Στο τηλέφωνο ο Χ, ένας αγαπημένος φίλος για να μου ευχηθεί "Χρόνια Πολλά" για την προσωπική μου Ανάσταση.
Γελάσαμε πολύ, είχα παντελώς ξεχάσει ότι ξαναγεννήθηκα. Κάπως έτσι αποδεικνύεται μάλλον και η ματαιότητα όσων πιστεύουν στις μετενσαρκώσεις. Αν ξεχνάς ποιός ήσουν λίγο πριν τον τελευταίο σου θάνατο, τί σημασία έχει η αναγέννηση; Αυτός ο γύρος δεν είναι που μετράει;
Ο Γ έχασε τη δουλειά του πριν μια βδομάδα ακριβώς. Θα δουλεύει βέβαια κανονικά, μέχρι το τέλος του Αυγούστου. Το Σαββατοκύριακο πριν την απόλυση του, είχαμε τσακωθεί διότι επέμενε να πάει στο γραφείο και την Κυριακή, χωρίς βέβαια την ανάλογη πληρωμή. Εννοείται πως πήγε. Και μετά το "Ευχαριστώ" της Εταιρείας για τις εθελοντικές του υπερωρίες. Δεν μιλιότανε μέχρι και την Τρίτη. Πρώτη φορά τον είδα απελπισμένο. Πρώτη φορά εξέφρασε την δυσαρέσκειά του για την εδώ ζωή του. Οι διακοπές του γιοκ, όλες οι άδειες ώρες στην αναζήτηση κάποιας άλλης εργασίας. Έχει πάρει και την απόφαση να φύγει για πάντα από την Γερμανία. Έχει κουραστεί να ζει μόνος. "Εσύ το αντέχεις;"
Την Τετάρτη, είχε πάθει ένα μικρό νευρικό κλονισμό και η Ε. Όλη τη νύχτα την περάσαμε αναλύοντας την ξενοφοβία των Γερμανών,να προσπαθώ να την ηρεμήσω, να πίνουμε το ένα ποτηράκι μετά το άλλο, να κλαίει και να οδύρεται για την μοναξιά της. Και να κοιμάται ανα διαλείμματα. Θέλει να σταματήσει το διδακτορικό, να παραιτηθεί από τη δουλειά, να επιστρέψει μόνιμα σπίτι. Έχει ήδη δέκα χρόνια στην ίδια πόλη, κουράστηκε. Χωρίς σχέση, χωρίς πραγματικούς φίλους, χωρίς βασική κοινωνική ζωή. " Εσύ δεν κουράστηκες;"
Χμ... Από τη στιγμή που είσαι σίγουρη ότι προς το παρόν, η πατρίδα δεν είναι πια το σπίτι σου και μέχρι την στιγμή που θα αντιληφθείς ποιός τόπος μπογιατίζει αγκαλίτσα για σπιτικό, τί να το σκέφτεσαι και να χαλιέσαι;
Άφησα τα μελλοντικά γεγονότα στο παρόν. Ολοκληρώνω πράξεις χωρίς παράλληλα μπλαμπλα. Πείστηκαν να κοιμηθούν οι λογισμοί, ευτυχώς, πριν καν ψιθυριστούν από τις σκιές.
Δεν υπάρχει χρόνος ούτε για κατάθλιψη ούτε για υπαρξιακά. Μπορεί να ξαναχάλασε ο καιρός και ο φετινός Ιούλιος να μοιάζει με κυπριακό Νοέμβρη αλλά ... έχουν βγει από το επιλεκτικό πλέιερ τα μίξουαλς της μοναξιάς, των σιωπών, του γκρι. Έχουνε μετατραπεί σε μουσική ραδιοφώνου στο αυτοκίνητο. Δεν δίνω σημασία. Απλά υπάρχουν. Μέχρι να φτάσουμε σε ένα επόμενο κομβικό σημείο.
Όλα θα έρθουν όταν είμαστε έτοιμοι να τ΄αγκαλιάσουμε.
Εξάλλου η θρυλική αλήθεια της αισιοδοξίας παίζει στους Δύο Ξένους : "Μ΄ αγαπάει και μένει κι ένα!"
Καληνύχτα κι όνειρα γλυκά... :))))))))))))))))))...
... Με ένα αγαπημένο τραγούδι από την Άννα, από τα πολλά ωραία της.
Μεθυσμένη Πολιτεία ... σ΄αγαπώ!
video | |
7 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
αρτικ grow-ups as in push-ups Απορίες Απορίες εκτός τόπου και χρόνου αρτίκ επέτειος ημερολογιακά ημερολογιακα ιδεογραφικά Κύπρου εικόνες Κύπρου είκονες μεταφράσεις της Μωβ μορφές Μορφές Παράφωνοι διάλογοι Σκέψεις σΤίχΟι συνείδηση συνταγές Σφηνάκια σφηνάκια Σφηνάκια! τραγούδια για καλημέρα τραγούδια για καληνύχτα τσάγια Τσάγια! τσάγια! Τσάγια Χαμόγελα