Ένας κόσμος τραγούδια,
ένα δάσος "σ'αγαπώ"...
μες τα μάτια σου παίζουνε κρυφτό..
έχεις μπει στη ζωή μου,
την καρδιά μου να πονάς
κι απ' το γέλιο στο δάκρυ με γυρνάς...
Να σε πάρω δικιά μου με έναν έρωτα τρελό
φουρτουνιάζει κι απόψε το μυαλό!
Το φεγγάρι αλήτης σου χαϊδεύει το κορμί
κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί.

Τώρα τι να σου πω....
Φταίω, που σ'αγαπώ!!
Τ'άστρα χίλιοι καημοί
κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί.

Ταξιδεύω μαζί σου κι ειν' οι σκέψεις μου κρυφές..
μα ταξίδι δεν κάναμε ποτές..
Να σε κάνω δικιά μου σε φωνάζω τις βραδιές,
μα δεν ήρθες και σήμερα και χθες..
Είμαι μόνος κι απόψε μέσα σε όνειρα φωτιά,
η αγκαλιά σου για μενα ξενιτιά, το φεγγάρι αλήτης..
σου χαϊδεύει το κορμί
κι η νύχτα μυρίζει γιασεμί..

Τώρα τι να σου πω...

ΥΓ:Όταν οι λέξεις είναι φτωχές για να περιγράφουν,περιγράφουν μια χαρά οι νότες...Περιγράφουν τα αρώματα...Τα χαμόγελα και τα δάκρυα,είτε χαράς,είτε λύπης...

Και ταξιδεύεις...Μέσα σε βλέμματα...Σε σκέψεις...Με βαρκάκι ένα φεγγάρι,που πότε αδειάζει,πότε γεμίζει,και το κοιτάς,με ελπίδα,ότι την επόμενη αλλαγή του,θα την κοιτούν τέσσερα μάτια και όχι δύο...