Εξι παρά το πρωί. Ελέγχω το διαμερισματάκι. Ρίχνω ένα τελευταίο επαναληπτικό σφουγγάρισμα. Τέλεια,όλα αστράπτουν! :))))))))))))

Έξι και μισή, παίρνω τρένο. Εφτά και κάτι στο αεροδρόμιο του φρανκ.Πεταλούρ πεταλούρ πεταλούρ - έρχεται η μάμμα μου, έρχεται η μάμμα μου! :)))))))))))))))))))))))))))))

Μαμά ήδη εκεί. Πίνουμε τον πρώτο καφέ της ημέρας. Αν όμως σκεφτείς ότι τη νύχτα ο Μορφέας έχασε από την Ανδρεναλίνη, ήμουνα στον έβδομο καφέ του τριαντάωρου.

Εννέα και κάτι  φτάνουμε στη γειτονιά μου.

- Μάμμα, χρειάζεσαι κάτι που τον μπακάλη;

- Φρούτα γιατί είμαι σίγουρη ότι δεν έχεις.

- Έχω τρία νεκταρίνια!...φυσικά είναι και κάποιας ηλικίας, δεν ξέρω αν είναι πρέπον να τα φάμε...ντροπή!

- Άμαν σου λέω εγώ!!!

Δέκα παρά, πίνουμε τον δεύτερο καφέ της ημέρας. Ελληνικό. Δεύτερη φορά που πίνω ελληνικό. Τελικά είναι πολύυ ωραίος καφές! Το κριτικό μάτι της μητρός, ήδη εντόπισε τρεις πιθανότητες βελτίωσης χώρου.

- Να μην έχεις ένα μπρίκι...πάλι καλά που το έφερα δηλαδή...Φάε λίγο μήλο.

- Δεν θέλω. Δοκίμασε το ψωμί, μου. Έκαμα το στις τρεις το πρωί, εν φρέσκο φρέσκο.

- ααααααααα, εν πολλά ωραίο! Πώς το έκαμες;

- Αλεύρι και μπίρα! (Άπαικτη η συνταγή-πρόσθεσα τσας αλάτι και τσασ λαδάκι).

- Μαγιά εννοείς!

- ΝΌΟΟΟΟΟΟΟουπ. Έβαλα αλεύρι στο μποοοοολ...και μετά του έκανε γκλουπ γκλουπ η μπίρα...Φινίτο! Το πιο εύκολο ψωμί έβερ! (Αναλογία μισό κιλό αλεύρι προς 1/4 λίτρου μπίρα. γράφετε;)

- Μάλιστα. Θες να καθαρίσουμε το σπίτι μάνι μάνι; (τσάκα τσάκα)

Γκρινιάζω. Θυμάται ότι είναι σπίτι ΜΟΥ!

Βγαίνουμε έξω στην πόλη. 

Στο πιο όμορφο πολυκατάστημα η μαμά έχει πάθει αμόκ. Τρέχει πέρα δώθε μην και της ξεφύγει κάτι. Η κόρη της- μουά μουά-έχει καταρρεύσει σε ένα καναπέ. Δεν παίρνω κι όρκο αλλά μπορεί να έριξα και κανένα υπνάκο.

Οκτώ παρά το βράδυ, επιστρέφουμε στο σπίτι. Της προτείνω να ξεκουραστεί. 

- Πέσε κοιμήσου που είσαι σαν το λεμόνι, Ιούλη μήνα!

- Πριιιιιιτς!

Εννέα παρά ξυπνάω με μάγουλο  ντομάτα.

Το διαμέρισμά μου έχει αλλάξει όψη σε μία ώρα.

Αντικείμενα έχουν αλλάξει θέση, η φρουτιέρα έχει στρογγυλοκαθίσει στο τραπέζι, οι ορχιδέες μου πήραν τον δρόμο της εξορίας προς το περβάζι. Διαφορετική κατανομή καθαριστικών-σαμπουάν και παρέα, επίσης. Τα παπούτσια έχουν εξαφανιστεί από την είσοδο. Και η μαμά μου ελέγχει το ψυγείο...

- Μα βρήκα μαρμελάδα σε τάπερ μέσα στο ψυγείο. Εσύ την έκαμες;

- Ε...ήταν τα τέσσερα χρυσόμηλα και τα δύο νεκταρίνια του προηγούμενου μήνα. Η γιαγιά έλεγε ότι εν αμαρτία να πετάσσεις φαγητό. - "τόσα μωρά πεινούν!" περνάει η φωνή της.- Σόου, έκαμα τα μαρμελάδα...

Χορευτικό κεφαλιού. Κλείνει το ψυγείο και μπαίνει στο ντους.

Πέφτει τέζα για νάνι...

Έντεκα παρά. Τα έχω βάλει όλα στη θέση τους. Πλυν της μάμας μου...

Από αγάπη το κάνει... Πάντα από αγάπη μας ταράζουν τα νερά...

- Ουάο! Εμεγάλωσα! Δεν αντιδρώ σαν έφηβο στραβωμένο! -

Και η εβδομάδα, που θα περάσουμε οι δυο μας παρέα, μόλις άρχισε... Ολέ!