Πριν από καιρό είχα ακούσει αυτό το τραγούδι στο ράδιο και είχα να το ακούσω χρόνια.Μετά από αναζήτηση που έκανα,συνειδητοποίησα ότι είμαι συνομήλικη με το τραγούδι!χαχα!Βγήκε το 1976,αν είναι σωστές οι πηγές μου.Πάντως είναι διασκευή από τα Ιταλικά(κάτι που με χαροποιεί επίσης!).Tο λέει η Μαίρη Αλεξοπούλου,όπως είδα(ούτε αυτή τη θυμάμαι).

Ζούσα μέσα στο σκοτάδι
κι ούτε ένα χάδι
ούτε ένα φιλί.

Νύχτες δίχως ένα αστέρι
μια χαρά ένα ταίρι
στην πικρή ζωή
και τότε ένα πρωί.

Τι χαρά όλα είν' ωραία
η πιο καλή παρέα
εγώ και η χαρά.

Τι χαρά τα δικά σου χέρια
μου φέραν καλοκαίρια
μου δώσανε φτερά.

Θα τραγουδάμε νύχτα μέρα
κι η αγάπη θα φουντώνει
μια αγάπη που δεν τελειώνει.

Και θα περνούν τα χρόνια
αγάπη μου αιώνια
σαν όνειρο που βλέπεις
κι όλο χαμογελάς.

Τι χαρά όλα είν' ωραία...


Τι χαρά τα δικά σου χέρια...


Κράτα το δικό μου χέρι
να φτάσουμε τ' αστέρι
που λάμπει εκεί ψηλά.

Μόνο η δική σου αγάπη
στεγνώνει κάθε δάκρυ
και φέρνει την χαρά,
για πάντα την χαρά.

Να το ξέρεις
δεν θα χωριστούμε
και πάντοτε θα ζούμε
οι δυο μας τρυφερά.

Κι αν μια μέρα
στάξει κάποιο δάκρυ
στων ματιών την άκρη
θα είν' από χαρά.

Θα τραγουδάμε νύχτα μέρα
κι η αγάπη θα φουντώνει
μια αγάπη που δεν τελειώνει.

Και θα περνούν τα χρόνια
αγάπη μου αιώνια
σαν όνειρο που βλέπεις
κι όλο χαμογελάς.

Τι χαρά όλα είν' ωραία...


Τι χαρά τα δικά σου χέρια...

Ήθελα να το βάλω εδώ από καιρό,αλλά περίμενα να έχω και την ανάλογη διάθεση.

Απόψε την έχω!!!

Πως αλλάζουν τα πράγματα μέσα σε λίγες στιγμές!!!Στροφή 360 μοιρών!!

Για αυτό-το λέω να το ακούσω κι εγώ πρώτη από όλους- ΠΟΤΕ δεν πρέπει να απελπιζόμαστε!!Κάθε μέρα κρύβει τα δικά της δώρα!!

Απόψε η νύχτα μου έκανε το δικό της!!

Γιατί: