Μερικές φορές τρομάζω όταν βλέπω πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος.
Είμαστε κιόλας στο Μάιο, αλλά μάλλον έχω χάσει την αίσθηση του χρόνου.

Τρέχω πίσω από την ρόδα της καθημερινότητας, η οποία μοιάζει να κατρακυλά με ιλλιγιώδεις ρυθμούς.

Δε λέω, έχω πλέον μπει σε μια σειρά που για την ώρα με καλύπτει, απλά μερικές φορές αναρωτιέμαι κατά πόσο, αν συνεχίσω έτσι, θα με καλύπτει και σε 1, 2, χ χρόνια.

Γύρισα από την Αγγλία, γιατί μου έλειπαν οι φίλοι μου. Όμως μερικές φορές αισθάνομαι ότι τελικά τους βλέπω ελάχιστα πιο συχνά από όταν ήμουν έξω. Με μερικούς μάλιστα, επικοινωνούσαμε περισσότερο τότε, μέσω μηνυμάτων και μακροσκελών κειμένων παρά τώρα που μας χωρίζουν ελάχιστα χιλιόμετρα.

Βέβαια την ανάγκη της επικοινωνίας την καλύπτει η δουλειά και μάλλον σε μεγαλύτερο βαθμό από όσο θα περίμενε κανείς. Ίσως γι αυτό να μην έχω το κουράγιο/διάθεση να επιδιώξω πιο ενεργά να δω τους φίλους, οι οποίοι φυσικά είναι κι αυτοί χαμένοι στις δικές τους καθημερινότητες.

Παρόλα αυτά προχτές καταφέραμε να βρεθούμε με μια παλιά παρέα (σχεδόν) όλοι μαζί. Αφορμή ένας γάμος. Αν και το πρόγραμμα ήταν αρκετά στριμωγμένο (Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Αθήνα σε λιγότερο από 24 ώρες) , τελικά άξιζε τον κόπο. Περπάτησα στη βροχή στην παραλία της πόλης, ήπια καφέ με θέα το Λευκό Πύργο, χάζεψα τη θάλασσα ακούγοντας μουσική, έδωσα το παρόν στο γάμο δυο φίλων, συνάντησα παλιούς φίλους και γνωστούς, χάζεψα τα σύννεφα από το αεροπλάνο. Για λίγες ώρες ξέφυγα από την αριθμολαγνεία της δουλειάς, χαμήλωσα την ένταση και έριξα τους ρυθμούς.

Βέβαια η επαναφορά στην καθημερινότητα ήταν άμεση. Μια καθημερινότητα όμως που κατά βάση μου αρέσει. Γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσω ότι επέστρεψα με ανυπομονησία, νόμιζοντας ότι έλειπα μέρες;

Και κάπου εδώ μπερδεύομαι και δεν ξέρω αν τελικά είμαι τυχερή, γιατί μου αρέσει η ρουτίνα μου (δουλειά - σπίτι, σπίτι - δουλειά) και μπορώ και καλύπτομαι μέσω αυτής, ή άτυχη, γιατί ακριβώς επειδή περνάω καλά, δε μπορώ να δω ότι μου στερεί κάποια άλλα πράγματα..

Υ.Γ. Το κομμάτι που ακολουθεί είναι από μια κινέζικη ταινία, The Myth και λέγεται Endless love. Εδώ ακούμε την εκδοχή του μόνο με πιάνο. Γενικά ειμαι σε φάση που ψάχνω κομμάτια αποκλειστικά με πιάνο οπότε αν έχει κανείς κάποια πρόταση.... πείτε μου!