Το μπλογκάκι αυτό κατεβάζει προσωρινά τα ρολά του.Έτσι το αποφάσισα,σήμερα.Για την ακρίβεια,το σκέφτομαι πολύ καιρό τώρα.
Με έχουν ενοχλήσει κάποια πράγματα.Δεν θέλω να επεκταθώ σε λεπτομέρειες.Σε γενικές γραμμές,να πω,ότι με ενοχλούν οι ακραίες απόψεις,και το ότι εδώ μέσα έχουν μπεί ένα σωρό άτομα που γράφονται την μια μέρα,και την ακριβώς επόμενη έχουν αποψη για τα πάντα,κατηγορούν τα πάντα,και γράφουν σε έναν τόνο απόλυτα ενοχλητικό.Έχουν πέσει στην αντίληψη μου τουλάχιστον 10 τέτοιες περιπτώσεις και με απώθησαν τόσο πολύ που δεν μπορώ να περιγράψω.Με ενοχλεί πολύ η ειρωνεία,και κυρίως ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν γνωρίζονται. Ο καθένας είναι ελεύθερος να λέει την άποψη του αλλά δεν είναι ωραίο ούτε να κατηγορείς,ούτε να ρίχνεις λάσπη σε κάποιον που δεν συμπαθείς,ούτε να τον θάβεις,ούτε να ειρωνεύεσαι.Δείχνουν όλα αυτά πόσο κατώτερο επίπεδο έχεις.Έχω βρεθεί κι εγώ στο στόχαστρο,κάποιες φορές,να με κατηγορούν άτομα που δεν έχω δει ποτέ τη φάτσα τους,και για πράγματα εντελώς ακραία.Αλλά με ενοχλεί εξίσου να κατηγορούν κάποιον άλλο,και να ειρωνεύονται.Και αυτό το έχω δει σε όλες σχεδόν τις ενότητες εδώ,και στο forum,και στα blog,και στο e-περιοδικό και αλλού.Ποιο το νόημα λοιπόν να συμμετέχει κάποιος κάπου όπου δεν εκτιμάει την προσπάθεια που γίνεται;Δεν σε πιέζει κάποιος να είσαι μέλος σε μια κοινότητα.Για ποιον λόγο βρίσκονται τέτοιοι άνθρωποι εδώ;Για να βρίζουν τους υπόλοιπους και να σπέρνουν καταστροφή;
Όποιος θέλει να διαβάζει ό,τι γράφω,θα χαρώ πολύ.Θα με βρίσκει στο άλλο blog που έχω: kitharoula.blogspot.com.
Όποιος δεν θέλει,δεν πειράζει,καλή καρδιά,που λένε.
Για όσους κατά καιρούς με νομίζαν γκρινιάρα ή παράλογη,δεν με απασχολεί,όπως και για ό,τι άλλο με νομίζαν διάφοροι,εκτός musicheaven.Ξέρω καλά τον εαυτό μου,και εφόσον ξέρω ότι όλα αυτά δεν είναι αλήθεια,δεν με πειράζει.Δεν θα πείσω κανέναν.Ο καθένας όπου φτάνει η σκέψη και η γνώση του για τα πράγματα,φτάνει.
Μπορεί το ότι θέλω να ζω με ποιότητα,μακριά από τη ζούγκλα της Αθήνας,να φαίνεται πολυτέλεια,και να φαίνομαι γραφική,που θέλω να ζω κάπου όπου θα αναπνέω σωστά,για να διορθωθεί έστω και λίγο το πρόβλημα με την ιγμορίτιδα που με ταλαιπωρεί.Κάπου όπου δεν θα περνάω τη μισή μου μέρα στη στάση του λεωφορείου,όπως εδώ στην περιοχή μου που ολόκληρη περιοχή ''εξυπηρετείται'' με 2 λεωφορεία(!!!) και έρχεται μετά από μισή ώρα και δεν μπορείς καν να μπεις μέσα από τον κόσμο.Βλέπεις εδώ δεν έχουμε τις "πολυτέλειες" άλλων περιοχών βλέπε τρένο,μετρό.Επίσης δεν έχω αυτοκίνητο,όπως πολλοί που μπορεί να με κρίνουν για κάτι που κυριολεκτικά έχει κουρελιάσει τα νεύρα μου.
Μπορεί το ότι θέλω να φύγω από την Αθήνα,πολύ να το βλέπουν ότι το σκάω από τα προβλήματα.Χρειάζεται να πω κάτι πάνω σε αυτό;Τι να πω;Το ότι ο καθένας θέλει να ζήσει τη ζωή του όπως μπορεί καλύτερα;Γιατί να μένω σε κάτι που με κάνει δυστυχισμένη;Γιατί να ανοίγω το παράθυρο και να βλέπω αντιπαθητικούς γείτονες που όλη μέρα το μάτι τους είναι καρφωμένο μέσα στα σπίτια των άλλων;Κι οι γονείς μου το ίδιο λένε.Έχουμε καταργήσει την βεράντα,κι εγώ και εκείνοι,πάνω.Γιατί να ανέχομαι τον ηλίθιο γείτονα,που γυρίζει στις 5 το πρωί και τραβάει τη γρίλια να γκρεμίσει την πολυκατοικία,και να ήταν μόνο αυτό,θα το ανεχόμουνα,κάνει τρις-χειρότερα από αυτό.Γιατί να ανέχομαι τις απαράδεκτες συμπεριφορές στο δρόμο,όπου κάποιοι φταίνε και ζητάνε τα ρέστα;Εδω κάποιοι ηλίθιοι οδηγοί πάνε να σε χτυπήσουν με το αμάξι και σε βρίζουν κι από πάνω.Μια και δύο φορές μου έχει τύχει;102 φορές μου έχει τύχει.Γιατί να ανέχομαι όλη αυτή την ηχορύπανση;
Μπορεί κάποιοι να με κοιτάνε και με στραβό μάτι που δεν δουλεύω,αλλά παρόλ'αυτά ζω με σχετική αξιοπρέπεια,όσο μου επιτρέπουν τα οικονομικά μου,δεν στερούμαι.Μπορεί να ζηλεύουν το ότι προτιμώ να κυκλοφορώ με ένα ευρώ πάνω μου,από το να ανεχτώ σε δουλειά να με μειώνουν,να μου μιλούν άσχημα και να με εξευτελίζουν,κάτι που δεν είναι ωραίο να γίνεται ούτε σε κάποιον ανειδίκευτο εργάτη που δουλεύει σε οικοδομή.Κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και είναι απαράδεκτο,ακόμα και στα πλαίσια της δουλειάς,να σε κάνουν ρεζίλι.Έχω φύγει από δουλειά που μου μιλούσαν χωρίς σεβασμό.Δεν το επιτρέπω σε κανέναν!!Δεν τέλειωσα ένα πανεπιστήμιο για να με ρεζιλεύει ο καθένας.
Γι'αυτό το λόγο διάλεξα να μην κάνω οικογένεια.Για να έχω εγώ την ευθύνη όσων κάνω,ακόμα και για τα λάθη.Να μην την πληρώνει κάποιος άλλος.Για να μπορώ να είμαι ελεύθερη.Να μπορώ να ζω την ζωή μου χωρίς πίεση.Πόσο ελεύθερος είσαι όταν έχεις παιδιά;Καταπίνεις και τα βρισίδια,που λέει ο λόγος,σε μια δουλειά,για να μην σε διώξουν και πεινάσει η οικογένεια σου.Αν είχα παιδιά,δεν θα ήμουνα εγώ. Θα ήμουνα ένα κακό αντίγραφο μου.
Για ποιο λόγο ήρθαμε στη ζωή,στην τελική;Για να ανεχόμαστε όλον τον παραλογισμό,και να ζούμε σαν μαριονέτες των άλλων;Να μας κουνάνε τα σκοινάκια και να χορεύουμε όπως αυτοί θέλουν; Δεν ήρθαμε για να περνάμε όμορφα,να κάνουν επιλογές ελεύθερα,να δημιουργούμε,να είμαστε ευτυχισμένοι,να βοηθάμε τους άλλους,να τους κάνουμε και εκείνους ευτυχισμένους,να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε;
Εγώ έτσι τα βλέπω τα πράγματα.Ήρθα εδώ για να περνάω όμορφα,να είμαι,αν όχι ευτυχισμένη,τουλάχιστον χαρούμενη και ξέγνοιαστη,και να κάνω χαρούμενους και τους αγαπημένους μου ανθρώπους,να βοηθάω όπου μπορώ,όποιον μπορώ,και να δημιουργώ.Να μην με τρώει το άγχος,ούτε να δουλεύω απλά σε μια ξενέρωτη δουλειά-κατά τη γνώμη μου-απλά για να μην λέω ότι είμαι άνεργη.Είμαι άνεργη από πεποίθηση,επειδή ως τώρα οι δουλειές που πήγα ήταν κατώτερες όσων μπορούσα να προσφέρω.Έχω αναφερθεί επανειλλημένα στις δουλειές που έχω κάνει.Δεν νομίζω ότι κάποιος που έχει τελειώσει πανεπιστήμιο και δουλεύει κάπου,που δεν έχει μισθό αλλά ποσοστά, όπου όλο το μήνα,με πλήρη απασχόληση,παίρνει 200 ευρώ(!!!!),νιώθει πολύ περήφανος...Γι'αυτό,ο καθένας αν δεν ξέρει,ας φυλάει καλύτερα την κριτική για τον εαυτό του.
Και ένα τελευταίο.Απεχθάνομαι όσο τίποτα άλλο τους διπρόσωπους ανθρώπους.Χίλιες φορές καλύτερα ''συμπαθώ'' τους κακούς.Εκεί ξέρεις πως να φερθείς.Με τους διπρόσωπους,χάνεις την μπάλα...Μου έχει τύχει.Άτομο που έκανε τον καλό,και τελικά να με φορτώσει τόσο ψέμα,που να φτάσω σε σημείο να μην αντέχω ούτε να τον βλέπω...Να δείχνει έναν εαυτό τέλειο,και να είναι ό,τι χειρότερο.Δεν λέω ότι είναι από δω μέσα.Καμία σχέση.Προσοχή λοιπόν.
Εδώ μέσα υπάρχουν κάποια παιδιά που συμπαθώ πολλοί.Πιστεύω να το ξέρουν.θα χαρώ να μιλάμε πότε-πότε.
Ίσως ξαναγράψω μετά από καιρό.Δεν το διαγράφω το μπλογκάκι.Μπορεί να ξαναγράψω.
Τα λέμε(ελπίζω)
ΥΓ:Επειδή ήμουνα λίγο δυσάρεστη σήμερα,θα κλείσω χιουμοριστικά,με την εικόνα του Αρκά.Μάλλον κι εγώ για τον ίδιο λόγο ,που λέει ο σκυλάκος, είμαι μοναχοπαίδι!χαχαχαχα!
αγάπη ελπίδα ζωή ταξίδι αλλαγή αναμνήσεις σκέψεις γνώσεις παράξενα σοφίες δημιουργία διάφορα στιγμές ευχές χαρά χαμόγελο όνειρο ιδέες νοσταλγία συμπεράσματα συνταγές συνταγή ανέκδοτα φιλία θυμός μοναξιά ιστορία λιμάνι ψυχή λέξεις Μουσική παραμύθι περι ζωής μουσικής φιλίας έρωτα χαμόγελου ποιήμα σιωπή πιστεύω συμπέρασμα χιούμορ χιουμορ ζωγραφική συμβουλές τραγούδια ταινία ταινίες γάμος μετακόμιση παρέα ευτυχία χρήσιμα site ψηφιδωτό στιγμες