Χωρίς καμιά προσπάθεια φέτος. Όλα μόνα τους. Ένας καφές με παγάκια, ένα μαύρο καλαμάκι, μία θάλασσα, ένας αέρας, ένα κλασικό ψιλοάγχος παρά την αισιοδοξία των τελευταίων μηνών, ένα αυτοκίνητο πυρωμένο από τον ήλιο και μια αυλή που ακόμα και μέρα μεσημέρι υπόσχεται ξαστεριές. Αυτά από αφορμές. Τα άλλα τραγουδιόνται με ανοιχτά παράθυρα και μυρωδιά αντηλιακού.

Η κατανόηση απέχει μόλις κατά δύο κλικ. 
Το ένα στο podcast. 

.