Έχω δυο άλμπουμς, που περιμένουν να ακουστούν. Περιμένω κι εγώ την κατάλληλη στιγμή, την σωστή φάση μάλλον.

Το ένα, μη γελάσετε! Είναι η μουσική και τα τραγούδια της τηλεοπτικής σειράς "Καρυωτάκης", που δεν έχω δει ούτε επεισόδιο αλλά δεν πειράζει. Χαλάστηκα λίγο που ανάμεσα στους ερμηνευτές βρίσκεται και ο Μητσιάς, μάλλον όμως είναι απλή προκατάληψη έτσι την σταματάω εδώ. 

Το δεύτερο, "Ποιά πάθη από τον έρωντα" -Λουδοβίκος των Ανωγείων.

Χρειάζονται ή δεν χρειάζονται το λοιπόν, την κατάλληλη ατμόσφαιρα για την πρεμιέρα τους στο διαμερισματάκι μας; Αφού λείπει το κόκκινο χαλί, ο παθιασμένος έρωτας, η ποίηση, ας τους αφιερώσω σωστή ακρόαση και μπόλικο χρόνο. Μάλλον,κάποιο πρωί Κυριακής.

Στην Κύπρο, έκανα την καθιερωμένη επίσκεψη στο κομμωτήριο.

- πώς να τα κάνουμε;

- Ό,τι θέλεις κάνε!

- Μεν μου λαλείς τέτοια, γιατί κάμνω το! Είμαι πελλή εγώ! (κομμώτρια σούπερ 40άρα)

εμ....

- Κάμε ό,τι μπορείς σε σγουρό μαλλί! Χρώμα δεν αλλάζουμε, το που μας έδωσε ο Θεός εν καλό!

- Θα τα ισιώνεις;

-Ε...όι! 

Χραπ!

-Τωρά θα τα ισιώνεις, τουλάχιστον την φράντζα!

Και νααααα ΄μαστε εδώ, να ισιώνουμε μαλλί για να μπαίνουμε την επομένη στα χώματα...Διότι η φράντζα, στη σγουρή της κατάσταση, μοιάζει σα να έχει πάρει βιάγκρα το μαλλί μου και βδουουουουου, γυρίλα γυρίλα γυρίλα φτάνει η Βαβέλ προς τον ουρανό...Αν το δεις νύχτα, λαώννεσαι (ταράζεσαι), πόσο μάλλον να προεξέχει κι από το ροζ αδιάβροχο. Α, ναι, Ιούνιος με χειμώνα, πέρφεκτ! Κατα τα άλλα, ευχαριστούμε τον Θεό των κομμωτών, για την εφεύρεση του σιδέρου ισιώματος!

 Η εβδομάδα στο νησί, ήταν ύπουλη. Για ακόμα μια φορά, γευτήκαμε την ομορφιά όσων στερούμαστε, την αγάπη της φαμίλιας και των φίλων. Τα παιχνίδια με τον Μάγκνουμ, ο οποίος έχει γίνει θεριό κιούτικο. Το γιασεμί-αυτή η απουσία ψιλοδιορθώθηκε χάρη στα ...ΚΟΡΡΕΣ. Εεεε, άκου να δεις! Όταν δεν επιβιώνει ούτε μια γλάστρα γιασεμί τόση δα, σε αυτό το κλίμα το γερμανικό, τότε η κρέμα σώματος γιασεμιού, μια χαρά την συμπληρώνει την απουσία! ’αάάάτε να σας δω!

.....

Την παρέα να μεγαλώνει. Τη Λευκωσία να αλλάζει. Το Κούριο να δυναμώνει τα κύματά του. Τα παραθαλάσσια σπίτια να φτάνουν σε εξωφρενικές τιμές. Μόνο αν γνωριστούμε καλύτερα με την μαφία ρώσσα! Χμ... Υπουλη, ιντίτ. Γιατί διαπιστώνεις ότι τελικά το αγαπάς το νησί. Σου λείπει. Σε απελευθέρωσε προς στιγμή, ο ελάχιστος χρόνος μοναξιάς. Πού να σκεφτείς τα λάθη;

Το λάθος μάλλον, που άφησες να ξαναγίνει. Αμέ ζε του μπεεεεε...Ηλίθια!

Μέχρι να βρεις το κατάλληλο σπαθί, ένας Γόρδιος δεσμός θα σου σφίγγει τα σωθικά.

Καλά να πάθεις βέβαια! Ας είχες έτοιμο από τα πριν, ένα καλό σπαθί ή έστω μια λεπίδα ρε παιδί μου! Τώρα,νιώσε το σχοινί και ακόνισε τα δοντάκια σου...Τέρμα, χωρίς σκυλάκι ποτέ ξανά πουθενά!

 Μεγαλώσαμε.

Το διαπιστώνω τώρα μόλις...που μιλώ με τον πιο αγαπημένο ξάδερφο, αυτόν που περίμενα με τα ανυπόμονα και μικρά εννέα χρόνια, πώς και πώς να γεννηθεί...Θα κλείσει τα 18 όπου να΄ σαι! Απίστευτο! Το μωρουλίνι είναι ερωτευμένο! Κατατάσσεται...

Ναι, ναι!

Μεγαλώσαμε!