Ήθελα να 'μαι η αφή στην άκρη των δακτύλων σου
ό,τι αγγίζεις να 'χει κάτι κι από μένα
να 'μαι τη νύχτα η φωνή χαμένων φίλων σου
που λεν τραγούδια παλιά κι αγαπημένα

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Ήθελα να 'μαι η σκιά στην άκρη των βλεφάρων σου
η μόνη λέξη στο παραμιλητό σου
να 'μαι η πρώτη ρουφηξιά απ' το τσιγάρο σου
κι η τελευταία η γουλιά απ' το ποτό σου.

Θα 'θελα να 'μαι αστραπή που σβήνει μες στο βλέμμα σου
πάνω στο χέρι η τυχερή γραμμή σου
να 'μαι κρυμμένος πυρετός μέσα στο αίμα σου
για να ξυπνάω τις φωτιές μες στο κορμί σου.

Κι άλλα πολλά θα ήθελα να είμαι...Αλλά δεν είμαι...

Ειμαι εγώ.Είμαι εδώ.

Περιμένω.

Ταξιδεύω.Όπως πάντα.Με το νου.

Ζωγραφίζω τοπία και τα κατοικώ αμέσως.Για να ξεφεύγω.Για να ξεχνώ.Άλλοτε για να θυμάμαι.

Με εισιτήριο τα μάτια σου.Κάνω ταξίδια.

Αφού το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ...Η γη μου εσύ,ανάσα μου κι αέρας...