Κάποια Δήθεν Λόγια......
Οποιος Μπορει Κανει, οποιος δεν μπορει διδασκει!!!
Οποιος Μπορει Κανει, οποιος δεν μπορει διδασκει!!!
03 Ιουλίου 2009, 11:55
Κορίτσια της Συγνώμης
hithtoly (03.07.2009)
σε απολογητική κατάσταση ο δήθεν και χαίρομαι. ένας από τους καλύτερους δίσκους της δεκαετίας του 80,με ενα εκπληκτικό εξώφυλλο...λιτό και απέριττο.τα τραγούδια είναι ένα και ένα.
Οπισθόφυλλο:
” Έξω από κάποιο βενζινάδικο της γειτονιάς μας, υπάρχει ένα αυτόματο μηχάνημα με αναψυκτικά και καφέδες. Είναι το στέκι μας, κάτι σαν υπαίθριο καφενείο για δύο, εκεί που καταλήγουν πάντα οι μεταμεσονύχτιες βόλτες και συζητήσεις μας, εδώ και χρόνια.
Τα δέκα τραγούδια του δίσκου φτιάχτηκαν από το 1977(Φάνης) μέχρι και το 1984, και η φωτογραφία του εξώφυλλου είναι κατά κάποιο τρόπο το ενδέκατο, αφού περιέχει και τον έμμεσο τίτλο του δίσκου ΖΕΣΤΑ ΠΟΤΑ. “
Δεκαοχτώ χρόνια μετά, μπορούμε πια με ασφάλεια να μιλάμε για ένα δίσκο - ορόσημο.
Μια σταθερή αναφορά για το ελληνικό τραγούδι, όπως αυτό διαμορφώθηκε τις δεκαετίες του ' 80 και του ' 90.
Κι όμως αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά πως οι δίσκοι που σηματοδότησαν εξελίξεις, σημάδεψαν μικρές ή μεγάλες ανατροπές, δεν βρήκαν ανοιχτό τον δρόμο μπροστά τους, τουλάχιστον όσον αφορά τα κέντρα αποφάσεων της δισκογραφίας.Αυτό είναι κάτι που εξηγείται σχετικά εύκολα. Δεν είναι πάντα αναγνωρίσιμο το καινούργιο και το καθαρό. Τις πιο πολλές φορές δεν φωνάζει. Όταν όμως ανοίξει ο δρόμος, έρχεται η αποδοχή του κόσμου που αποδεικνύει πως ήταν έτοιμος από καιρό..
Ο Χάρης με τον Πάνο άρχισαν να φτιάχνουν τα πρώτα τους τραγούδια από τα χρόνια που ήταν φοιτητές στην Πάντειο.Ύστερα, έφυγαν για μεταπτυχιακά στο Δυτικό Βερολίνο, όπου ο Χάρης έμεινε λίγο παραπάνω.
Εκεί έγραψε ένα τραγούδι, το Μια βραδιά στο Λούκι , με το οποίο ο Πάνος συμμετείχε και βραβεύθηκε στους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού που οργάνωσε ο Μάνος Χατζιδάκις στην Κέρκυρα, στις αρχές της δεκαετίας του ' 80.Μεσολάβησαν αρκετά χρόνια, όμως μέχρι να κυκλοφορήσουν τα «Ζεστά ποτά». Γύριζαν με μια μια κασέτα στα χέρια, από εταιρεία σε εταιρεία και εισέπραξαν αρκετές αρνητικές απαντήσεις - τουλάχιστον απ' όσους έμπαιναν στον κόπο να απαντήσουν - μέχρι που τους άκουσε ο Μανώλης Ρασούλης.Μπήκαν στο στούντιο κι έχοντας σημαντικούς αρωγούς τον Γιάννη Σπάθα και τον Νίκο Αντύπα στις ενορχηστρώσεις ηχογράφησαν δέκα τραγούδια, γραμμένα από το 1977 ( Ο Φάνης) μέχρι το 1984.
Η αλήθεια είναι πως η δύναμη αυτού του δίσκου δεν έγινε άμεσα αντιληπτή και τα πρώτα αντανακλαστικά του κόσμου εστίασαν στο «Ρίτα, Ριτάκι». Το τραγούδι αυτό έγινε το αγαπημένο των ραδιοφώνων και οι πρώτες αναφορές στον Πάνο και τον Χάρη μιλούσαν για «δύο δίδυμους με παράξενο επώνυμο, που είχαν πολύ πλάκα»...Λίγο αργότερα και αφού ο δίσκος είχε ξεπεράσει σε πωλήσεις τις εκατό χιλιάδες, άρχισαν να έρχονται τα καλά μαντάτα...Ο Φάνης, το Υπόγειο,το Για ένα κομμάτι ψωμί, οι Προσωπικές οπτασίες και κυρίως το Γέλα πουλί μου ήταν τραγούδια που άνοιξαν το δρόμο για τη μεγάλη των τραγουδοποιών σχολή.
Ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας, εκτός από τις μελωδίες τους, ανανέωσαν και σε ορισμένα σημεία απενοχοποίησαν, τον Λόγο στο ελληνικό τραγούδι, γράφοντας λόγια πηγαίας ευαισθησίας αλλά κι ενός «ορυκτού» θυμού.Ξαναθυμήθηκαν τον Λόγο των ποιητών - κάτι σύνηθες στο ελληνικό τραγούδι στη δεκαετία του '70- μελοποιώντας ποιήματα όχι ιδιαίτερα γνωστών ποιητών, με γνώμονα, δηλαδή, την ταύτιση του αισθήματος και όχι την «εμπορικότητά τους».
Οδ.Ιωάννου.
Πηγή: Καθημερινή
ΠΑΙΞΕ ΒΡΑΧΝΗ ΜΟΥ ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑ
ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΟΠΤΑΣΙΕΣ
ΦΑΝΗΣ
ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙ ΤΙΣ ΣΙΧΑΙΝΟΜΟΥΝΑ
ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΛΟΥΚΙ
ΡΙΤΑ-ΡΙΤΑΚΙ
ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΨΩΜΙ
ΥΠΟΓΕΙΟ
ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΝΩΜΗΣ
ΓΕΛΑ ΠΟΥΛΙ ΜΟΥ
Δήθεν μακράν από τα καλύτερα ποστς σου.
DITHEN (03.07.2009)
Κουμπαρε hithtoly, ποτε προλαβες να διαβασεις το post και να γραψεις στα σχολια ολα αυτα τα ενδιαφεροντα για τους Κατσιμιχαιους;;; Μολις το ανερτησα το post;;;
Απιστευτο!!!! Εισαι πιο γρηγορος κι απ’ τη σκια σου!!:)))
Σε ευχαριστω πολυ!!!!hithtoly (03.07.2009)
απλά έτυχε! να σε καλά!
να αφιερώσω σε όλους το αγαπημένο μου ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙ ΤΙΣ ΣΙΧΑΙΝΟΜΟΥΝΑ
Oraclas (03.07.2009)
Εύγε και στους δύο.
Γεννημένος στα μέσα της δεκαετίας του 70, χαίρομαι που έζησα την ανατολή αυτού του υπέροχου διδύμου. Αγαπημένα πολλά τραγούδια, όπως το μωβ, το για ένα κομμάτι ψωμί, το υπόγειο, τα κορίτσια που για αυτά αναρτήθηκε άλλωστε και το κείμενο. Τα ζεστά ποτά ήταν από τις πρώτες μου κασέτες (ήταν πολύ πιο φτηνές από τα βινύλια) μαζί με μία της Λευκής Συμφωνίας και τους Ζόρικους Καιρούς των Πυξ Λαξ.
Πάντως για να μην ξεφεύγουμε από το θέμα, η απολογία σου ξεπέρασε και τον Σωκράτη (λέμε τώρα). Εγώ το μόνο που θα προσθέσω, είναι ότι τουλάχιστον αυτά τα κορίτσια τα τραγουδήσαμε, για τους χοντρούληδες, καραφλούληδες, καμπούρηδες όμως πως και δεν γράφτηκε ποτέ τίποτα.
Την εκτέλεση από το Δίφωνο δεν την έχω ακούσει, αλλά όπως λες καλύτερα. Δεν είναι ωραίο να αλλάζουμε τους στίχους. adreo (03.07.2009)
αγαπητέ DITHEN,
διάβασα το εγωιστικό σου άρθρο, όπου στην ουσία δείχνεις και την ρατσιστική σου διάθεση που όλοι μας έχουμε για κάποιες ομάδες συνανθρώπων μας. Περίπου έτσι είναι και το τραγούδι που αναφέρεσαι και παραθέτεις τους στίχους(που σπάνια έχει ρίμα). Ένα τεράστιο τραγούδι(πόσο κρατάει αλήθεια; 10-15 λεπτά και αντιλαμβάνομαι τι σόι τραγούδι θα είναι, παρ' ότι θεωρώ τους συνθέτες του αρκετά αξιόλογους για κάποιες τους συνθέσεις-εκτελέσεις.
Το άρθρο σου για να επανέλθω, αναφέρεται σε κοπέλλες που έχουν προβλήματα γενικώς εμφάνισης. Προσπαθείς αν και δεν το καταλαβαίνεις, να δείξεις πως για χάρη της εξυπηρέτησής σου, καταλαβαίνεις τι εννοώ, πούλαγες αγάπη ή και έρωτα, σε κάποια τέτοια άτομα, τα οποία τα αφινες στα κρύα του λουτρού. Δεν θα προχωρήσω παρακάτω, ήσουνα νέος και κάπου κάποια πράγματα ίσως κάπου δικαιολογούνται. Είναι όμως τραγικό να το αναφέρεις δημόσια και μάλιστα τόσο ωμά, λες και άλλα παράδειγμα για διάφορων ειδών καπνούς και φθηνά ποτά, και ο φίλος σου ο ΟΡACLAS, στενοχωρέθηκε, που δεν υπάρχει κάποιο τραγούδι και για τους χοντρούληδες, καραφλούληδες και λοιπά, δηλαδή το 75% των Ελλήνων. Δεν ξέρω πόσο παχουλά παιδιά είστε, αλλά παραβλέπεται το αρχαίο ρητο.."Έκαστος των ανθρώπων δυο πήρας φέρει(δυο σακούλια αν το γράφω καλά) και λοιπά.
Όλοι μας έχουμε μια τάση να περιγελούμε τους άλλους ποτέ τους εαυτούς μας και γι' αυτό είμαστε αξιολύπητοι, μέσα σε όλους και εγώ κάποιες στιγμές.
Τέλος εκφράζω την απορία μου, σε τι βοηθά το μακρόσυρτο άρθρο σου. Να θυμηθούν οι διάφοροι τις λουμπινιές που έκαναν στην ζωή τους, ας πούμε σε πόσες πούλησαν φούμαρα;. Και ένα τελευταίο... Εγώ κατάλαβα στη ζωή μου πως ούτε θυλικό κοτσύφι μένει, πολύ περισσότερο οι γυναίκες. Σχεδόν πάντα βρίσκεται αυτός που θα νοιαστεί γι' αυτές.
Αυτά φίλε μου,
adreo
Υ.γ Μην νομίσεις πως είμαι χονδρός και λοιπά και παίρνω το μέρος των "εχόντων προβλήματα εμφάνισης". Είμαι 1,65 και70 κιλά, και δεν έχω και κάποια άλλα προβλήματα.
Σαν μυαλωμένo που σε θεωρώ δεν περίμενα να παρουσιάσεις αυτό το post. Σκέψου το καλά και θα δεις πως έχω δίκιο.movflower (03.07.2009)
Όντως πολύ ωραίο τραγούδι, από τον πιο αγαπημένο, ίσως, δίσκο των Κατσιμπχαίων.
Εφαρμόζεται κάλλιστα και σε αγόρια, κάτι μπουλουκάκια, με γυαλάκια...ή πολύ κοντούλικα κοκκαλιάρικα παιδιά...αν και συνήθως αυτά τα τελευταία αν μάλιστα δεν είχανε παλιά εμπειρία καμία, είναι που ψάχνουν την απόλυτη ομορφιά, σαν κομπενσέισιον ίσως στα χρόνια που τους προσπέρασαν...
μπορεί να κάνω και λάθος...
Φιλί!kithara-woman (03.07.2009)
Dithen,πραγματικά είναι ένα από τα καλύτερα post που έχω διαβάσει εδώ μέσα,και στο δικό σου blog και σε άλλων...Για την ειλικρίνεια του.Μπράβο!!Δεν το λέω για να σε κολακέψω,γενικά είμαι άνθρωπος που αν χρειαστεί να "κράξω" κάποιον θα το κάνω,πάντα καλοπροαίρετα,κι αν χρειαστεί να πω καλό λόγο,τον λέω σίγουρα.
Σε ευχαριστώ που έπιασες αυτό το θέμα,γιατί κι εγώ σε αυτά τα κορίτσια ανήκω,και δεν ντρέπομαι να το πω,ίσα ίσα,που υπάρχουν και φορές που αισθάνομαι όμορφα,γιατί ξέρω ποια είμαι και έχω πράγματα να δώσω,πολύ αγάπη,σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες που έχουν τσιχλόφουσκα αντί για μυαλό,και θεωρούν ότι μπορούν όλοι να στεκονται σούζα μπροστά τους και να τους κάνει όλα τα χατήρια.
Το "πρόβλημα" στην ουσία αυτές το έχουν,και θα εξηγήσω γιατί.Γιατί όσοι είναι μαζί τους,τις βλέπουν ΜΟΝΟ για αυτό,τις κυκλοφορούν σαν να περιφέρουν ένα τρόπαιο,για να καμαρώνουν ότι μπορούν να είναι με μια ωραία γυναίκα.Οι άντρες που φυσικά δεν έχουν κανένα περιεχόμενο και οι ίδιοι και στέκονται στην επιφάνεια σε όλα τα θέματα.ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ δεν πιστεύω ότι όλοι είναι έτσι!Με τίποτα!Υπάρχουν και άνθρωποι σε όλα αξιοπρεπείς και συνειδητοποιημένοι.
Αντίθετα, μια κοπέλα όπως αυτές που περιγράφει το τραγούδι,όταν βρεί-ΑΝ τον βρει ποτέ- τον μεγάλο έρωτα(που δεν είμαι και τόσο σίγουρη ότι θα την καταδεχτεί)αν όμως υποθέσουμε ότι την καταδεχτεί,θα το κάνει επειδή τον έχει τραβήξει κοντά της,η συνολική της προσωπικότητα και όσα έχει να δώσει,και όχι κάτι που είναι τόσο παροδικό και ξεφτίζει με τα χρόνια όπως η ομορφιά.
Η ομορφιά της ψυχής δεν ξεφτίζει ποτέ.Οταν η πανέμορφη κοπέλα φτάσει και γίνει γιαγιά,θα γεμίσει ρυτίδες,αν είναι κακός άνθρωπος,θα βρεθεί αυτή στη θέση των κοριτσιών που δεν είχαν ποτέ ευκαιρία στη ζωή τους,και όλοι θα την απορρίπτουν και θα ζει με τη μοναξιά,που δεν θα ξέρει πως είναι η όψη της,συνηθισμένη να την "προσκυνουν" όλοι.Αν όμως έχει καλό χαρακτήρα θα την αγαπουν όλοι και πάλι,και θα είναι πάλι ευτυχισμένοι.
Να 'σαι καλά που άγγιξες ένα θέμα που άλλοι δεν καταδέχονται!!
Δεν θέλω να γκρινιάξω,αλλά για το μεγαλύτερο ποσοστό των αντρών,αυτές οι χλωμές,χοντρούλες με γυαλιά ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ,μπαίνουν σε ένα χώρο και είναι αόρατες.Οι περισσότεροι νομίζουν ότι μπορούν να τις κοροιδέψουν,και να τις υποβιβάσουν.Μου έτυχαν πολλά σκηνικά,ποτέ δεν μιλάω στον αέρα.Έχουν δει πολλά τα μάτια μου...
Sorry για το σεντόνι που άπλωσα.
:-))Oraclas (03.07.2009)
Αυγούλα μου, το θέμα της εμφάνισης απασχολεί όπως σωστά είπες μόνο τους ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΟΥΣ ανθρώπους. Ελπίζω να κατάλαβες το σχόλιο μου και να μην με παρεξήγησες. Το έχω ξαναπει ότι για κάθε άνθρωπο υπάρχει κάποιος, που να το θέλει ακριβώς έτσι όπως είναι με όλα τα προτερηματά του και όλα τα ελαττώματά του. Η ψυχή σου είναι όμως πανέμορφη και αυτό πρέπει όλοι μας να κοιτάμε.
Συγγνώμη δήθεν για την κατάχρηση των σχολίων..DITHEN (03.07.2009)
Καλησπερα,
θα σας παρακαλουσα πολυ να μου επιτρεψετε αυτη την φορα να μην απαντησω ξεχωριστα στα εξαιρετικα σχολια του καθε ενος που μου εκανε την τιμη να ασχοληθει με το post και να αφιερωσει λιγο ή πολυ χρονο για να σχολιασει! Οπως καταλαβαινετε το post αυτο δεν σηκωνει περαιτερω αναλυση απο τον συγγραφεα του, διοτι ο καθε ενας ειναι ελευθερος να αντιληφθει και να σταθει σ' αυτα που ο ιδιος νομιζει οτι τον αγγιζουν!
Απλα επιτρεψετε μου μονο ως απαντηση στα σχολια που προηγηθηκαν και σ' αυτα που ισως ακολουθησουν, να πω μονο τουτο:
Το post μονο προβληματισμους θετει με βαση τους στιχους και τα συναισθηματα που μπορει να προκαλεσει ενα τραγουδι! Παραλληλα, δεν εχει κανενα σκοπο να υπησελθει στο λεκτικο κανενος "κοινωνικου ρατσισμου", απλα προσπαθει να χρωματισει μια πραγματικοτητα γυρω απο το θεμα που πραγματευεται το τραγουδι των Κατσιμιχαιων!
Επισης αν καποιος εχει παρεξηγησει οποιοδηποτε απο τα νοηματα του κειμενου θα τον παρακαλουσα να ξαναδιαβασει προσεκτικα το κειμενο, διοτι ισως να τον βοηθησει να κατανοησει καλυτερα καποιες εννοιες πριν αρχισει να εκτοξευει χαρακτηρισμους εναντιον του συγγραφεα του! Αν παλι το ολο θεμα ενοχλει τον αναγνωστη, τοτε καλυτερα θα ηταν να μην το διαβασει καν, αλλωστε δεν μπορουμε να ειμαστε ευχαριστοι σε ολους σ' αυτη την ζωη! Τα καλοπροαιρετα σχολια ειναι παντα ευχαριστα οσο σκληρα κι αν ειναι, τα κακοπροαιρετα ομως μονο κακες προθεσεις εκφραζουν!
Και σας διαβεβαιωνω οτι αυτο το post μονο με τις καλυτερες των προθεσεων γραφτηκε και με αφορμη μια συζητηση που ειχα, οπως λεω στην αρχη, με ενα εξαιρετο μελος του ΜΗ!
Αλλωστε η ανταλλαγη αποψεων δεν ηταν ποτε κακη, κακες ειναι ισως οι προθεσεις καποιων που συμμετεχουν σε μια τετοια διαδικασια!
Σας ευχαριστω ολους!::)))
Να 'στε καλα και καλο ΣΚ!!!
Latte (03.07.2009)
Εντυπωσιάστηκα από αυτό το ποστ, όσο από λίγα. Αναγνώρισα μεγάλη ευαισθησία κι αυτό με έκανε κι εμένα να ευαισθητοποιηθώ, ενώ παράλληλα με εξέπληξε. (Δε θα έπρεπε, βέβαια, ούτε να με εκπλήσσει ούτε να το αναφέρω αυτό, αφού δεν γνωρίζω ούτε κατ' ελάχιστο το συγγραφέα. Ως εκ τούτου, ζητώ συγγνώμη).
Με έπιασε παλι η πολυλογία μου... Εν ολίγοις, ωραίο τραγούδι, σπάνιο θέμα, πολύ ευαίσθητη προσέγγιση, σημαντική εσωτερική κατάθεση. inappropriate (03.07.2009)
Δε θα πω πολλά, γιατί τέτοια κείμενα δεν μπορείς να τα αναλύσεις, ούτε να τα εξηγήσεις, παρά μόνο να τα νιώσεις...
Το μόνο που θα πω είναι ότι το κείμενο σου μ' έκανε να αιστανθώ αυτή την αυθεντική, γλυκειά μελαγχολία που έχουν τα τραγούδια των Κατσιμίχα και που μου είναι τόσο γνώριμη...
Είναι τόσο όμορφο να ξεδιπλώνονται οι ευαισθήσιες των ανθρώπων μέσα από στίχους και λέξεις...και μάλιστα σ' ένα θέμα που λίγοι θα τολμούσαν ν' αγγίξουν.
Να 'σαι καλά δήθεν:)))
Καλό ΣΚ
jorge (03.07.2009)
Πέρα από τον στίχο που πράγματι είναι όπως τον περιγράφει ο Δήθεν, το τραγούδι έχει και πολύ ωραία μουσική.
Ειδικά ένα "ντο" που βάζει για μπάσο στη live εκτέλεση, όταν το ακκόρντο είναι Μι-. Για χρόνια ήθελα να παίζω το κομμάτι σε παρέες κλπ λόγω αυτού του σημείου.
Μετά βέβαια το κλίμα βάραινε! :)adreo (03.07.2009)
DITHEN, καλοπροαίρετα έγραψα. Δεν σε γνωρίζω και ότι έγραψα το έγραψα για να σου πω ότι το 75% των Ελλήνων είναι με διαφορα προβλήματα εμφάνισης, και όχι μόνο. Δεν χρειάζεται κανείς να χτυπά τέτοια πράγματα. Το νόημα του άρθρου σου είναι αυτό που εγώ αντιλαμβάνουμε. Αλλά εδώ μέσα τουλάχιστον αυτοί που αλλωνίζουν τα blogs, deν ενδιαφέρονται για την ουσία. Αρκεί να εισπράττουν πολλές κολακίες από τους άλλους. Δεν θα δώσω συνέχεια, περίμενα να ζητήσεις συγνώμη και να κατεβάσεις το post. Eπειδή είσαι μορφωμένος από ότι φαίνεται άνθρωπος, ότι γράφεις εδώ θα πρέπει να το σκέπτεσαι καλά. Ξέρω ότι σε στενοχώρησα, αλλά αυτά έπερεπε να γράψω.
καληνύχτα
jorge (03.07.2009)
Γιαννάκη δεν έχεις ιδέα τι διάβασες (αν έκανες τον κόπο) και είναι απαράδεκτο να ζητάς να κατέβει ένα τέτοιο κείμενο και να απαιτείς και ...συγνώμη.
Εσύ πρέπει να το κάνεις, αφού το ξαναδιαβάσεις.
Είσαι και μορφωμένος γαμώτο.StavmanR (04.07.2009)
Αγόρια της γνώμης και κορίτσια της συγνώμης. Οι δύο όψεις του νομίσματος.
Καλησπέρα Τάχα :)sven (04.07.2009)
Φίλε Δήθεν,
τόπες και τόκανες τελικά. Το περίμενα αυτό το ποστ με αγωνία και αδημονία, σαν κάτι από μια αδελφή ψυχή που έχει βιώσει και νιώσει κάτι αντίστοιχο με μένα, κάτι που ίσως με οδηγήσει παραπέρα, ίσως να με ανακουφίσει(;)...
Γύρισα πριν λίγες ώρες από Αθήνα και ενστικτωδώς άνοιξα τον υπολογιστή. Το βλέμμα καρφώθηκε αμέσως στο σημαδιακό τίτλο. Διάβασα λέξη προς λέξη όλο το ποστ σαν νάβλεπα σε καθρέφτη... Δεν είχα κουράγιο να γράψω αμέσως το σχόλιό μου...Ήθελα λίγο χρόνο...
Επέτρεψέ μου , φίλε Δήθεν, μια κατάθεση ψυχής, σχεδόν αναπόφευκτη θάλεγα. Ο,τιδήποτε άλλο στο συγκεκριμένο κείμενό σου θα φάνταζε για μένα βέβηλο και λιπόψυχο...Ό,τι κι αν προκύψει από τη γραφή μου στη συνέχεια δεν θα είναι από χρέος προς τα "κορίτσια της συγνώμης", αλλά προϊόν μιας βαθύτατης προσωπικής ανάγκης να εκφράσω την ανθρώπινη πλέον αγάπη μου προς αυτά, μιας αγάπης απόσταγμα ενός μακρόχρονου εσωτερικού αγώνα και μετουσίωσης έντονων ενοχών από την εποχή των νεανικών μου χρόνων.
"Τα κορίτσια της συγνώμης" είναι για μένα κυρίως όλα τα κορίτσια της ζωής μου που με αγάπησαν και με θέλησαν πολύ, καθώς κι αυτά που θάθελαν περισσότερα απ΄όσα πήραν, χωρίς όμως εγώ να είμαι σε θέση και φάση να ανταποκριθώ στην τόσο μεγάλη συναισθηματική τους γενναιοδωρία ή διάθεση μεγαλύτερης αμοιβαιότητας.
Για κάποιους λόγους, για τους οποίους μέχρι και σήμερα δεν είμαι απόλυτα βέβαιος, και χωρίς να είμαι ο κλασσικός τύπος του γόη ή το καμάκι -κάθε άλλο, το αντίθετο μάλιστα- γνώρισα ένα απίστευτα μεγάλο αριθμό γυναικών στη ζωή μου. Ίσως γιατί μεγάλωσα με αρκετές γυναίκες γύρω μου με μεγάλη συναισθηματική γενναιοδωρία. Ένιωθα πάντα πολύ οικεία μαζί τους. Λατρεύω οτιδήποτε γυναικείο, το γέλιο, τις συζητήσεις τους, ακόμα και τα στραβά τους τα θυμάμαι μετά από λίγο και χαμογελώ κρυφά. Οσφρίζομαι στον αέρα τις ανάγκες, τα συναισθήματα, τις ιδιορρυθμίες, αλλά και τις ιδιαιτερότητές τους...Τις λατρεύω ακόμα και όταν δεν είμαι ερωτευμένος μαζί τους!!
Για λόγους ακόμα πιο ανεξήγητους και μυστηριώδεις, είχα την ευτυχία να γίνω αποδέκτης απίστευτα μεγάλης αγάπης, φροντίδας και έγνοιας από πολλές από αυτές. Η ευτυχία όμως αυτή μετατρέπονταν σιωπηρά μέσα μου σε δυστυχία και ενοχή γιατί δεν έμενα αδιάφορος για τα συναισθήματά τους, ούτε όμως και μαζί τους. Ήθελα για πολλά χρόνια να νιώθω ελεύθερο πουλί. Ένιωθα πως δεν χορταίνω τη ζωή, πως έχω πολλά ακόμα να ζήσω και να πάρω, να αναμετρηθώ μαζί της, πριν νιώσω έτοιμος να δώσω και να δωθώ...
Όταν πρωτοάκουσα αυτό το τραγούδι συγκλονίστηκα. Ήταν σαν να έδινε ξαφνικά σχήμα και όνομα σε συναισθήματα που χρόνια κουβαλούσα εντός μου.
Συνεχίζω να συγκινούμαι ιδιαίτερα κάθε φορά και όσες φορές κι αν το ακούω. Περίεργο δεν είναι; Γράφοντας τις αράδες αυτές, ήρθαν στο νου ξαφνικά και ανεξήγητα οι στίχοι του Καββαδία από το "Μαχαίρι": "...φοβάμαι μην καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου". Παραξενεύτηκα είναι αλήθεια, μέχρι τη στιγμή που προέκυψε εξίσου απρόσμενα και η παράφραση των στίχων "..φοβάμαι μη καμιά φορά ξαναπροβάλει εντός μου..". Για τον παρλαπίπα κοκκοράκο σας μιλώ ακόμα....
Νάσαι καλά φίλε μου. Καλό ξημέρωμα και καλό ΣΚ, εύχομαι όχι στην Αθήνα!!pavel (04.07.2009)
Ετοιμαζόμουν να γράψω κι εγώ το σχόλιό μου... Όμως με κάλυψε ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ το σχόλιο του sven, που πραγματικά δεν νομίζω οτι έχω να προσθέσω κάτι. Μόνο να πω, οτι θεωρώ τον δίσκο αυτό πραγματικά εξαίσιο....
Όλοι μας έχουμε υπάρξει και θύτες και θύματα σ' αυτό το "παιχνίδι"...
Θυμάμαι ακόμα την στιγμή που το πρωτοάκουσα. Η ώρα πέντε το πρωί, στα μεσαία, 1985, και το δωματιάκι έμπαζε βροχή. Να είσαι καλά που ασχολήθηκες με αυτό το μικρό διαμάντι... Κι εσύ sven, ζωγράφισες.DITHEN (04.07.2009)
Αν και ειχα πει οτι δεν θα απαντουσα στον καθε ενα ξεχωριστα, δεν μπορεσα να αντισταθω, διοτι ειναι χρεος μου, μετα που βλεπω οτι ξοδεψατε ο καθε νας και μια χρονο για να σχολιασετε τιμωντας πραγματικα το κειμενο! Ετσι θα προσπαθησω να δωσω πολυ συντομες απαντησεις:
@ Κουμαρε hithtoly, σε ευχαριστω για τα τοσα ενδιαφεροντα που μας μετεφερες για την ζωη, την πορεια και την ζωη των Κατσιμιχαιων! Ειναι πολυτιμα!
@Oraclas, το τραγουδι οπως καταλαβαινεις κι εσυ μπορει να αναφερεται στα "κοριτσια της συγνωμης" μα μπορει να εκλειφθει νομιζω και αντιστροφα περιλαμβανοντας και "τα αγορια στην σκια" κι αυτη ειναι η αξια του!:))
@ Καλη μου movflower, εχεις απολυτο δικαιο! Φιλια και σε εσενα!:))
@ kithara-woman, η καταθεση σου ειναι απιστευτα ομορφη και θαραλεα! Νομιζω οτι θα επρεπε να παρει την θεση του φτωχου μου post! Ενα κειμενο γινεται "το καλυτερο" οταν δεχεται σχολια, αποψεις και συναισθηματα σαν τα δικα σου! Εγω σε ευχαριστω που μου εκανες την τιμη!
@ Latte, ουτε να το σκεφτεις να ζητας συγνωμη! Το σχολιο σου για μενα ειναι θησαυρος!:))
@ inappropriate, με κανεις και κοκκινιζω! Δεν μπορεις να φανταστεις ποσο με συγκινησε η κριση σου για το κειμενο! Σε ευχαριστω!
@ jorge, δεν μπορω να κρινω την αναλυση σου για την μουσικη του κομματιου, διοτι δυστυχως δεν ειμαι μουσικος και δεν εχω τετοιες γνωσεις! Αλλα για να το λες εσυ...:)) Σε ευχαριστω για την παρουσια σου στα σχολια! Ενιωσα ομορφα, οσο ομορφη ειναι και η μουσικη του τραγουδιου!
@ StavmanR, πολυ σοφο το σχολιο και το λογοπαιγνιο σου! Πραγματικα!
@ sven, η συζητηση μας ηταν η αφορμη ... Δεν θα πω πολλα, απλα αφιερωμενο! Η καταθεση σου ολοκληρωσε την σκεψη μου! Ναι, κι εγω παντα αυτο το τραγουδι το συνδυαζα με το "Μαχαιρι" του Καββαδια! Απιστευτη η απολυτη ταυτιση αποψεων δυο ξενων ...:))
@ pavel, με τιμα η παρουσια σου εδω! Εσυ να σαι καλα που μοιραστηκες μαζι μας την πρωτη σου ακροαση!
@ Τελευταιο αφησα εσας κυριε adreo! Δεν θα πω πολλα, μονο οτι κατανοω τον τροπο σκεψης σας και ισως τις αναστολες σας οταν διαβαζετε ενα κειμενο με τετοιο περιεχομενο! Αλλωστε εχουμε μεταξυ μας (και δεν το λεω για κακο) ενα χασμα γενεων! Ωστοσο, δεν νιωθω (παρα τις φιλοτιμες προσπαθειες σας να με κανεται να το νιωσω) οτι με το κειμενο μου εχω προσβαλει κανεναν και πολυ περισσοτερο οτι προωθει εννοιες κοινωνικου ρατσισμου! Με εχουν χαρακτηρισει διαφορα στην ζωη μου, αλλα Ρατσιστη ειναι η πρωτη φορα που με λενε! Δεν πειραζει, το ακουσα κι αυτο! Γηρασκω κι εγω αει διδασκομενος!:)) Παντως δεν νιωθω οτι οφειλω καμια συγνωμη σε κανεναν απο οσους διαβασαν το κειμενο! Οποια συγνωμη οφειλω ως ανθρωπος την κατεθεσα στο κειμενο μου και μαλιστα προς στα σωστα ατομα και πρωτα απο ολα προς τον εαυτο μου! Λυπαμαι που σας απογοητευσα με το κειμενο, τις αποψεις και την σταση μου, αλλα κυριε adreo μου δεν μπορω να ειμαι διαφορετικος για να με συμπαθησετε! Τοτε απλα θα ειμουν υποκριτης αν και Δηθεν!:)) Οποιος δεν αντεχει την αληθεια της ψυχης του αλλου, τοτε δεν αντεχει και την αλλαγη των πραγματων! Ζει παντα στο δικο του κλειστο συντηριτικο καβουκι!
Παιδια και κυριε adreo, πραγματικα, σας ευχαριστω πολυ!
chocolat (05.07.2009)
Άργησα λίγο, αλλά μπορώ κι εγώ να μπω στη συζήτηση;
Είναι η πρώτη φορά που παρακολουθώ άντρες να λένε τις απόψεις τους για τέτοια θέματα, και πραγματικά, όλα όσα λέτε μου κάνουν εντύπωση. Ειδικά στην εποχή μας, που κανείς δεν νιώθει ποτέ την ανάγκη να ζητήσει συγνώμη από κάποιον (ή μάλλον κάποιαν) την οποία δεν κατάφερε να ερωτευτεί. Ή την άφησε στα κρύα του λουτρού να ελπίζει πως ίσως μια μέρα να γίνει κάτι!
(οι λέξεις παιχνίδι και εκμετάλλευση είναι πολύ δυνατές, δε θέλω να τις χρησιμοποιήσω).
Δεν μπορώ να διαφωνήσω, ούτε να συμφωνήσω με οποιαδήποτε πτυχή της συζήτησης.
Στην πραγματικότητα (ή αν θέλετε στη δική μου βιοθεωρία) ο έρωτας είναι πάντα μια κοσμική σύμπτωση. Δεν υπάρχει καμία προϋπόθεση, κανένας παράγοντας που να προκαθορίζει το αποτέλεσμα. Ούτε η εμφάνιση, ούτε η εξυπνάδα, ούτε η δημοσιότητα, ούτε καν η καταγωγή.
Όλοι οι άνθρωποι στη ζωή τους, κάποια στιγμή, ερωτεύονται χωρίς να βρίσκουν ανταπόκριση. Και πληγώνονται και απογοητεύονται. Και περιμένουν, ακόμα κι αν ξέρουν πως έχασαν τον έρωτα της ζωής τους. Αυτό δεν οφείλεται πάντα στην εξωτερική εμφάνιση, έτσι δεν είναι;
Την απόρριψη, τη μοναξιά και όλα τα συνεπακόλουθα, τα βιώνουν όλοι οι άνθρωποι παντού στον κόσμο. Στο τέλος υπάρχει πάντα κάποιος για όλους. Δεν υπάρχει συνταγή. Είναι θέμα τυχης, όχι θέμα κριτηρίων. Αλλά, όλοι βρίσκουν το ταίρι τους. Έτσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον!
Τον έρωτα της ζωής μας τον βρίσκουμε και τον χάνουμε για χιλιάδες λόγους...
ΥΓ: Όσο για τα άτομα για τα οποία συζητάτε, κορίτσια και αγόρια που είναι συνήθως ντροπαλά και φοράνε γυαλιά, και δεν τους δίνει κανείς σημασία, συνήθως είναι τα άτομα που διαπρέπουν στα πανεπιστήμια και βγάζουν τα περισσότερα λεφτά!! Και είναι αυτοί που καταφέρνουν να δημιουργούν τις πιο όμορφες οικογένειες!
ΥΓ2: Καλέ μου Δήθεν, το κείμενο κουβαλάει, όντως την ατμόσφαιρα του τραγουδιού. Και είναι μια εξαιρετική παρουσίαση στίχων, συναισθημάτων και ιδεών. Ο ρυθμός της μουσικής, ο ρυθμός των λέξεων και ο ρυθμός της στιγμής...
Καλό απόγευμα σε όλους και καλή βδομάδα να έχετε! DITHEN (06.07.2009)
Αγαπημενη μου Chocolat, βλεπεις οτι κι οι ανδρες πολλες φορες "κλαινε"!:))
Μπορει οσα κανουμε πολλες φορες να φαινεται οτι καλυπτονται απο εναν μανδυα αδιαφοριας και σκληροτητας, αλλα τελικα οι παλαιοι λογαριασμοι παντα μας σερνουν απο τα ποδια!
Ενα τελευταιο σχολιο ετσι ως κατακλειδα των σχολιων μου επι της ουσιας, ειναι αληθεια οτι ολοι θελουμε "κατι να γυαλιζει, κι ας θυμιζει οτι πιο θαμπο μαζι και σκοτεινο" (Β.Καζουλης)!
Ανθρωπινη φυση!!!:)) chocolat (06.07.2009)
Εδώ διαφωνώ κάθετα και δεν μπορώ ν΄ αφήσω τη συζήτηση να κλείσει έτσι!!
Η ανθρώπινη φύση δεν ψάχνει κάτι να γυαλίζει. Ψάχνει κάτι που να φέρνει την ευτυχία. Κι αν, κατά καιρούς, εντυπωσιαζόμαστε από κάτι "που γυαλίζει" αλλά δεν έχει περιεχόμενο, συνήθως το αφήνουμε και το καταγράφουμε ως "λάθος". Και για τέτοια λάθη πρέπει να παίρνουμε και την ευθύνη.
Όσο για τη συμπεριφορά και τις επιλογές των αντρών απέναντι στις γυναίκες, αδυνατώ να την κατανοήσω. Ελπίζω να βρεθεί μια μέρα κάποιος να μου εξηγήσει... :)
Ξανακαλημέρα!! :)
DITHEN (06.07.2009)
Εχεις κανει δυναμικο μπασιμο, βλεπω, Σοκολατιτσα!::)))
Μεγαλο θεμα ανοιγεις που χρειαζεται ωρες συζητησης!
Τοτε θα το θεσω αλλιως: Ο Ανθρωπος ψαχνει την ευτυχια πρωτα μεσα απο εκεινα "που γυαλιζουν" και μετα οπουδηποτε αλλου! Ετσι εχουμε μαθει και ετσι μας εχουν μαθει!
Τι σε μπερδευει στις επελογες των ανδρων, τοσο, οσο να χρειαζεσαι εξηγηση; hithtoly (06.07.2009)
δήθεν και σοκολάτα. μιλάτε για το ίδιο πράγμα. απλά ο ένας το ονομάζει ευτυχία και ο άλλος κάτι που γυαλίζει. αν στο τέλος είναι θαμπό και σκοτεινό τότε είναι αυτό που λέει η σοκολάτα λάθος. η ευθύνη και η ανάληψη ευθυνών είναι πράγματα που τα βλέπουμε πολλές φορές κατόπιν εορτής. η συμπεριφορά των αντρών δεν έχει τίποτα παράξενο σοκολάτα. ούτε εμείς πολλές φορές κατανούμε τη γυναικεία συμπεριφορά. σε σένα η δική σου συμπεριφορά φαίνεται απόλυτα φυσιολογική. σε κάποιον άλλον μπορεί να του είναι ανεξήγητη.οι δε επιλογές των γυναικών, είναι επίσης ασχολίαστες! αν περιμένεις να σου εξηγήσουν την αντρική συμπεριφορά, τότε πρέπει να σε στείλουμε ξανά δημοτικό, για ενα crash course! τη καλημέρα μου και στους 2!chocolat (06.07.2009)
Διπλό το μέτωπο, αλλά θα το αντιμετωπίσω.
Dithen, όντως είναι μεγάλο το θέμα, δε λύνεται με μια συζήτηση. Ούτε θα αναπτύξω τώρα τις απορίες μου, άστο για άλλη φορά.
Hithtoly, συμφωνώ ότι τις ίδιες απορίες έχουν και οι άντρες για τις γυναίκες, και όντως, τα λάθη τα καταλαβαίνουμε εκ των υστέρων.
Δημοτικό πήγα, μήπως να πάω και στρατό για να καταλάβω περί τίνος πρόκειται; :p
adreo (06.07.2009)
Αγαπητέ DITHEN,
όπως γνωρίζεις δεν σε ξέρω. Σε γνώρισα μέσα από τα κείμενά σου, τα οποία θεωρώ καλά, άσχετα αν συμφωνώ μαζί σου ή όχι, ως προς τον τρόπο σου.
Θεωρώ πάντα τις προθέσεις σου καθαρές, αλλά δεν σου κρύβω πως πολλές φορές , ίσως χωρίς να το καταλαβαίνεις (παρά την σοβαρότητα που σε διακρίνει), υπάρχουν απόψεις που μαρτυρούν τις ακόμα νεανικές σου εκτιμήσεις για διάφορα θέματα.
Μέσα στα πλαίσια αυτής της εκτίμησης από εμέ για όσα γράφεις, γράφτηκε και το σχόλιο που σε έχει στενοχωρήσει και που πάλι κατά την άποψή μου δεν έπρεπε να σου στενοχωρήσει.
Αν εσύ στενοχωριέσαι για όσα σου γράφει σπάνια ο adreo, που δεν έχει καμιά υπολογισμένη πρόθεση, τότε τι να πω εγώ , ακόμα και για σένα κάποιες στιγμές, που η γνωστή ομάδα των 10 περίπου ατόμων βάλλει εναντίον μου , ότι και να γράψω;
Αυτά.
Επιμένω σε ότι λέω, ίσως κατά την άποψή σου ή και την άποψη των διαφόρων μελών να σφάλω, αλλά να μου επιτρέψετε όλοι σας να έχω την γνώμη μου. Το λέει και ο Βολταίρος αυτό.
Όσον αφορά αυτά που έγραψες στο δικό μου Blog, τα θεωρώ πως τα έγραψες εν "βρασμώ ψυχής" που λέμε και δεν με αγγίζουν. Λες, πως ποτέ δεν σκέπτεσαι ρατσιστικά; Τότε γιατί κλίνεις με τον διαχωρισμό "παιδιά και κύριε adreo"; Ο adreo τα "πιάνει" όλα φίλε μου.
Όχι πως έχω απαίτηση να με πεις και μένα παιδί, τα χρόνια δεν γυρίζουν για κανένα μας, αλλά υποτίθεται πως εδώ απευθύνεσαι σε μέλη και όχι σε φίλους που τους ξέρεις καλά όπως φαίνεται, και οι οποίοι σου κάνουν όπως και εσύ άλλωστε, πολλές επιδαψιλεύσεις, ενώ από την άλλη μεριά κόπτεστε για τα blogs να μην είναι ορατοί και επίσημοι οι ιδιοκτήτες τους.
Φυσικά αυτή είναι η τελευταία μου παρέμβαση στο blog σου, ειδικά που δεν αντέχεις την κριτική μου. Όμως αφού η τεράστια πλειοψηφία σε επικροτεί εδώ μέσα, τι ανάγκη έχεις από το "γαύγισμα " του adreo
γεια χαρά.. και καλή δύναμη να βρίσκεις θέματα, που σίγουρα να αφήνουν κάτι καλό στους αναγνώστες σου.
neerie (06.07.2009)
Καλημέρα σας, πολύ ωραίο θέμα ανοίξατε και δε μπορώ να μείνω εκτός, επειδή ανέκαθεν ένιωθα ότι το τραγούδι μιλάει (και) για εμένα...
Αν και το τραγούδι περιορίζεται στην απόρριψη κάποιων ατόμων λόγω εξωτερικής εμφάνισης, να μου επιτρέψετε να το γενικεύσω λίγο...
(κι ίσως γι αυτό το άλλαξαν πιο μετά οι Κατσιμίχες για να περιλαμβάνουν κορίτσια που δεν απορρίπτονται αποκλειστικά γι αυτό το λόγο. Συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο όμως και νιώθουν το ίδιο χάλια)
Προσωπικά με προβλημάτισε, αρχικά διότι θεωρούσα τον εαυτό μου άσχημη συγκρινόμενη με άλλες του κύκλου μου (αυτό λέγεται κόμπλεξ).
Στην πορεία κατάλαβα ότι δε με απέρριπταν λόγω εμφάνισης αλλά ήταν θέμα χαρακτήρα και της δικής μου στάσης γενικότερα. Είδα ότι οι άντρες προτιμούσαν κάποιες άλλες, όχι απαραίτητα τις μοντέλες αλλά κοπέλες με καλύτερο χαρακτήρα, στυλ, συμπεριφορά από εμένα, καθότι έβλεπα στο περιβάλλον μου κοπέλες που δε θεωρούνται μοντέλες να βρίσκουν την ευτυχία ενώ εγώ απλά να γεμίζω κάποια κενά για κάποιους και να πληγώνομαι περιμένοντας μήπως αλλάξει ο νους τους και με δουν διαφορετικά...
Συμφωνώ επομένως με την άποψη της chocolat και με τα λεγόμενα της kithara-woman ότι όλα είναι σχετικά... Δηλαδή οι μοντέλες κι αυτές σίγουρα έχουν νιώσει την απόρριψη για άλλους λόγους, ενώ και οι μη εμφανίσιμοι άνθρωποι βρίσκουν κάποια στιγμή την ευτυχία εφόσον είναι καθαρά θέμα χαρακτήρα (και όχι εμφάνισης) αν θα μπορέσεις να μείνεις με κάποιον σε βάθος χρόνου. Νομίζω όλοι συμφωνούμε.
Εμένα δηλαδή που δεν είμαι χοντρή και δε φοράω γυαλιά δεν πρέπει να μου ζητήσετε συγγνώμη που με απορρίψατε κύριοι;
Τί δηλαδή, επειδή μπορεί να είμαι παλιοχαρακτήρας δεν έχω ψυχή;
:D
Για να επιστρέψω στο τραγούδι και να μιλήσω και για την άλλη πλευρά, καλά κάνουμε και νιώθουμε τύψεις μερικοί αλλά πιστεύω πως θα ακόμα και μετά τη συγγνώμη μας ενεργούμε με τον ίδιο τρόπο... Δηλαδή δυστυχώς εξακολουθούμε γενικώς να κρίνουμε με βάση την εμφάνιση, παιδεύουμε και παιδευόμαστε επίσης.
Και τέλος είναι εξαιρετικό τραγούδι στο σύνολο του, η μουσική άψογη, ο δίσκος όλος υπέροχος και διαχρονικός και γενικώς: Κατσιμίχες rule!!
Αυτά. Ευχαριστώ, καλημέρα και πάλι :)
adreo (06.07.2009)
κύριε jorge, απαντώ στο παρακάτω σου σχόλιο, που τυχαία βρήκα και ελπίζω τα μέλη να μη θεωρήσουν πως δεν απαντώ από κάποιο ιδιαίτερο λόγο.
"# Σχόλιο από jorge (03.07.2009)
Γιαννάκη δεν έχεις ιδέα τι διάβασες (αν έκανες τον κόπο) και είναι απαράδεκτο να ζητάς να κατέβει ένα τέτοιο κείμενο και να απαιτείς και ...συγνώμη.
Εσύ πρέπει να το κάνεις, αφού το ξαναδιαβάσεις.
Είσαι και μορφωμένος γαμώτο."
Ένας απλός ανθρωπάκος είμαι και εγώ. Δεν το παίζω μορφωμένος, αλλά ο καθένας μπορεί να βγάλει συμπεράσματα από τα ολίγα δείγματα γραφής που τοποθετώ στο site. Σου έχω πει πως δεν με απασχολεί που με προσφωνείς Γιαννάκη, αν πιστεύεις πως με πικάρεις. Όμως σε ξαναρωτώ.. Πότε θα πάψεις να ψάχνεις το site σου; ή εχεις και βοηθούς για αυτό αλήθεια; ώστε να γράφεις εναντίον μου; Εσύ ξέρεις γιατί το κάνεις. Όμως ο adreo δεν φεύγει από εδώ, μόνο αν τον διαγράψετε, αλλά και τότε θα σας τα "σούρνει" από άλλο blog εκτός ΜΗ, και θα τα ακούτε θέλετε, δεν θέλετε. Εγώ λέω σθεναρά την γνώμη μου, εσείς, η ομάδα σου, τρίτης, τετάρτης κατηγορίας είναι, δεν μπορεί να αρθρώσει λόγο.Να δω πότε θα σοβαρευτείς.
ο φίλος σου (πως λέμε ούτε φίδι στον κόρφο σου"
Γιαννάκης (adreo)DITHEN (06.07.2009)
Για αυτο ειχα πει στην αρχη των σχολιων μου αγαπητη neerie οτι δεν θα εμπαινα στην αναλυση της ουσιας του post (ασχετο αν η φιλτατη Chocolat καταφερε να με παρασυρει), ακριβως διοτι ο καθε ενας μεσα απο το τραγουδι βρισκει τα δικα του νοηματα και σταθερες!
Σε ενα πραγμα μονο θα διαφωνησω μαζι σου, οσον αφορα τις κρισεις σου για την ποιοτητα του χαρακτηρα σου! Μαλλον το βλεπεις απο την πεσιμιστικη πλευρα η οποια πορρω απεχει απο την πραγματικη αισθηση του "γνωθι σ’ εαυτον"! Μαλλον κατι αλλο συμβαινει ως λογος απορριψης (αν ειναι τετοια τελικα και δεν εισπραττεις εσυ λανθασμενα)!
Οσο για τα υπολοιπα περι μοντελλων και λοιπων προτυπων, δεν θα διαφωνησω!
Καλημερα και σενα και ευχαριστω!:) DITHEN (06.07.2009)
Κυριε adreo, εχουμε μεσα απο τα δυο προηγουμενα σχολια σας (και καποια αλλα που κανατε σε αλλα posts) κατανοησει ευκρινως την θεση σας και τις αποψεις σας, πρωτον οσον αφορα το περιεχομενο του post και δευτερον, οσον αφορα τα συναισθηματα και την σταση σας προς ολους οσους εκαναν τον κοπο να γραψουν καποιο σχολιο!
Απο εκει και περα, σας παρακαλω θερμα, να σεβαστειτε τον ιδιωτικο μου χωρο του blog και να εισαστε λιγο πιο προσεκτικος στο τροπο εκφρασης σας και στην εκφορα του λογου σας! Το post μου δεν γραφτηκε για να σας δωσει πεδιον δοξης λαμπρον ωστε να "βγαλετε" τα αποθημενα σας προς τον οποιοδηποτε και πολυ περισσοτερο για να αποτελεσει πεδιον μαχης και στειρας αντιπαραθεσης! Αν εχετε να πειτε κατι επι της ουσιας του post και να αντιπαρατεθειτε υγειως σε μια επικοδομητικη συζητηση για το θεμα του post, τοτε εισαστε ευπροσδεκτος, αν οχι, καλυτερα να αποσυρθειτε!
Δεν θα σβησω το τελευταιο σας σχολιο στο οποιο καταφερεστε εναντιον ενος απο τα μελη (και ιδιοκτητη) του Site, διοτι εχω την αρχη οτι το blog μου ειναι δημοκρατικο και φιλοξενει ολα τα σχολια (καλα και κακα) με τον ιδιο τροπο, εφαρμοζοντας τις αρχες του σωστου διαλογου! Ελπιζω να το σεβαστειτε αυτο και να μην επανελθε με σχολια παρομοιου περιεχομενου και επιπεδου!!!
Σας ευχαριστω!
neerie (06.07.2009)
dithen θέλω να πιστεύω ότι με γνωρίζω καλά.
Φταίω ως κορίτσι της συγγνώμης αν αφήνω να μου συμπεριφέρονται έτσι και ξεροσταλιάζω για λίγη σημασία (που σημαίνει δε σέβομαι αρκετά τον εαυτό μου πιστεύω - αν και δεν είναι τόσο απλό, είναι πολύ μεγάλο θέμα αυτό), φταίω αν συμπεριφέρομαι κι εγώ περίεργα και φροντίζω να με απορρίψει ο άλλος, φταίω αν επιλέγω να ερωτευτώ το λάθος άνθρωπο (διότι συνήθως μπορούμε να το αποφύγουμε) και μπορεί να φταίω για πολλά άλλα επίσης.
Αλλά φταίνε κι οι παρλαπίπες κοκοράκοι που δεν βλέπουν τι υπέροχος άνθρωπος είμαι (λέμε τώρα)ή που δε μπορούν να με χειριστούν, εξ ου και η απόρριψη :D
Αυτά τα ολίγα, να σαι καλά!DITHEN (06.07.2009)
Θα μου επιτρεψεις, neerie, να επιμεινω στο οτι φταινε μονο οι "παρλαπιπες κοκορακοι" ακριβως για τον λογο που αναφερεις! Ισως παλι και οι λαθος επιλογες στον ποιον θα ερωτευθουμε (π.χ. γειτονες, χε,χε)! Μπορει να φταινε και τα φεγγαρια, που λεει και το τραγουδι!:))))
Παντως εσυ λαθος την εχεις παρει την στροφη της αυτογνωσιας και επιμενω! Μια χαρα ανθρωπος εισαι, αν κρινω απο την ευαισθησια που διανθιζει τα γραπτα σου στα post σου!
Εγω σε ευχαριστω!!! chocolat (06.07.2009)
Της Ράνιας Θρασκιά το ανάγνωσμα!!!
Neerie και Dithen, πώς μπορούμε να επιλέξουμε ποιον θα ερωτευτούμε; Ο έρωτας είναι κάτι που συμβαίνει. Ακόμα κι αν είναι το λάθος άτομο.
Αν μπορούσαμε να επιλέξουμε, και να ερωτευτούμε το "κατάλληλο" άτομο, τότε δε θα υπέφερε κανείς στον πλανήτη για την αγάπη, δε θα υπήρχαν τραγούδια, δε θα κάναμε αυτή την κουβέντα, και η Ράνια Θρασκιά θα ήταν ιδιωτικός υπάλληλος!
DITHEN (06.07.2009)
Καταλυτικη η παρεμβαση σου, για αλλη μια φορα, Chocolat!:)))
Αυτο δε για τη Θρασκια, θεϊκο!!!
adreo (06.07.2009)
Δεν θα σε σχολιάσω DITHEN, το αφήνω στις καθαρές φωνές που υπάρχουν και σε αυτές που δεν ακούγονται. Σέβομαι την επιθυμία σου να μην σε σχολιάζω, ΛΕΩ ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΣΠΕΣΙΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ και τα μεγάλα διδάγματα που δίνεις στο Λαό, την παρηγοριά που προσφέρεις στους έχοντας προβλήματα δηλαδή περίπου όλους... και Αντίο. Δεν μου είσαι απαραίτητος. Καλά ξεμπερδέματα
adreouNick (06.07.2009)
Δήθεν / τάχα / ντεμέκ ή όπως αλλιώς σε προσφωνούν,
Αν και δεν σε γνωρίζω προσωπικά (όπως δεν σε γνωρίζουν και τα περισσότερα μέλη, προς μεγάλη απογοήτευση ορισμένων μισανθρώπων) και σχολιάζω ελάχιστα στο blog σου (για δικούς μου λόγους), οφείλω να πω ότι το συγκεκριμένο post είναι σίγουρα στο top-10 όσων έχω διαβάσει εδώ και 3,5 χρόνια που είμαι μέλος του MusicHeaven. Βαθιά, μεστά νοήματα, τα οποία οι περισσότεροι (ευτυχώς) κατανόησαν.
Καλησπέρες.
DITHEN (07.07.2009)
@ uNick, με κανεις να κοκκινιζω, πραγματικα!
Σε ευχαριστω πολυ, να σαι παντα καλα!
@ Κυριε adreo, πραγματικα με θλιβει που δεν καταλαβατε τιποτα απο οσα ειπα! Κριμα κι ειμουν τοσο σαφης! Δεν σας ζητησα να μην εκφερετε αποψη για το νοημα του κειμενου, αλλωστε δημοκρατια εχουμε! Εγω για την χρηση της γλωσσας μιλησα και τον τροπο εκφρασης κι απλα παρακαλεσα να κρατησουμε ενα επιπεδο! Αν αυτο ειναι δυσκολο να το κατανοησετε, τοτε τι να πω; Λυπαμαι!
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Κορίτσια της Συγνώμης
** Αυτό το post το καταθέτω ως χρέος σε κάποιο επιφανές και εξαίρετο μέλος του ΜΗ με αφορμή μια συζήτηση που είχαμε για το συγκεκριμένο τραγούδι σε ένα πρόσφατο post μου! Μα πιο πολύ το νιώθω σαν υποχρέωση προς σε εκείνες τις κοπέλες που κάποτε όλοι οι «παρλαπίπες κοκοράκοι» άνδρες απαξιούμε να «ρίξουμε μια δεύτερη ματιά»!
Το καταπληκτικό αυτό τραγούδι των Κατσιμιχαίων από το δίσκο «Ζεστά Ποτά» θεωρώ ότι όλοι το ξέρετε ή το ακούσατε κάποτε σε περίεργες στιγμές! Και είμαι πάλι σίγουρος ότι όλοι, όποτε το ακούτε, νιώθετε ένα σφίξιμο στην καρδία, μια αδιόρατη μαχαιριά, διότι, «ουδείς αναμάρτητος», κι αν κάποιος είναι, τότε ας «ρίξει πρώτος τον λίθο» στα σχόλια στο τέλος του post! (καλά μιλάμε, έχω καταστρατηγήσει όλους τους κανόνες γραμματικής σε μια παράγραφο, αλλά επικαλούμαι την ποιητική αδεία!)
Πρώτα όμως παραθέτω τους στίχους:
ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΝΩΜΗΣ
Αυτό το άδειο βλέμμα στον καθρέφτη μου
κάπου το ξέρω καλά από παλιά
να με κοιτάει όπως οι γκρίζες οι κοπέλες που μ’ αγάπησαν
κάτι χλωμές, κάτι χοντρούλες με γυαλιά
Αυτές που δεν τους ρίχνεις δεύτερη ματιά
ξενοδοχεία της αγάπης νυχτωμένα
που περιμένεις να περάσει η μπόρα και μετά
φεύγεις και σε κοιτάνε λυπημένα
Το ξέρουν από την αρχή μα πάντα ελπίζουν
όταν σου δίνουν μ’ αγωνία το φιλί τους
το βλέπουν μες στα μάτια σου, το βλέπεις στα δικά τους
ένα σωρό «τελειώσαμε» η ζωή τους
Μου μείνανε οι θεωρίες και τα λόγια
ένα «τελειώσαμε» κι εγώ μες στη ζωή σου
έφυγα σαν τον κλέφτη δίχως λόγια
και δε λογάριασα την πίκρα τη δική σου
Ένας γελοίος παρλαπίπας κοκοράκος
που όπου με παίρνει και μένα κοκορεύομαι
ένας χαζός και ζαλισμένος ανθρωπάκος
μες στου φαλού μου το φολκλόρ να κοροϊδεύομαι
Κορίτσια της συγνώμης μες στα μάτια σας
είναι μια λύπη που δεν έχω εγώ ξεχάσει
κορίτσια γκρίζα νεράιδες της αγάπης
ότι ήτανε να χάσω το έχω χάσει
Και απ’ ότι μου ’μεινε ετούτο το τραγούδ
ισας δίνω απόψε που μονάχος ξενυχτάω
μοιάζει χαζό μα είναι το λουλούδι
είναι το χάδι και τα λόγια που χρωστάω
είναι το χάδι το απαλό που σας χρωστάω
Το κομμάτι αυτό το είχα ακούσει για πρώτη φορά το 1985, όταν είχε κυκλοφορήσει ο δίσκος των αδελφών Κατσιμίχα! Ήμουν τότε 15 χρονών και θεώρησα τρομακτικούς τους στίχους του! Μου είχαν αφήσει μια αδιόρατη κατάθλιψη στο τέλος! Αργότερα Φοιτητής πια, όποτε άκουγα αυτό το κομμάτι σε περίεργες στιγμές (ξέρετε, σε κάποιες παράξενες φοιτητικές μεταμεσονύκτιες μποέμ μαζώξεις σε σπίτια φίλων, ανάμεσα σε καπνούς διαφόρων ειδών και ποτά χαμηλών ποιοτήτων), οι στίχοι του λειτουργούσαν σαν πέτρα, σαν βάρος, για όλες τις παρόμοιες αμαρτίες στις οποίες όλοι πέφταμε σε ανύποπτες στιγμές.
Το τραγούδι αυτό δεν λειτούργησε ποτέ στη ψυχή σαν εξιλέωση, μα σαν αφύπνιση! Πολύ περισσότερο δεν λειτούργησε ποτέ σαν «μια συγγνώμη» που όλοι χρωστάμε σε κάποιες χλωμές, χοντρούλες με γυαλιά κοπέλες που έμεναν πάντα στην σκιά μας! Σαν ερινύα λειτουργούσε (ακόμα και σήμερα), που έρχεται για να θυμίσει το μεγαλύτερο αμάρτημα: την στιγμιαία εκμετάλλευση της αγάπης κάποιου, που για σένα μπορεί να πέρασε και δεν άγγιξε, αλλά στον άλλον άφησε βαθιές χαρακιές!
Πόσοι δεν χρησιμοποιήσαμε κάποτε σαν «ξενοδοχεία της αγάπης» κάποιες κοπέλες περιμένοντας απλά να «περάσει η μπόρα της μοναξιάς» μας; Κοπέλες που αν και δεν θα τους έριχνες «δεύτερη ματιά» το μόνο έγκλημα που έκαναν ήταν να μας ερωτευτούν στα κρυφά και να περιμένουν υπομονετικά πότε το βλέμμα μας θα σταματούσε κάποτε τυχαία πάνω τους! Κορίτσια γεμάτα αγάπη, χωρίς έπαρση, που το μόνο που ζητούσαν ήταν μια δεύτερη ματιά!
Όλοι μια ζωή αναλωνόμαστε στην αναζήτηση των αιτίων που μας απορρίπτουν οι άλλοι! Γιατί π.χ. να μην μπορούμε να ρίξουμε με μια ματιά τη ξανθή γκόμενα με τα μακριά πόδια και το μπλαζέ υφάκι (και το ελάχιστο μυαλό απ’ το πολύ οξυζενέ);
Ωστόσο, ποτέ, ούτε για μια στιγμή, δεν σταματήσαμε την αυτάρεσκη πορεία μας και να αναρωτηθούμε γιατί εμείς να απορρίπτουμε τους άλλους, μόνο και μόνο, επειδή δεν είναι όμορφοι! Κι ακόμα, πόσο όμορφοι είμαστε εμείς στην τελική, που τολμάμε να αξιολογούμε την ομορφιά των άλλων; Δεν αναρρωτηθήκαμε ποτέ γιατί αφήνουμε να γεμίζουν τη ζωή μας και την αγωνία μας με πρότυπα και must, που μας οδηγούν να αγνοούμε την ομορφιά της ψυχής και των συναισθημάτων (ακόμα και των δικών μας), την απαλότητα της πραγματικής αγάπης και την τρυφερότητα από ένα τρεμάμενο χέρι, ψάχνοντας μόνο για την πρόσκαιρη ομορφιά και το εντυπωσιακό! Η απάντηση μάλλον είναι απλή: Γιατί έτσι είναι φτιαγμένος ο άνθρωπος! Γιατί από τη γέννηση του κόσμου ο άνθρωπος πάντα θελγόταν από την ομορφιά και πάντα ήθελε να την αποκτήσει, να την φυλακίσει, να την κάνει κτήμα του και να την ορίζει! Πάντα στο μυαλό βρίσκεται το αξίωμα ότι η εξωτερική ομορφιά αυτού που έχεις δίπλα σου, σου προσδίδει αξία και ταυτόχρονα κραυγάζει τις «ικανότητες» σου! Αυτή είναι η φύση και κόντρα δεν μπορούμε να πάμε! Αποδεκτό και μη κατακριτέο!
Τι γίνεται όμως με όσες δεν πληρούν τα standards των προτύπων της εξωτερικής εμφάνισης τα οποία έχουμε θέσει ως κοινωνία για το ωραίο; Και λέω έχουμε θέσει, διότι ας μην ξεχνάμε ότι σε άλλες εποχές αυτά τα κριτήρια ήταν διαφορετικά! Σε αλλοτινές εποχές το πρότυπο της ωραίας γυναίκας απείχε παρασάγγας από το σημερινό των ανορεξικών μοντέλων!
Αυτά λοιπόν τα κορίτσια της «διπλανής πόρτας» που δεν μας θέλγουν οπτικά, αλλά πάντα μας κοιτάνε στα μάτια με μια θλίψη, με μια προσμονή! Που βρίσκονται πάντα δίπλα μας, που μας αγαπούν σιωπηλά και μας νοιάζονται πραγματικά! Που τις χρησιμοποιούμε ενίοτε για να πλησιάσουμε τις όμορφες φίλες τους, που τελοσπάντων, δεν πολυδίνουμε σημασία στα συναισθήματα τους, που δεν θα καταλάβουμε ποτέ ότι «λείπουν απόψε απ’ την παρέα»! Μα όταν πέσουμε σε περίεργες στιγμές μοναξιάς είναι οι μόνες που θα ενδιαφερθούν για εμάς, κι ας μην ενδιαφερθήκαμε εμείς ποτέ γι αυτές! Που θα μας προσφέρουν απλόχερα ότι έχουν με την κρυφή ελπίδα ότι έστω και για μια στιγμή τις προσέξαμε, κι ας γυρίσαμε το κεφάλι αδιάφορα με κάποια ειρωνεία όταν είχαμε δει κάποτε το δάκρυ τους! Που δεν θα μας ζητήσουν τίποτα παραπάνω από το φιλί μας! Που τελικά, «ένα σωρό τελιώσαμε» είναι γεμάτη η ζωής τους!
Τους χρωστάμε ένα συγγνώμη (αν και ποτέ μια συγγνώμη δεν είναι αρκετή), γιατί «κορίτσια γκρίζα, νεραΐδες της αγάπης» ότι ήτανε να χάσουμε το έχουμε χάσει πια…..!
Δεν θα πω κάτι άλλο (και αρκετά είπα δηλαδή), άλλωστε το post είναι αφιερωμένο μόνο στο τραγούδι! Στους στίχους και την μοναδική ερμηνεία των Κατσιμιχαίων που με τόση ευαισθησία ερμήνευσαν και εξακολουθεί, μετά από τόσα χρόνια, στο άκουσμα του να μας τρυπάει την ψυχή σαν δίκοπη λεπίδα.
Ακόμα κάτι για το τραγούδι … Σε μια εκτέλεση των ιδίων των Κατσιμιχαίων σε μια εξαιρετική περσινή έκδοση του Περιοδικού «Δίφωνο» διαπίστωσα ότι τα αδέλφια αντικατέστησαν τον στίχο που λέει «κάτι χλωμές, κάτι χοντρούλες με γυαλιά» με ένα νέο στίχο που απλά λέει «κάτι παράξενες, κρυμμένες στη σκιά»! Ομολογώ ότι δεν με ενθουσίασε αυτή η αλλαγή! Θεωρώ ότι αφαιρει από την δύναμη των στίχων και του νοήματος του τραγουδιού! Ωστόσο, αυτό μπορεί να το συζητήσουμε σε ένα άλλο post! Ίσως και οι Κατσιμιχαίοι απλά να προσπάθησαν να προσαρμοστούν κι αυτοί στην «νέα τάξη πραγμάτων» της εποχής μας! Τι να πω;
Κλείνοντας θέλω κι εγώ από εδώ, εκθέτοντας τον εαυτό μου, να ζητήσω Συγγνώμη…. Συγγνώμη γιατί μέσα στην πολλή συνάφεια της ζωής μου και μες’ του φαλού μου το φολκλόρ που κοροϊδεύομαι, δεν κατάφερα να αποδώσω το χάδι και τα λόγια που χρωστάω!
Ένα σωρό «τελειώσαμε» κι η δική μου ζωή ………..
36 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
hithtoly (03.07.2009)
σε απολογητική κατάσταση ο δήθεν και χαίρομαι. ένας από τους καλύτερους δίσκους της δεκαετίας του 80,με ενα εκπληκτικό εξώφυλλο...λιτό και απέριττο.τα τραγούδια είναι ένα και ένα.
Οπισθόφυλλο:
” Έξω από κάποιο βενζινάδικο της γειτονιάς μας, υπάρχει ένα αυτόματο μηχάνημα με αναψυκτικά και καφέδες. Είναι το στέκι μας, κάτι σαν υπαίθριο καφενείο για δύο, εκεί που καταλήγουν πάντα οι μεταμεσονύχτιες βόλτες και συζητήσεις μας, εδώ και χρόνια.
Τα δέκα τραγούδια του δίσκου φτιάχτηκαν από το 1977(Φάνης) μέχρι και το 1984, και η φωτογραφία του εξώφυλλου είναι κατά κάποιο τρόπο το ενδέκατο, αφού περιέχει και τον έμμεσο τίτλο του δίσκου ΖΕΣΤΑ ΠΟΤΑ. “
Δεκαοχτώ χρόνια μετά, μπορούμε πια με ασφάλεια να μιλάμε για ένα δίσκο - ορόσημο.
Μια σταθερή αναφορά για το ελληνικό τραγούδι, όπως αυτό διαμορφώθηκε τις δεκαετίες του ' 80 και του ' 90.
Κι όμως αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά πως οι δίσκοι που σηματοδότησαν εξελίξεις, σημάδεψαν μικρές ή μεγάλες ανατροπές, δεν βρήκαν ανοιχτό τον δρόμο μπροστά τους, τουλάχιστον όσον αφορά τα κέντρα αποφάσεων της δισκογραφίας.Αυτό είναι κάτι που εξηγείται σχετικά εύκολα. Δεν είναι πάντα αναγνωρίσιμο το καινούργιο και το καθαρό. Τις πιο πολλές φορές δεν φωνάζει. Όταν όμως ανοίξει ο δρόμος, έρχεται η αποδοχή του κόσμου που αποδεικνύει πως ήταν έτοιμος από καιρό..
Ο Χάρης με τον Πάνο άρχισαν να φτιάχνουν τα πρώτα τους τραγούδια από τα χρόνια που ήταν φοιτητές στην Πάντειο.Ύστερα, έφυγαν για μεταπτυχιακά στο Δυτικό Βερολίνο, όπου ο Χάρης έμεινε λίγο παραπάνω.
Εκεί έγραψε ένα τραγούδι, το Μια βραδιά στο Λούκι , με το οποίο ο Πάνος συμμετείχε και βραβεύθηκε στους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού που οργάνωσε ο Μάνος Χατζιδάκις στην Κέρκυρα, στις αρχές της δεκαετίας του ' 80.Μεσολάβησαν αρκετά χρόνια, όμως μέχρι να κυκλοφορήσουν τα «Ζεστά ποτά». Γύριζαν με μια μια κασέτα στα χέρια, από εταιρεία σε εταιρεία και εισέπραξαν αρκετές αρνητικές απαντήσεις - τουλάχιστον απ' όσους έμπαιναν στον κόπο να απαντήσουν - μέχρι που τους άκουσε ο Μανώλης Ρασούλης.Μπήκαν στο στούντιο κι έχοντας σημαντικούς αρωγούς τον Γιάννη Σπάθα και τον Νίκο Αντύπα στις ενορχηστρώσεις ηχογράφησαν δέκα τραγούδια, γραμμένα από το 1977 ( Ο Φάνης) μέχρι το 1984.
Η αλήθεια είναι πως η δύναμη αυτού του δίσκου δεν έγινε άμεσα αντιληπτή και τα πρώτα αντανακλαστικά του κόσμου εστίασαν στο «Ρίτα, Ριτάκι». Το τραγούδι αυτό έγινε το αγαπημένο των ραδιοφώνων και οι πρώτες αναφορές στον Πάνο και τον Χάρη μιλούσαν για «δύο δίδυμους με παράξενο επώνυμο, που είχαν πολύ πλάκα»...Λίγο αργότερα και αφού ο δίσκος είχε ξεπεράσει σε πωλήσεις τις εκατό χιλιάδες, άρχισαν να έρχονται τα καλά μαντάτα...Ο Φάνης, το Υπόγειο,το Για ένα κομμάτι ψωμί, οι Προσωπικές οπτασίες και κυρίως το Γέλα πουλί μου ήταν τραγούδια που άνοιξαν το δρόμο για τη μεγάλη των τραγουδοποιών σχολή.
Ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας, εκτός από τις μελωδίες τους, ανανέωσαν και σε ορισμένα σημεία απενοχοποίησαν, τον Λόγο στο ελληνικό τραγούδι, γράφοντας λόγια πηγαίας ευαισθησίας αλλά κι ενός «ορυκτού» θυμού.Ξαναθυμήθηκαν τον Λόγο των ποιητών - κάτι σύνηθες στο ελληνικό τραγούδι στη δεκαετία του '70- μελοποιώντας ποιήματα όχι ιδιαίτερα γνωστών ποιητών, με γνώμονα, δηλαδή, την ταύτιση του αισθήματος και όχι την «εμπορικότητά τους».
Οδ.Ιωάννου.
Πηγή: Καθημερινή
ΠΑΙΞΕ ΒΡΑΧΝΗ ΜΟΥ ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑ
ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΟΠΤΑΣΙΕΣ
ΦΑΝΗΣ
ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙ ΤΙΣ ΣΙΧΑΙΝΟΜΟΥΝΑ
ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΛΟΥΚΙ
ΡΙΤΑ-ΡΙΤΑΚΙ
ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΨΩΜΙ
ΥΠΟΓΕΙΟ
ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΝΩΜΗΣ
ΓΕΛΑ ΠΟΥΛΙ ΜΟΥ
Δήθεν μακράν από τα καλύτερα ποστς σου.
DITHEN (03.07.2009)
Κουμπαρε hithtoly, ποτε προλαβες να διαβασεις το post και να γραψεις στα σχολια ολα αυτα τα ενδιαφεροντα για τους Κατσιμιχαιους;;; Μολις το ανερτησα το post;;;
Απιστευτο!!!! Εισαι πιο γρηγορος κι απ’ τη σκια σου!!:)))
Σε ευχαριστω πολυ!!!!hithtoly (03.07.2009)
απλά έτυχε! να σε καλά!
να αφιερώσω σε όλους το αγαπημένο μου ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙ ΤΙΣ ΣΙΧΑΙΝΟΜΟΥΝΑ
Oraclas (03.07.2009)
Εύγε και στους δύο.
Γεννημένος στα μέσα της δεκαετίας του 70, χαίρομαι που έζησα την ανατολή αυτού του υπέροχου διδύμου. Αγαπημένα πολλά τραγούδια, όπως το μωβ, το για ένα κομμάτι ψωμί, το υπόγειο, τα κορίτσια που για αυτά αναρτήθηκε άλλωστε και το κείμενο. Τα ζεστά ποτά ήταν από τις πρώτες μου κασέτες (ήταν πολύ πιο φτηνές από τα βινύλια) μαζί με μία της Λευκής Συμφωνίας και τους Ζόρικους Καιρούς των Πυξ Λαξ.
Πάντως για να μην ξεφεύγουμε από το θέμα, η απολογία σου ξεπέρασε και τον Σωκράτη (λέμε τώρα). Εγώ το μόνο που θα προσθέσω, είναι ότι τουλάχιστον αυτά τα κορίτσια τα τραγουδήσαμε, για τους χοντρούληδες, καραφλούληδες, καμπούρηδες όμως πως και δεν γράφτηκε ποτέ τίποτα.
Την εκτέλεση από το Δίφωνο δεν την έχω ακούσει, αλλά όπως λες καλύτερα. Δεν είναι ωραίο να αλλάζουμε τους στίχους. adreo (03.07.2009)
αγαπητέ DITHEN,
διάβασα το εγωιστικό σου άρθρο, όπου στην ουσία δείχνεις και την ρατσιστική σου διάθεση που όλοι μας έχουμε για κάποιες ομάδες συνανθρώπων μας. Περίπου έτσι είναι και το τραγούδι που αναφέρεσαι και παραθέτεις τους στίχους(που σπάνια έχει ρίμα). Ένα τεράστιο τραγούδι(πόσο κρατάει αλήθεια; 10-15 λεπτά και αντιλαμβάνομαι τι σόι τραγούδι θα είναι, παρ' ότι θεωρώ τους συνθέτες του αρκετά αξιόλογους για κάποιες τους συνθέσεις-εκτελέσεις.
Το άρθρο σου για να επανέλθω, αναφέρεται σε κοπέλλες που έχουν προβλήματα γενικώς εμφάνισης. Προσπαθείς αν και δεν το καταλαβαίνεις, να δείξεις πως για χάρη της εξυπηρέτησής σου, καταλαβαίνεις τι εννοώ, πούλαγες αγάπη ή και έρωτα, σε κάποια τέτοια άτομα, τα οποία τα αφινες στα κρύα του λουτρού. Δεν θα προχωρήσω παρακάτω, ήσουνα νέος και κάπου κάποια πράγματα ίσως κάπου δικαιολογούνται. Είναι όμως τραγικό να το αναφέρεις δημόσια και μάλιστα τόσο ωμά, λες και άλλα παράδειγμα για διάφορων ειδών καπνούς και φθηνά ποτά, και ο φίλος σου ο ΟΡACLAS, στενοχωρέθηκε, που δεν υπάρχει κάποιο τραγούδι και για τους χοντρούληδες, καραφλούληδες και λοιπά, δηλαδή το 75% των Ελλήνων. Δεν ξέρω πόσο παχουλά παιδιά είστε, αλλά παραβλέπεται το αρχαίο ρητο.."Έκαστος των ανθρώπων δυο πήρας φέρει(δυο σακούλια αν το γράφω καλά) και λοιπά.
Όλοι μας έχουμε μια τάση να περιγελούμε τους άλλους ποτέ τους εαυτούς μας και γι' αυτό είμαστε αξιολύπητοι, μέσα σε όλους και εγώ κάποιες στιγμές.
Τέλος εκφράζω την απορία μου, σε τι βοηθά το μακρόσυρτο άρθρο σου. Να θυμηθούν οι διάφοροι τις λουμπινιές που έκαναν στην ζωή τους, ας πούμε σε πόσες πούλησαν φούμαρα;. Και ένα τελευταίο... Εγώ κατάλαβα στη ζωή μου πως ούτε θυλικό κοτσύφι μένει, πολύ περισσότερο οι γυναίκες. Σχεδόν πάντα βρίσκεται αυτός που θα νοιαστεί γι' αυτές.
Αυτά φίλε μου,
adreo
Υ.γ Μην νομίσεις πως είμαι χονδρός και λοιπά και παίρνω το μέρος των "εχόντων προβλήματα εμφάνισης". Είμαι 1,65 και70 κιλά, και δεν έχω και κάποια άλλα προβλήματα.
Σαν μυαλωμένo που σε θεωρώ δεν περίμενα να παρουσιάσεις αυτό το post. Σκέψου το καλά και θα δεις πως έχω δίκιο.movflower (03.07.2009)
Όντως πολύ ωραίο τραγούδι, από τον πιο αγαπημένο, ίσως, δίσκο των Κατσιμπχαίων.
Εφαρμόζεται κάλλιστα και σε αγόρια, κάτι μπουλουκάκια, με γυαλάκια...ή πολύ κοντούλικα κοκκαλιάρικα παιδιά...αν και συνήθως αυτά τα τελευταία αν μάλιστα δεν είχανε παλιά εμπειρία καμία, είναι που ψάχνουν την απόλυτη ομορφιά, σαν κομπενσέισιον ίσως στα χρόνια που τους προσπέρασαν...
μπορεί να κάνω και λάθος...
Φιλί!kithara-woman (03.07.2009)
Dithen,πραγματικά είναι ένα από τα καλύτερα post που έχω διαβάσει εδώ μέσα,και στο δικό σου blog και σε άλλων...Για την ειλικρίνεια του.Μπράβο!!Δεν το λέω για να σε κολακέψω,γενικά είμαι άνθρωπος που αν χρειαστεί να "κράξω" κάποιον θα το κάνω,πάντα καλοπροαίρετα,κι αν χρειαστεί να πω καλό λόγο,τον λέω σίγουρα.
Σε ευχαριστώ που έπιασες αυτό το θέμα,γιατί κι εγώ σε αυτά τα κορίτσια ανήκω,και δεν ντρέπομαι να το πω,ίσα ίσα,που υπάρχουν και φορές που αισθάνομαι όμορφα,γιατί ξέρω ποια είμαι και έχω πράγματα να δώσω,πολύ αγάπη,σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες που έχουν τσιχλόφουσκα αντί για μυαλό,και θεωρούν ότι μπορούν όλοι να στεκονται σούζα μπροστά τους και να τους κάνει όλα τα χατήρια.
Το "πρόβλημα" στην ουσία αυτές το έχουν,και θα εξηγήσω γιατί.Γιατί όσοι είναι μαζί τους,τις βλέπουν ΜΟΝΟ για αυτό,τις κυκλοφορούν σαν να περιφέρουν ένα τρόπαιο,για να καμαρώνουν ότι μπορούν να είναι με μια ωραία γυναίκα.Οι άντρες που φυσικά δεν έχουν κανένα περιεχόμενο και οι ίδιοι και στέκονται στην επιφάνεια σε όλα τα θέματα.ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ δεν πιστεύω ότι όλοι είναι έτσι!Με τίποτα!Υπάρχουν και άνθρωποι σε όλα αξιοπρεπείς και συνειδητοποιημένοι.
Αντίθετα, μια κοπέλα όπως αυτές που περιγράφει το τραγούδι,όταν βρεί-ΑΝ τον βρει ποτέ- τον μεγάλο έρωτα(που δεν είμαι και τόσο σίγουρη ότι θα την καταδεχτεί)αν όμως υποθέσουμε ότι την καταδεχτεί,θα το κάνει επειδή τον έχει τραβήξει κοντά της,η συνολική της προσωπικότητα και όσα έχει να δώσει,και όχι κάτι που είναι τόσο παροδικό και ξεφτίζει με τα χρόνια όπως η ομορφιά.
Η ομορφιά της ψυχής δεν ξεφτίζει ποτέ.Οταν η πανέμορφη κοπέλα φτάσει και γίνει γιαγιά,θα γεμίσει ρυτίδες,αν είναι κακός άνθρωπος,θα βρεθεί αυτή στη θέση των κοριτσιών που δεν είχαν ποτέ ευκαιρία στη ζωή τους,και όλοι θα την απορρίπτουν και θα ζει με τη μοναξιά,που δεν θα ξέρει πως είναι η όψη της,συνηθισμένη να την "προσκυνουν" όλοι.Αν όμως έχει καλό χαρακτήρα θα την αγαπουν όλοι και πάλι,και θα είναι πάλι ευτυχισμένοι.
Να 'σαι καλά που άγγιξες ένα θέμα που άλλοι δεν καταδέχονται!!
Δεν θέλω να γκρινιάξω,αλλά για το μεγαλύτερο ποσοστό των αντρών,αυτές οι χλωμές,χοντρούλες με γυαλιά ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ,μπαίνουν σε ένα χώρο και είναι αόρατες.Οι περισσότεροι νομίζουν ότι μπορούν να τις κοροιδέψουν,και να τις υποβιβάσουν.Μου έτυχαν πολλά σκηνικά,ποτέ δεν μιλάω στον αέρα.Έχουν δει πολλά τα μάτια μου...
Sorry για το σεντόνι που άπλωσα.
:-))Oraclas (03.07.2009)
Αυγούλα μου, το θέμα της εμφάνισης απασχολεί όπως σωστά είπες μόνο τους ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΟΥΣ ανθρώπους. Ελπίζω να κατάλαβες το σχόλιο μου και να μην με παρεξήγησες. Το έχω ξαναπει ότι για κάθε άνθρωπο υπάρχει κάποιος, που να το θέλει ακριβώς έτσι όπως είναι με όλα τα προτερηματά του και όλα τα ελαττώματά του. Η ψυχή σου είναι όμως πανέμορφη και αυτό πρέπει όλοι μας να κοιτάμε.
Συγγνώμη δήθεν για την κατάχρηση των σχολίων..DITHEN (03.07.2009)
Καλησπερα,
θα σας παρακαλουσα πολυ να μου επιτρεψετε αυτη την φορα να μην απαντησω ξεχωριστα στα εξαιρετικα σχολια του καθε ενος που μου εκανε την τιμη να ασχοληθει με το post και να αφιερωσει λιγο ή πολυ χρονο για να σχολιασει! Οπως καταλαβαινετε το post αυτο δεν σηκωνει περαιτερω αναλυση απο τον συγγραφεα του, διοτι ο καθε ενας ειναι ελευθερος να αντιληφθει και να σταθει σ' αυτα που ο ιδιος νομιζει οτι τον αγγιζουν!
Απλα επιτρεψετε μου μονο ως απαντηση στα σχολια που προηγηθηκαν και σ' αυτα που ισως ακολουθησουν, να πω μονο τουτο:
Το post μονο προβληματισμους θετει με βαση τους στιχους και τα συναισθηματα που μπορει να προκαλεσει ενα τραγουδι! Παραλληλα, δεν εχει κανενα σκοπο να υπησελθει στο λεκτικο κανενος "κοινωνικου ρατσισμου", απλα προσπαθει να χρωματισει μια πραγματικοτητα γυρω απο το θεμα που πραγματευεται το τραγουδι των Κατσιμιχαιων!
Επισης αν καποιος εχει παρεξηγησει οποιοδηποτε απο τα νοηματα του κειμενου θα τον παρακαλουσα να ξαναδιαβασει προσεκτικα το κειμενο, διοτι ισως να τον βοηθησει να κατανοησει καλυτερα καποιες εννοιες πριν αρχισει να εκτοξευει χαρακτηρισμους εναντιον του συγγραφεα του! Αν παλι το ολο θεμα ενοχλει τον αναγνωστη, τοτε καλυτερα θα ηταν να μην το διαβασει καν, αλλωστε δεν μπορουμε να ειμαστε ευχαριστοι σε ολους σ' αυτη την ζωη! Τα καλοπροαιρετα σχολια ειναι παντα ευχαριστα οσο σκληρα κι αν ειναι, τα κακοπροαιρετα ομως μονο κακες προθεσεις εκφραζουν!
Και σας διαβεβαιωνω οτι αυτο το post μονο με τις καλυτερες των προθεσεων γραφτηκε και με αφορμη μια συζητηση που ειχα, οπως λεω στην αρχη, με ενα εξαιρετο μελος του ΜΗ!
Αλλωστε η ανταλλαγη αποψεων δεν ηταν ποτε κακη, κακες ειναι ισως οι προθεσεις καποιων που συμμετεχουν σε μια τετοια διαδικασια!
Σας ευχαριστω ολους!::)))
Να 'στε καλα και καλο ΣΚ!!!
Latte (03.07.2009)
Εντυπωσιάστηκα από αυτό το ποστ, όσο από λίγα. Αναγνώρισα μεγάλη ευαισθησία κι αυτό με έκανε κι εμένα να ευαισθητοποιηθώ, ενώ παράλληλα με εξέπληξε. (Δε θα έπρεπε, βέβαια, ούτε να με εκπλήσσει ούτε να το αναφέρω αυτό, αφού δεν γνωρίζω ούτε κατ' ελάχιστο το συγγραφέα. Ως εκ τούτου, ζητώ συγγνώμη).
Με έπιασε παλι η πολυλογία μου... Εν ολίγοις, ωραίο τραγούδι, σπάνιο θέμα, πολύ ευαίσθητη προσέγγιση, σημαντική εσωτερική κατάθεση. inappropriate (03.07.2009)
Δε θα πω πολλά, γιατί τέτοια κείμενα δεν μπορείς να τα αναλύσεις, ούτε να τα εξηγήσεις, παρά μόνο να τα νιώσεις...
Το μόνο που θα πω είναι ότι το κείμενο σου μ' έκανε να αιστανθώ αυτή την αυθεντική, γλυκειά μελαγχολία που έχουν τα τραγούδια των Κατσιμίχα και που μου είναι τόσο γνώριμη...
Είναι τόσο όμορφο να ξεδιπλώνονται οι ευαισθήσιες των ανθρώπων μέσα από στίχους και λέξεις...και μάλιστα σ' ένα θέμα που λίγοι θα τολμούσαν ν' αγγίξουν.
Να 'σαι καλά δήθεν:)))
Καλό ΣΚ
jorge (03.07.2009)
Πέρα από τον στίχο που πράγματι είναι όπως τον περιγράφει ο Δήθεν, το τραγούδι έχει και πολύ ωραία μουσική.
Ειδικά ένα "ντο" που βάζει για μπάσο στη live εκτέλεση, όταν το ακκόρντο είναι Μι-. Για χρόνια ήθελα να παίζω το κομμάτι σε παρέες κλπ λόγω αυτού του σημείου.
Μετά βέβαια το κλίμα βάραινε! :)adreo (03.07.2009)
DITHEN, καλοπροαίρετα έγραψα. Δεν σε γνωρίζω και ότι έγραψα το έγραψα για να σου πω ότι το 75% των Ελλήνων είναι με διαφορα προβλήματα εμφάνισης, και όχι μόνο. Δεν χρειάζεται κανείς να χτυπά τέτοια πράγματα. Το νόημα του άρθρου σου είναι αυτό που εγώ αντιλαμβάνουμε. Αλλά εδώ μέσα τουλάχιστον αυτοί που αλλωνίζουν τα blogs, deν ενδιαφέρονται για την ουσία. Αρκεί να εισπράττουν πολλές κολακίες από τους άλλους. Δεν θα δώσω συνέχεια, περίμενα να ζητήσεις συγνώμη και να κατεβάσεις το post. Eπειδή είσαι μορφωμένος από ότι φαίνεται άνθρωπος, ότι γράφεις εδώ θα πρέπει να το σκέπτεσαι καλά. Ξέρω ότι σε στενοχώρησα, αλλά αυτά έπερεπε να γράψω.
καληνύχτα
jorge (03.07.2009)
Γιαννάκη δεν έχεις ιδέα τι διάβασες (αν έκανες τον κόπο) και είναι απαράδεκτο να ζητάς να κατέβει ένα τέτοιο κείμενο και να απαιτείς και ...συγνώμη.
Εσύ πρέπει να το κάνεις, αφού το ξαναδιαβάσεις.
Είσαι και μορφωμένος γαμώτο.StavmanR (04.07.2009)
Αγόρια της γνώμης και κορίτσια της συγνώμης. Οι δύο όψεις του νομίσματος.
Καλησπέρα Τάχα :)sven (04.07.2009)
Φίλε Δήθεν,
τόπες και τόκανες τελικά. Το περίμενα αυτό το ποστ με αγωνία και αδημονία, σαν κάτι από μια αδελφή ψυχή που έχει βιώσει και νιώσει κάτι αντίστοιχο με μένα, κάτι που ίσως με οδηγήσει παραπέρα, ίσως να με ανακουφίσει(;)...
Γύρισα πριν λίγες ώρες από Αθήνα και ενστικτωδώς άνοιξα τον υπολογιστή. Το βλέμμα καρφώθηκε αμέσως στο σημαδιακό τίτλο. Διάβασα λέξη προς λέξη όλο το ποστ σαν νάβλεπα σε καθρέφτη... Δεν είχα κουράγιο να γράψω αμέσως το σχόλιό μου...Ήθελα λίγο χρόνο...
Επέτρεψέ μου , φίλε Δήθεν, μια κατάθεση ψυχής, σχεδόν αναπόφευκτη θάλεγα. Ο,τιδήποτε άλλο στο συγκεκριμένο κείμενό σου θα φάνταζε για μένα βέβηλο και λιπόψυχο...Ό,τι κι αν προκύψει από τη γραφή μου στη συνέχεια δεν θα είναι από χρέος προς τα "κορίτσια της συγνώμης", αλλά προϊόν μιας βαθύτατης προσωπικής ανάγκης να εκφράσω την ανθρώπινη πλέον αγάπη μου προς αυτά, μιας αγάπης απόσταγμα ενός μακρόχρονου εσωτερικού αγώνα και μετουσίωσης έντονων ενοχών από την εποχή των νεανικών μου χρόνων.
"Τα κορίτσια της συγνώμης" είναι για μένα κυρίως όλα τα κορίτσια της ζωής μου που με αγάπησαν και με θέλησαν πολύ, καθώς κι αυτά που θάθελαν περισσότερα απ΄όσα πήραν, χωρίς όμως εγώ να είμαι σε θέση και φάση να ανταποκριθώ στην τόσο μεγάλη συναισθηματική τους γενναιοδωρία ή διάθεση μεγαλύτερης αμοιβαιότητας.
Για κάποιους λόγους, για τους οποίους μέχρι και σήμερα δεν είμαι απόλυτα βέβαιος, και χωρίς να είμαι ο κλασσικός τύπος του γόη ή το καμάκι -κάθε άλλο, το αντίθετο μάλιστα- γνώρισα ένα απίστευτα μεγάλο αριθμό γυναικών στη ζωή μου. Ίσως γιατί μεγάλωσα με αρκετές γυναίκες γύρω μου με μεγάλη συναισθηματική γενναιοδωρία. Ένιωθα πάντα πολύ οικεία μαζί τους. Λατρεύω οτιδήποτε γυναικείο, το γέλιο, τις συζητήσεις τους, ακόμα και τα στραβά τους τα θυμάμαι μετά από λίγο και χαμογελώ κρυφά. Οσφρίζομαι στον αέρα τις ανάγκες, τα συναισθήματα, τις ιδιορρυθμίες, αλλά και τις ιδιαιτερότητές τους...Τις λατρεύω ακόμα και όταν δεν είμαι ερωτευμένος μαζί τους!!
Για λόγους ακόμα πιο ανεξήγητους και μυστηριώδεις, είχα την ευτυχία να γίνω αποδέκτης απίστευτα μεγάλης αγάπης, φροντίδας και έγνοιας από πολλές από αυτές. Η ευτυχία όμως αυτή μετατρέπονταν σιωπηρά μέσα μου σε δυστυχία και ενοχή γιατί δεν έμενα αδιάφορος για τα συναισθήματά τους, ούτε όμως και μαζί τους. Ήθελα για πολλά χρόνια να νιώθω ελεύθερο πουλί. Ένιωθα πως δεν χορταίνω τη ζωή, πως έχω πολλά ακόμα να ζήσω και να πάρω, να αναμετρηθώ μαζί της, πριν νιώσω έτοιμος να δώσω και να δωθώ...
Όταν πρωτοάκουσα αυτό το τραγούδι συγκλονίστηκα. Ήταν σαν να έδινε ξαφνικά σχήμα και όνομα σε συναισθήματα που χρόνια κουβαλούσα εντός μου.
Συνεχίζω να συγκινούμαι ιδιαίτερα κάθε φορά και όσες φορές κι αν το ακούω. Περίεργο δεν είναι; Γράφοντας τις αράδες αυτές, ήρθαν στο νου ξαφνικά και ανεξήγητα οι στίχοι του Καββαδία από το "Μαχαίρι": "...φοβάμαι μην καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου". Παραξενεύτηκα είναι αλήθεια, μέχρι τη στιγμή που προέκυψε εξίσου απρόσμενα και η παράφραση των στίχων "..φοβάμαι μη καμιά φορά ξαναπροβάλει εντός μου..". Για τον παρλαπίπα κοκκοράκο σας μιλώ ακόμα....
Νάσαι καλά φίλε μου. Καλό ξημέρωμα και καλό ΣΚ, εύχομαι όχι στην Αθήνα!!pavel (04.07.2009)
Ετοιμαζόμουν να γράψω κι εγώ το σχόλιό μου... Όμως με κάλυψε ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ το σχόλιο του sven, που πραγματικά δεν νομίζω οτι έχω να προσθέσω κάτι. Μόνο να πω, οτι θεωρώ τον δίσκο αυτό πραγματικά εξαίσιο....
Όλοι μας έχουμε υπάρξει και θύτες και θύματα σ' αυτό το "παιχνίδι"...
Θυμάμαι ακόμα την στιγμή που το πρωτοάκουσα. Η ώρα πέντε το πρωί, στα μεσαία, 1985, και το δωματιάκι έμπαζε βροχή. Να είσαι καλά που ασχολήθηκες με αυτό το μικρό διαμάντι... Κι εσύ sven, ζωγράφισες.DITHEN (04.07.2009)
Αν και ειχα πει οτι δεν θα απαντουσα στον καθε ενα ξεχωριστα, δεν μπορεσα να αντισταθω, διοτι ειναι χρεος μου, μετα που βλεπω οτι ξοδεψατε ο καθε νας και μια χρονο για να σχολιασετε τιμωντας πραγματικα το κειμενο! Ετσι θα προσπαθησω να δωσω πολυ συντομες απαντησεις:
@ Κουμαρε hithtoly, σε ευχαριστω για τα τοσα ενδιαφεροντα που μας μετεφερες για την ζωη, την πορεια και την ζωη των Κατσιμιχαιων! Ειναι πολυτιμα!
@Oraclas, το τραγουδι οπως καταλαβαινεις κι εσυ μπορει να αναφερεται στα "κοριτσια της συγνωμης" μα μπορει να εκλειφθει νομιζω και αντιστροφα περιλαμβανοντας και "τα αγορια στην σκια" κι αυτη ειναι η αξια του!:))
@ Καλη μου movflower, εχεις απολυτο δικαιο! Φιλια και σε εσενα!:))
@ kithara-woman, η καταθεση σου ειναι απιστευτα ομορφη και θαραλεα! Νομιζω οτι θα επρεπε να παρει την θεση του φτωχου μου post! Ενα κειμενο γινεται "το καλυτερο" οταν δεχεται σχολια, αποψεις και συναισθηματα σαν τα δικα σου! Εγω σε ευχαριστω που μου εκανες την τιμη!
@ Latte, ουτε να το σκεφτεις να ζητας συγνωμη! Το σχολιο σου για μενα ειναι θησαυρος!:))
@ inappropriate, με κανεις και κοκκινιζω! Δεν μπορεις να φανταστεις ποσο με συγκινησε η κριση σου για το κειμενο! Σε ευχαριστω!
@ jorge, δεν μπορω να κρινω την αναλυση σου για την μουσικη του κομματιου, διοτι δυστυχως δεν ειμαι μουσικος και δεν εχω τετοιες γνωσεις! Αλλα για να το λες εσυ...:)) Σε ευχαριστω για την παρουσια σου στα σχολια! Ενιωσα ομορφα, οσο ομορφη ειναι και η μουσικη του τραγουδιου!
@ StavmanR, πολυ σοφο το σχολιο και το λογοπαιγνιο σου! Πραγματικα!
@ sven, η συζητηση μας ηταν η αφορμη ... Δεν θα πω πολλα, απλα αφιερωμενο! Η καταθεση σου ολοκληρωσε την σκεψη μου! Ναι, κι εγω παντα αυτο το τραγουδι το συνδυαζα με το "Μαχαιρι" του Καββαδια! Απιστευτη η απολυτη ταυτιση αποψεων δυο ξενων ...:))
@ pavel, με τιμα η παρουσια σου εδω! Εσυ να σαι καλα που μοιραστηκες μαζι μας την πρωτη σου ακροαση!
@ Τελευταιο αφησα εσας κυριε adreo! Δεν θα πω πολλα, μονο οτι κατανοω τον τροπο σκεψης σας και ισως τις αναστολες σας οταν διαβαζετε ενα κειμενο με τετοιο περιεχομενο! Αλλωστε εχουμε μεταξυ μας (και δεν το λεω για κακο) ενα χασμα γενεων! Ωστοσο, δεν νιωθω (παρα τις φιλοτιμες προσπαθειες σας να με κανεται να το νιωσω) οτι με το κειμενο μου εχω προσβαλει κανεναν και πολυ περισσοτερο οτι προωθει εννοιες κοινωνικου ρατσισμου! Με εχουν χαρακτηρισει διαφορα στην ζωη μου, αλλα Ρατσιστη ειναι η πρωτη φορα που με λενε! Δεν πειραζει, το ακουσα κι αυτο! Γηρασκω κι εγω αει διδασκομενος!:)) Παντως δεν νιωθω οτι οφειλω καμια συγνωμη σε κανεναν απο οσους διαβασαν το κειμενο! Οποια συγνωμη οφειλω ως ανθρωπος την κατεθεσα στο κειμενο μου και μαλιστα προς στα σωστα ατομα και πρωτα απο ολα προς τον εαυτο μου! Λυπαμαι που σας απογοητευσα με το κειμενο, τις αποψεις και την σταση μου, αλλα κυριε adreo μου δεν μπορω να ειμαι διαφορετικος για να με συμπαθησετε! Τοτε απλα θα ειμουν υποκριτης αν και Δηθεν!:)) Οποιος δεν αντεχει την αληθεια της ψυχης του αλλου, τοτε δεν αντεχει και την αλλαγη των πραγματων! Ζει παντα στο δικο του κλειστο συντηριτικο καβουκι!
Παιδια και κυριε adreo, πραγματικα, σας ευχαριστω πολυ!
chocolat (05.07.2009)
Άργησα λίγο, αλλά μπορώ κι εγώ να μπω στη συζήτηση;
Είναι η πρώτη φορά που παρακολουθώ άντρες να λένε τις απόψεις τους για τέτοια θέματα, και πραγματικά, όλα όσα λέτε μου κάνουν εντύπωση. Ειδικά στην εποχή μας, που κανείς δεν νιώθει ποτέ την ανάγκη να ζητήσει συγνώμη από κάποιον (ή μάλλον κάποιαν) την οποία δεν κατάφερε να ερωτευτεί. Ή την άφησε στα κρύα του λουτρού να ελπίζει πως ίσως μια μέρα να γίνει κάτι!
(οι λέξεις παιχνίδι και εκμετάλλευση είναι πολύ δυνατές, δε θέλω να τις χρησιμοποιήσω).
Δεν μπορώ να διαφωνήσω, ούτε να συμφωνήσω με οποιαδήποτε πτυχή της συζήτησης.
Στην πραγματικότητα (ή αν θέλετε στη δική μου βιοθεωρία) ο έρωτας είναι πάντα μια κοσμική σύμπτωση. Δεν υπάρχει καμία προϋπόθεση, κανένας παράγοντας που να προκαθορίζει το αποτέλεσμα. Ούτε η εμφάνιση, ούτε η εξυπνάδα, ούτε η δημοσιότητα, ούτε καν η καταγωγή.
Όλοι οι άνθρωποι στη ζωή τους, κάποια στιγμή, ερωτεύονται χωρίς να βρίσκουν ανταπόκριση. Και πληγώνονται και απογοητεύονται. Και περιμένουν, ακόμα κι αν ξέρουν πως έχασαν τον έρωτα της ζωής τους. Αυτό δεν οφείλεται πάντα στην εξωτερική εμφάνιση, έτσι δεν είναι;
Την απόρριψη, τη μοναξιά και όλα τα συνεπακόλουθα, τα βιώνουν όλοι οι άνθρωποι παντού στον κόσμο. Στο τέλος υπάρχει πάντα κάποιος για όλους. Δεν υπάρχει συνταγή. Είναι θέμα τυχης, όχι θέμα κριτηρίων. Αλλά, όλοι βρίσκουν το ταίρι τους. Έτσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον!
Τον έρωτα της ζωής μας τον βρίσκουμε και τον χάνουμε για χιλιάδες λόγους...
ΥΓ: Όσο για τα άτομα για τα οποία συζητάτε, κορίτσια και αγόρια που είναι συνήθως ντροπαλά και φοράνε γυαλιά, και δεν τους δίνει κανείς σημασία, συνήθως είναι τα άτομα που διαπρέπουν στα πανεπιστήμια και βγάζουν τα περισσότερα λεφτά!! Και είναι αυτοί που καταφέρνουν να δημιουργούν τις πιο όμορφες οικογένειες!
ΥΓ2: Καλέ μου Δήθεν, το κείμενο κουβαλάει, όντως την ατμόσφαιρα του τραγουδιού. Και είναι μια εξαιρετική παρουσίαση στίχων, συναισθημάτων και ιδεών. Ο ρυθμός της μουσικής, ο ρυθμός των λέξεων και ο ρυθμός της στιγμής...
Καλό απόγευμα σε όλους και καλή βδομάδα να έχετε! DITHEN (06.07.2009)
Αγαπημενη μου Chocolat, βλεπεις οτι κι οι ανδρες πολλες φορες "κλαινε"!:))
Μπορει οσα κανουμε πολλες φορες να φαινεται οτι καλυπτονται απο εναν μανδυα αδιαφοριας και σκληροτητας, αλλα τελικα οι παλαιοι λογαριασμοι παντα μας σερνουν απο τα ποδια!
Ενα τελευταιο σχολιο ετσι ως κατακλειδα των σχολιων μου επι της ουσιας, ειναι αληθεια οτι ολοι θελουμε "κατι να γυαλιζει, κι ας θυμιζει οτι πιο θαμπο μαζι και σκοτεινο" (Β.Καζουλης)!
Ανθρωπινη φυση!!!:)) chocolat (06.07.2009)
Εδώ διαφωνώ κάθετα και δεν μπορώ ν΄ αφήσω τη συζήτηση να κλείσει έτσι!!
Η ανθρώπινη φύση δεν ψάχνει κάτι να γυαλίζει. Ψάχνει κάτι που να φέρνει την ευτυχία. Κι αν, κατά καιρούς, εντυπωσιαζόμαστε από κάτι "που γυαλίζει" αλλά δεν έχει περιεχόμενο, συνήθως το αφήνουμε και το καταγράφουμε ως "λάθος". Και για τέτοια λάθη πρέπει να παίρνουμε και την ευθύνη.
Όσο για τη συμπεριφορά και τις επιλογές των αντρών απέναντι στις γυναίκες, αδυνατώ να την κατανοήσω. Ελπίζω να βρεθεί μια μέρα κάποιος να μου εξηγήσει... :)
Ξανακαλημέρα!! :)
DITHEN (06.07.2009)
Εχεις κανει δυναμικο μπασιμο, βλεπω, Σοκολατιτσα!::)))
Μεγαλο θεμα ανοιγεις που χρειαζεται ωρες συζητησης!
Τοτε θα το θεσω αλλιως: Ο Ανθρωπος ψαχνει την ευτυχια πρωτα μεσα απο εκεινα "που γυαλιζουν" και μετα οπουδηποτε αλλου! Ετσι εχουμε μαθει και ετσι μας εχουν μαθει!
Τι σε μπερδευει στις επελογες των ανδρων, τοσο, οσο να χρειαζεσαι εξηγηση; hithtoly (06.07.2009)
δήθεν και σοκολάτα. μιλάτε για το ίδιο πράγμα. απλά ο ένας το ονομάζει ευτυχία και ο άλλος κάτι που γυαλίζει. αν στο τέλος είναι θαμπό και σκοτεινό τότε είναι αυτό που λέει η σοκολάτα λάθος. η ευθύνη και η ανάληψη ευθυνών είναι πράγματα που τα βλέπουμε πολλές φορές κατόπιν εορτής. η συμπεριφορά των αντρών δεν έχει τίποτα παράξενο σοκολάτα. ούτε εμείς πολλές φορές κατανούμε τη γυναικεία συμπεριφορά. σε σένα η δική σου συμπεριφορά φαίνεται απόλυτα φυσιολογική. σε κάποιον άλλον μπορεί να του είναι ανεξήγητη.οι δε επιλογές των γυναικών, είναι επίσης ασχολίαστες! αν περιμένεις να σου εξηγήσουν την αντρική συμπεριφορά, τότε πρέπει να σε στείλουμε ξανά δημοτικό, για ενα crash course! τη καλημέρα μου και στους 2!chocolat (06.07.2009)
Διπλό το μέτωπο, αλλά θα το αντιμετωπίσω.
Dithen, όντως είναι μεγάλο το θέμα, δε λύνεται με μια συζήτηση. Ούτε θα αναπτύξω τώρα τις απορίες μου, άστο για άλλη φορά.
Hithtoly, συμφωνώ ότι τις ίδιες απορίες έχουν και οι άντρες για τις γυναίκες, και όντως, τα λάθη τα καταλαβαίνουμε εκ των υστέρων.
Δημοτικό πήγα, μήπως να πάω και στρατό για να καταλάβω περί τίνος πρόκειται; :p
adreo (06.07.2009)
Αγαπητέ DITHEN,
όπως γνωρίζεις δεν σε ξέρω. Σε γνώρισα μέσα από τα κείμενά σου, τα οποία θεωρώ καλά, άσχετα αν συμφωνώ μαζί σου ή όχι, ως προς τον τρόπο σου.
Θεωρώ πάντα τις προθέσεις σου καθαρές, αλλά δεν σου κρύβω πως πολλές φορές , ίσως χωρίς να το καταλαβαίνεις (παρά την σοβαρότητα που σε διακρίνει), υπάρχουν απόψεις που μαρτυρούν τις ακόμα νεανικές σου εκτιμήσεις για διάφορα θέματα.
Μέσα στα πλαίσια αυτής της εκτίμησης από εμέ για όσα γράφεις, γράφτηκε και το σχόλιο που σε έχει στενοχωρήσει και που πάλι κατά την άποψή μου δεν έπρεπε να σου στενοχωρήσει.
Αν εσύ στενοχωριέσαι για όσα σου γράφει σπάνια ο adreo, που δεν έχει καμιά υπολογισμένη πρόθεση, τότε τι να πω εγώ , ακόμα και για σένα κάποιες στιγμές, που η γνωστή ομάδα των 10 περίπου ατόμων βάλλει εναντίον μου , ότι και να γράψω;
Αυτά.
Επιμένω σε ότι λέω, ίσως κατά την άποψή σου ή και την άποψη των διαφόρων μελών να σφάλω, αλλά να μου επιτρέψετε όλοι σας να έχω την γνώμη μου. Το λέει και ο Βολταίρος αυτό.
Όσον αφορά αυτά που έγραψες στο δικό μου Blog, τα θεωρώ πως τα έγραψες εν "βρασμώ ψυχής" που λέμε και δεν με αγγίζουν. Λες, πως ποτέ δεν σκέπτεσαι ρατσιστικά; Τότε γιατί κλίνεις με τον διαχωρισμό "παιδιά και κύριε adreo"; Ο adreo τα "πιάνει" όλα φίλε μου.
Όχι πως έχω απαίτηση να με πεις και μένα παιδί, τα χρόνια δεν γυρίζουν για κανένα μας, αλλά υποτίθεται πως εδώ απευθύνεσαι σε μέλη και όχι σε φίλους που τους ξέρεις καλά όπως φαίνεται, και οι οποίοι σου κάνουν όπως και εσύ άλλωστε, πολλές επιδαψιλεύσεις, ενώ από την άλλη μεριά κόπτεστε για τα blogs να μην είναι ορατοί και επίσημοι οι ιδιοκτήτες τους.
Φυσικά αυτή είναι η τελευταία μου παρέμβαση στο blog σου, ειδικά που δεν αντέχεις την κριτική μου. Όμως αφού η τεράστια πλειοψηφία σε επικροτεί εδώ μέσα, τι ανάγκη έχεις από το "γαύγισμα " του adreo
γεια χαρά.. και καλή δύναμη να βρίσκεις θέματα, που σίγουρα να αφήνουν κάτι καλό στους αναγνώστες σου.
neerie (06.07.2009)
Καλημέρα σας, πολύ ωραίο θέμα ανοίξατε και δε μπορώ να μείνω εκτός, επειδή ανέκαθεν ένιωθα ότι το τραγούδι μιλάει (και) για εμένα...
Αν και το τραγούδι περιορίζεται στην απόρριψη κάποιων ατόμων λόγω εξωτερικής εμφάνισης, να μου επιτρέψετε να το γενικεύσω λίγο...
(κι ίσως γι αυτό το άλλαξαν πιο μετά οι Κατσιμίχες για να περιλαμβάνουν κορίτσια που δεν απορρίπτονται αποκλειστικά γι αυτό το λόγο. Συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο όμως και νιώθουν το ίδιο χάλια)
Προσωπικά με προβλημάτισε, αρχικά διότι θεωρούσα τον εαυτό μου άσχημη συγκρινόμενη με άλλες του κύκλου μου (αυτό λέγεται κόμπλεξ).
Στην πορεία κατάλαβα ότι δε με απέρριπταν λόγω εμφάνισης αλλά ήταν θέμα χαρακτήρα και της δικής μου στάσης γενικότερα. Είδα ότι οι άντρες προτιμούσαν κάποιες άλλες, όχι απαραίτητα τις μοντέλες αλλά κοπέλες με καλύτερο χαρακτήρα, στυλ, συμπεριφορά από εμένα, καθότι έβλεπα στο περιβάλλον μου κοπέλες που δε θεωρούνται μοντέλες να βρίσκουν την ευτυχία ενώ εγώ απλά να γεμίζω κάποια κενά για κάποιους και να πληγώνομαι περιμένοντας μήπως αλλάξει ο νους τους και με δουν διαφορετικά...
Συμφωνώ επομένως με την άποψη της chocolat και με τα λεγόμενα της kithara-woman ότι όλα είναι σχετικά... Δηλαδή οι μοντέλες κι αυτές σίγουρα έχουν νιώσει την απόρριψη για άλλους λόγους, ενώ και οι μη εμφανίσιμοι άνθρωποι βρίσκουν κάποια στιγμή την ευτυχία εφόσον είναι καθαρά θέμα χαρακτήρα (και όχι εμφάνισης) αν θα μπορέσεις να μείνεις με κάποιον σε βάθος χρόνου. Νομίζω όλοι συμφωνούμε.
Εμένα δηλαδή που δεν είμαι χοντρή και δε φοράω γυαλιά δεν πρέπει να μου ζητήσετε συγγνώμη που με απορρίψατε κύριοι;
Τί δηλαδή, επειδή μπορεί να είμαι παλιοχαρακτήρας δεν έχω ψυχή;
:D
Για να επιστρέψω στο τραγούδι και να μιλήσω και για την άλλη πλευρά, καλά κάνουμε και νιώθουμε τύψεις μερικοί αλλά πιστεύω πως θα ακόμα και μετά τη συγγνώμη μας ενεργούμε με τον ίδιο τρόπο... Δηλαδή δυστυχώς εξακολουθούμε γενικώς να κρίνουμε με βάση την εμφάνιση, παιδεύουμε και παιδευόμαστε επίσης.
Και τέλος είναι εξαιρετικό τραγούδι στο σύνολο του, η μουσική άψογη, ο δίσκος όλος υπέροχος και διαχρονικός και γενικώς: Κατσιμίχες rule!!
Αυτά. Ευχαριστώ, καλημέρα και πάλι :)
adreo (06.07.2009)
κύριε jorge, απαντώ στο παρακάτω σου σχόλιο, που τυχαία βρήκα και ελπίζω τα μέλη να μη θεωρήσουν πως δεν απαντώ από κάποιο ιδιαίτερο λόγο.
"# Σχόλιο από jorge (03.07.2009)
Γιαννάκη δεν έχεις ιδέα τι διάβασες (αν έκανες τον κόπο) και είναι απαράδεκτο να ζητάς να κατέβει ένα τέτοιο κείμενο και να απαιτείς και ...συγνώμη.
Εσύ πρέπει να το κάνεις, αφού το ξαναδιαβάσεις.
Είσαι και μορφωμένος γαμώτο."
Ένας απλός ανθρωπάκος είμαι και εγώ. Δεν το παίζω μορφωμένος, αλλά ο καθένας μπορεί να βγάλει συμπεράσματα από τα ολίγα δείγματα γραφής που τοποθετώ στο site. Σου έχω πει πως δεν με απασχολεί που με προσφωνείς Γιαννάκη, αν πιστεύεις πως με πικάρεις. Όμως σε ξαναρωτώ.. Πότε θα πάψεις να ψάχνεις το site σου; ή εχεις και βοηθούς για αυτό αλήθεια; ώστε να γράφεις εναντίον μου; Εσύ ξέρεις γιατί το κάνεις. Όμως ο adreo δεν φεύγει από εδώ, μόνο αν τον διαγράψετε, αλλά και τότε θα σας τα "σούρνει" από άλλο blog εκτός ΜΗ, και θα τα ακούτε θέλετε, δεν θέλετε. Εγώ λέω σθεναρά την γνώμη μου, εσείς, η ομάδα σου, τρίτης, τετάρτης κατηγορίας είναι, δεν μπορεί να αρθρώσει λόγο.Να δω πότε θα σοβαρευτείς.
ο φίλος σου (πως λέμε ούτε φίδι στον κόρφο σου"
Γιαννάκης (adreo)DITHEN (06.07.2009)
Για αυτο ειχα πει στην αρχη των σχολιων μου αγαπητη neerie οτι δεν θα εμπαινα στην αναλυση της ουσιας του post (ασχετο αν η φιλτατη Chocolat καταφερε να με παρασυρει), ακριβως διοτι ο καθε ενας μεσα απο το τραγουδι βρισκει τα δικα του νοηματα και σταθερες!
Σε ενα πραγμα μονο θα διαφωνησω μαζι σου, οσον αφορα τις κρισεις σου για την ποιοτητα του χαρακτηρα σου! Μαλλον το βλεπεις απο την πεσιμιστικη πλευρα η οποια πορρω απεχει απο την πραγματικη αισθηση του "γνωθι σ’ εαυτον"! Μαλλον κατι αλλο συμβαινει ως λογος απορριψης (αν ειναι τετοια τελικα και δεν εισπραττεις εσυ λανθασμενα)!
Οσο για τα υπολοιπα περι μοντελλων και λοιπων προτυπων, δεν θα διαφωνησω!
Καλημερα και σενα και ευχαριστω!:) DITHEN (06.07.2009)
Κυριε adreo, εχουμε μεσα απο τα δυο προηγουμενα σχολια σας (και καποια αλλα που κανατε σε αλλα posts) κατανοησει ευκρινως την θεση σας και τις αποψεις σας, πρωτον οσον αφορα το περιεχομενο του post και δευτερον, οσον αφορα τα συναισθηματα και την σταση σας προς ολους οσους εκαναν τον κοπο να γραψουν καποιο σχολιο!
Απο εκει και περα, σας παρακαλω θερμα, να σεβαστειτε τον ιδιωτικο μου χωρο του blog και να εισαστε λιγο πιο προσεκτικος στο τροπο εκφρασης σας και στην εκφορα του λογου σας! Το post μου δεν γραφτηκε για να σας δωσει πεδιον δοξης λαμπρον ωστε να "βγαλετε" τα αποθημενα σας προς τον οποιοδηποτε και πολυ περισσοτερο για να αποτελεσει πεδιον μαχης και στειρας αντιπαραθεσης! Αν εχετε να πειτε κατι επι της ουσιας του post και να αντιπαρατεθειτε υγειως σε μια επικοδομητικη συζητηση για το θεμα του post, τοτε εισαστε ευπροσδεκτος, αν οχι, καλυτερα να αποσυρθειτε!
Δεν θα σβησω το τελευταιο σας σχολιο στο οποιο καταφερεστε εναντιον ενος απο τα μελη (και ιδιοκτητη) του Site, διοτι εχω την αρχη οτι το blog μου ειναι δημοκρατικο και φιλοξενει ολα τα σχολια (καλα και κακα) με τον ιδιο τροπο, εφαρμοζοντας τις αρχες του σωστου διαλογου! Ελπιζω να το σεβαστειτε αυτο και να μην επανελθε με σχολια παρομοιου περιεχομενου και επιπεδου!!!
Σας ευχαριστω!
neerie (06.07.2009)
dithen θέλω να πιστεύω ότι με γνωρίζω καλά.
Φταίω ως κορίτσι της συγγνώμης αν αφήνω να μου συμπεριφέρονται έτσι και ξεροσταλιάζω για λίγη σημασία (που σημαίνει δε σέβομαι αρκετά τον εαυτό μου πιστεύω - αν και δεν είναι τόσο απλό, είναι πολύ μεγάλο θέμα αυτό), φταίω αν συμπεριφέρομαι κι εγώ περίεργα και φροντίζω να με απορρίψει ο άλλος, φταίω αν επιλέγω να ερωτευτώ το λάθος άνθρωπο (διότι συνήθως μπορούμε να το αποφύγουμε) και μπορεί να φταίω για πολλά άλλα επίσης.
Αλλά φταίνε κι οι παρλαπίπες κοκοράκοι που δεν βλέπουν τι υπέροχος άνθρωπος είμαι (λέμε τώρα)ή που δε μπορούν να με χειριστούν, εξ ου και η απόρριψη :D
Αυτά τα ολίγα, να σαι καλά!DITHEN (06.07.2009)
Θα μου επιτρεψεις, neerie, να επιμεινω στο οτι φταινε μονο οι "παρλαπιπες κοκορακοι" ακριβως για τον λογο που αναφερεις! Ισως παλι και οι λαθος επιλογες στον ποιον θα ερωτευθουμε (π.χ. γειτονες, χε,χε)! Μπορει να φταινε και τα φεγγαρια, που λεει και το τραγουδι!:))))
Παντως εσυ λαθος την εχεις παρει την στροφη της αυτογνωσιας και επιμενω! Μια χαρα ανθρωπος εισαι, αν κρινω απο την ευαισθησια που διανθιζει τα γραπτα σου στα post σου!
Εγω σε ευχαριστω!!! chocolat (06.07.2009)
Της Ράνιας Θρασκιά το ανάγνωσμα!!!
Neerie και Dithen, πώς μπορούμε να επιλέξουμε ποιον θα ερωτευτούμε; Ο έρωτας είναι κάτι που συμβαίνει. Ακόμα κι αν είναι το λάθος άτομο.
Αν μπορούσαμε να επιλέξουμε, και να ερωτευτούμε το "κατάλληλο" άτομο, τότε δε θα υπέφερε κανείς στον πλανήτη για την αγάπη, δε θα υπήρχαν τραγούδια, δε θα κάναμε αυτή την κουβέντα, και η Ράνια Θρασκιά θα ήταν ιδιωτικός υπάλληλος!
DITHEN (06.07.2009)
Καταλυτικη η παρεμβαση σου, για αλλη μια φορα, Chocolat!:)))
Αυτο δε για τη Θρασκια, θεϊκο!!!
adreo (06.07.2009)
Δεν θα σε σχολιάσω DITHEN, το αφήνω στις καθαρές φωνές που υπάρχουν και σε αυτές που δεν ακούγονται. Σέβομαι την επιθυμία σου να μην σε σχολιάζω, ΛΕΩ ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΣΠΕΣΙΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ και τα μεγάλα διδάγματα που δίνεις στο Λαό, την παρηγοριά που προσφέρεις στους έχοντας προβλήματα δηλαδή περίπου όλους... και Αντίο. Δεν μου είσαι απαραίτητος. Καλά ξεμπερδέματα
adreouNick (06.07.2009)
Δήθεν / τάχα / ντεμέκ ή όπως αλλιώς σε προσφωνούν,
Αν και δεν σε γνωρίζω προσωπικά (όπως δεν σε γνωρίζουν και τα περισσότερα μέλη, προς μεγάλη απογοήτευση ορισμένων μισανθρώπων) και σχολιάζω ελάχιστα στο blog σου (για δικούς μου λόγους), οφείλω να πω ότι το συγκεκριμένο post είναι σίγουρα στο top-10 όσων έχω διαβάσει εδώ και 3,5 χρόνια που είμαι μέλος του MusicHeaven. Βαθιά, μεστά νοήματα, τα οποία οι περισσότεροι (ευτυχώς) κατανόησαν.
Καλησπέρες.
DITHEN (07.07.2009)
@ uNick, με κανεις να κοκκινιζω, πραγματικα!
Σε ευχαριστω πολυ, να σαι παντα καλα!
@ Κυριε adreo, πραγματικα με θλιβει που δεν καταλαβατε τιποτα απο οσα ειπα! Κριμα κι ειμουν τοσο σαφης! Δεν σας ζητησα να μην εκφερετε αποψη για το νοημα του κειμενου, αλλωστε δημοκρατια εχουμε! Εγω για την χρηση της γλωσσας μιλησα και τον τροπο εκφρασης κι απλα παρακαλεσα να κρατησουμε ενα επιπεδο! Αν αυτο ειναι δυσκολο να το κατανοησετε, τοτε τι να πω; Λυπαμαι!
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
dithen
Προσωπικά Δεδομένα
Να ζώ, να παθιάζομαι και να Φεύγω το τέλος πριν να δώ......
από Οδός Ονείρων
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/dithen
Τα λόγια δεν ήταν ποτέ αρκετά θέλει δουλεία για να γυρίσει ο Ήλιος......
Επίσημοι αναγνώστες (9)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...
Φιλικά Blogs
Links
dithen
Προσωπικά Δεδομένα
Να ζώ, να παθιάζομαι και να Φεύγω το τέλος πριν να δώ......
από Οδός Ονείρων
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/dithen
Τα λόγια δεν ήταν ποτέ αρκετά θέλει δουλεία για να γυρίσει ο Ήλιος......
Επίσημοι αναγνώστες (9)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
- Τώρα που αλλάξαν οι καιροί
- Αν Αργήσω μην με ψάξεις στο ΔΝΤ, θα είμαι με την Τροϊκα!
- Άτακτες λέξεις στο άσχετο!
- Ακριβό μου Μήνυμα .....
- Μαραμπού ....
- Λόγοι Απιστίας Γυναικών ......
- Προόρισμος ...
- Οι Αρετές του Έλληνα ....
Δημοφιλέστερα...
- Το Ωραιότερο Μωρό απο Ιδρύσεως Ελληνικού Κράτους
- Κορίτσια της Συγνώμης
- Το Τραγούδι Γυμνό .....
- Βροχό-σταλίδα.....
- Και Θέλουμε να Λεγόμαστε .... Άνθρωποι!
- Η Καθαρή ...... Ντόπα
- Βούρ στον Πατσά.....
- Λόγοι Απιστίας Γυναικών ......
Αρχείο...
Φιλικά Blogs
- neerie
- chocolat
- MPara
- maikempty
- thank
- pterarhos
- margot
- oraclas
- kithara_woman
- sven
- Desmar
- Emilia_
- pastella
- margo
- uNick
- Alks
Links