπονοεί ότι οι υπόλοιπες 364 μέρες είναι για τον άντρα.Μπορεί εδώ,στις πολιτισμένες-και καλά-δυτικές κοινωνίες οι γυναίκες να μην υποφέρουν όπως πχ στην Αφρική ή την Ασία,όπου σε πολλά κράτη η ζωή τους θεωρείται κατώτερη και από ζώου,αλλά όχι ότι δεν γίνονται διακρίσεις.Μια απλή μέρα στο δείχνει πόσο πίσω είμαστε.Αλλά εμείς οι γυναίκες φταίμε και μόνο.Όσες γίνονται μανάδες και δεν διδάσκουν στους γιούς τους το σεβασμό στη γυναίκα,και το σεβασμό γενικότερα,αλλά τους κάνουν πλύση εγκεφάλου του στυλ φυλάξου,γιόκα μου,όλες θέλουν να σε "τυλίξουν". Γιαυτό στο δρόμο όλοι έχουν την αντιμετώπιση προς τις γυναίκες του στυλ άντε μωρη πλύνε κανένα πιάτο,μου θες και αμάξι,μου θες και δουλειά.

Αυτά δεν τα λέω από ζήλεια,όπως θα βιαστούν πολλοί,κυρίως άντρες,να πουν.Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος,δεν έχω ζηλέψει ΠΟΤΕ στη ζωή μου.Γιαυτό και με εμπιστεύονται οι φίλες μου,και έχουν απόλυτο δίκιο.Ο κοινωνικός ρατσισμός είναι μεγάλη πληγή.Να σου στερούν ό,τι δικαίωμα θα έπρεπε να απολαμβάνεις επειδή δεν έχεις την εμφάνιση που πρέπει,κατά τη γνώμη τους.

Όσοι προσπαθήσετε να με πείσετε ότι αυτό δεν ισχύει,λυπάμαι,δεν το πιστεύω.Δεν θα απαντήσω καν.Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι.Δεν ονειροβατώ,πατάω γερά στη γη όσο κι αν δείχνω ονειροπαρμένη.Αν κάποιος θέλει να βλέπει ροζ συννεφάκια,δεν θα του αλλάξω γνώμη,αλλά δεν θα μου αλλάξει και μένα γνώμη ότι ζούμε σε ένα μ********.

Ξανά τώρα στο κλουβάκι μου.Μπροστά στην οθόνη.Τι άλλο;Είμαι γεννημένη για να είμαι αναπληρωματική,στον πάγκο,κυρίως τα Σαββατοκύριακα.Τότε που το κινητό είναι νεκρό,γιατί όλοι πάνε εκδρομές στις εξοχές με το ταίρι τους.Με εμένα θα ασχοληθούν;

Αυτά από μένα.Δεν έχω και την καλύτερη των διαθέσεων.Μου τη σπάει αυτή η συννεφιά.Μόνο σε φωτογραφία μου αρέσει.Τράβηξα κάποιες τρομερές φωτογραφίες με συννεφιά στο Ελληνικό.