video | |
Απόψε,
είμαι ευγνώμων για την Λήθη.
Επιτέλους, σκέφτηκε να έρθει περίπατο και στα μέρη μου.
Φυσικά, πριν κτυπήσει την πόρτα,
έστελλε τραγούδια σε μια καρδιά, που είχε ανάγκη τη σιωπή.
Σβήσαν οι μελωδίες τους, το άγγιγμα.
Η φωνή του σκεπάστηκε από μια μαύρη κορώνα.
Και μπήκε λιαχτίδα.
Έπειτα, άρχισε να στέλλει κοινούς γνωστούς.
Μεσαία μονοπάτια να σμίξουν σε μαζώξεις κρασιού.
Δεν τους είχα αναγνωρίσει,
βέβαια, χμ... οι αράδες τους κάτι μου θύμιζαν.
Τη νύχτα, άρχισε να περνάει για ποτό και παρέα
μια μωβ φεγγαραχτίδα.
Τα πρωινά, πάλι, σιωπή.
Συννεφάκι του Μάη,
ασπασμός της άνοιξης.
Ένα χαλάκι στον λαιμό, που περίμενε φιλί,
και του ΄δινα μπουνιά.
Επέμενε όμως για χαδάκι.
Αντί για λευκό πανί, ένα κλαδάκι γιασεμί,
να μυρίζει "Στη λησμονιά παραδώσου!"...
Πώς θυμότανε η Λήθη ότι το γιασεμί ' ναι κόνισμα;
Εγώ, πώς θυμήθηκα επιτέλους να της ανοίξω την πόρτα;
Απόψε θέλω Μπρέγκοβιτς.
ΥΓ: αν τύχει να το διαβάσεις σιωπή μου,
ένα εκατομμύριο ευχαριστώ για το παραμύθι σου, δεν φτάνουν.
5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
αρτικ grow-ups as in push-ups Απορίες Απορίες εκτός τόπου και χρόνου αρτίκ επέτειος ημερολογιακά ημερολογιακα ιδεογραφικά Κύπρου εικόνες Κύπρου είκονες μεταφράσεις της Μωβ μορφές Μορφές Παράφωνοι διάλογοι Σκέψεις σΤίχΟι συνείδηση συνταγές Σφηνάκια σφηνάκια Σφηνάκια! τραγούδια για καλημέρα τραγούδια για καληνύχτα τσάγια Τσάγια! τσάγια! Τσάγια Χαμόγελα