Η διάθεσή μας είναι σαν ένα ασανσέρ. Άλλοτε μας ανεβάζει και άλλοτε μας κατεβάζει.

Τα κουμπιά τα επιλέγουμε συνήθως εμείς. αν θέλουμε να βρεθούμε στο υπόγειο ή στο ρετιρέ.

Πολλές φορές τυχαίνει ενδιάμεσα να έχουμε παρέμβαση, αλλαγή της διάθεσης, αλλαγή του ορόφου. Ποιο κοντά ή πιο μακριά σε αυτό που επιθυμούσες. Κάνεις όμως υπομονή και στο τέλος έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα. Φτάνεις στον προορισμό σου, στη σωστή διάθεση. Εκτός και αν γίνει κανένα black out και πατήσεις το Κουδούνι ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗΣ, αλλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο :)

Ευτυχώς είμαι σε καλό δρόμο, για την ακρίβεια ανεβαίνω ορόφους!

Η διάθεση είναι στα πάνω της και πώς να μην είναι όταν δεν μένεις και ποτέ στη βάση σου, αλλά βγαίνεις με αφορμή διάφορα πάρτυ, γενέθλια, θέατρα και τόσες άλλες συνευρέσεις και πάντα με καλή παρέα.

Διαμορφώστε τη διάθεσή σας όπως θέλετε εσείς. Ανεβείτε ορόφους και σύντομα θα φτάσετε εκεί με την καλύτερη θέα! Και για να μην αφήνουμε ανοιχτά κεφάλαια, αν επέλθει τελικά το black out που λέγαμε, μέχρι να σας βγάλει κάποιος φίλος από τη δύσκολη κατάσταση, θυμηθείτε το παρακάτω ανεκδοτάκι και τα φώτα θα έρθουν γρηγορότερα :)

ΤΟ GARIGALOSKYLO ΣΕ ΝΕΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

Ένας κυνηγός πάει σαφάρι στην Αφρική και παίρνει μαζί το σκύλο του. Ενώ ο σκύλος περιφέρεται στη ζούγκλα, βλέπει μια λεοπάρδαλη να κατευθύνεται προς το μέρος του, φανερά πεινασμένη.
- "Ωχ μπλέξαμε!", σκέφτεται ο σκύλος.
Τότε βλέπει κάτι κόκαλα και αρχίζει να τα ροκανίζει με την πλάτη γυρισμένη στην λεοπάρδαλη. Ενώ εκείνη είναι έτοιμη να του χιμήξει, ο σκύλος λέει:
- "Μμμμ... Πολύ νόστιμη αυτή η λεοπάρδαλη. Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν άλλες εδώ τριγύρω..."
Η λεοπάρδαλη παγώνει, και εξαφανίζεται πίσω από κάτι δέντρα.
- "Λίγο έλειψε να την πατήσω", λέει, "αυτός ο σκύλος θα μ'έτρωγε..."
Ένας πίθηκος, παρακολουθώντας όλο το σκηνικό από ένα δέντρο, σκέφτεται ότι μπορεί να εξασφαλίσει την εύνοια της λεοπάρδαλης και να γλιτώσει το τομάρι του εξηγώντας της αυτό που είχε συμβεί. Πάει προς το μέρος της και δίνει στεγνά τον σκύλο . Η λεοπάρδαλη, έξαλλη για την κοροϊδία, λέει στον πίθηκο:
- "Ελα, πίθηκε. Ανέβα στη ράχη μου να δεις από κοντά τι πρόκειται να πάθει ο σκύλος!!"
Ο σκύλος βλέπει τη λεοπάρδαλη να έρχεται προς το μέρος του με τον πίθηκο καβάλα.
- "Τι θα κάνω τώρα;" σκέφτεται.
Κάθεται, λοιπόν, με την πλάτη γυρισμένη στους δυο. Όταν η λεοπάρδαλη και ο πίθηκος έχουν πλησιάσει αρκετά, ο σκύλος μουρμουράει:
- "Που είναι αυτός ο μ@λάκ@ς ο πίθηκος; Ποτέ δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ! Τον έστειλα πριν από μισή ώρα να μου φέρει άλλη μια λεοπάρδαλη κι ακόμα να φανεί..."

Φωτό: Από το πιο χαρούμενο ασανσέρ της Καλλιθέας (προσοχή, συχνές staseis)