Εδώ και λίγες μέρες μένω πια σε άλλο σπίτι,σε άλλη περιοχή,σε άλλη γειτονιά.

Μου αρέσουν γενικά οι αλλαγές.Είναι ό,τι καλύτερο για μένα.Να αλλάζω παραστάσεις.

Αυτή τη φορά θεωρώ ότι πήρα την πιο σωστή απόφαση που έχω πάρει ποτέ μου.

Πέρα ότι μένω πια τελείως μόνη,χωρίς να μένουν καν από πάνω οι γονείς μου,αυτό που μου δίνει χαρά,είναι ότι μπορώ και βλέπω τον ουρανό,κάτι που στο άλλο σπίτι ήταν επιστημονική φαντασία.Εκείνο το σπίτι ήταν "το κελί 33" κι ας μην ήταν στον Κορυδαλλό...

Εδώ όλη σχεδόν τη μέρα,εκτός το μεσημέρι που έχει ζέστη,είμαι στη βεράντα,κι αυτό μου δίνει την αίσθηση της εξοχής.

Στο τετράγωνο που μένω,μέτρησα 4 παρκάκια,με δέντρα και παγκάκια,το ένα μάλιστα έχει και συντριβανάκι!!Γενικά υπάρχει πολύ πράσινο,ακόμα και στις εισόδους των πολυκατοικιών,και της δικής μου φυσικά.

Είναι μια γειτονιά που την ξέρω καλά,ο πατέρας μου εδώ μεγάλωσε,και ο παππους κι η γιαγιά μου έμεναν εδώ όσο ζούσαν,ο παππους μέχρι το 2007 κι η γιαγιά μέχρι το 2004.Αρχικά εδώ υπήρχε μια μονοκατοικία(μέχρι το 2002) κατασκευής του 1920 ή και πιο πριν,ένα προσφυγικό σπίτι που είχαν δώσει στον προ-παππου και την προ-γιαγιά μου όταν ήρθαν από την Αρμενία.Η γιαγιά μου είχε γεννηθεί εδώ.

Νιώθω την αόρατη προστασία του αγαπημένου μου παππου,που ήταν ο άνθρωπος που αγαπούσα αμέσως μετά τους γονείς μου.Άγιος άνθρωπος.Τώρα που είμαι εδώ τον νιώθω κοντά μου.Πάντα μου λείπει αυτά τα δύο χρόνια...

Οι δουλειές είναι αρκετές μέχρι να μαζευτεί το σπίτι αλλά έχω σχεδόν τελειώσει.

Τον άλλο μήνα,κατά τις 10/9 θα πάω και διακοπές,Νάξο(κλασικά) για 5 μέρες.Με 4 μέρες Κρήτη,δεν βγάζω χειμώνα...Τώρα είναι καλοκαίρι και είναι όλα ιδανικά,όταν αρχίσει το κρύο και ο συνωστισμός στις συγκοινωνίες και στους κλειστούς χώρους,με βλέπω να είμαι με το χαρτομάντηλο προέκταση του χεριού μου...Κλασικά...

Οι συγκοινωνίες μια και τις ανέφερα.Άλλο κεφάλαιο.Εδώ υπάρχει επιλογή.Είμαι αρκετά κοντά σε σταθμό μετρό στον οποίο σε πάει η δημοτική συγκοινωνία!!Αυτό ήταν ουτοπία στην ηλίθια περιοχή που έμενα μέχρι πριν λίγες μέρες.Περνάνε λεωφορεία που συνδέουν την περιοχή με την Αθήνα,τον Πειραιά,και με άλλες περιοχές.Το τραμ είναι αρκετά κοντά,με ένα λεωφορείο είμαι σε 5 λεπτά.Από όλες τις απόψεις όλα εδώ είναι πολύ καλύτερα.

Βασικά από τον εφιάλτη που ζούσα στην παλιά γειτονιά,ακόμα και στην κόλαση είναι πολύ καλύτερα.

Από Οκτώμβρη που θα έχω γυρίσει από διακοπές και θα έχω τακτοποιηθεί πλήρως,θα ψάξω και δουλίτσα και παράλληλα θα οργανώσω το εγχείρημα που έχω στο μυαλό μου,να αξιοποιήσω το γεγονός ότι μπορώ να φτιάξω τα πάντα με τα χέρια μου.Σαν πρόσθετη απασχόληση,σαν χαρτιζιλίκι,να εκτονώνω την συγκεντρωμένη ενέργεια που δεν μπορώ να διοχετεύσω αλλιώς...

Αυτά τα λίγα από μένα.

(φωτογραφία:η αγαπημένη μου γωνία στο σπίτι,που την έχω ονομάσει ''καράβι''.Είναι 4 παράθυρα που βλέπουν το δρόμο,και κάνουν γωνία.Στα δυο που δεν ανοίγουν,στα πεζουλάκια τους,έχω βάλει διάφορα αντικέιμενα,που έχουν σχέση με νησιά και θάλασσα)