Τι να πω τώρα. Και πώς να το πω;

Στην Μ. Βρετανία ψάχνουν έναν σαν κι εσένα με αγγλική προφορά να βάλουν για πρωθυπουργό τους.

Στην Ινδία σου φτιάχνουνε αγάλματα.

Στην Αφρική χορεύουν στ’ όνομα σου, σε αποκαλούν Μεγαλέξανδρο, και περιμένουν πως θα τους ελευθερώσεις από την πείνα, τη φτώχια και την ανέχεια.

Μη με παρεξηγείς. Σε παρακολουθώ από την πρώτη στιγμή και σε θαυμάζω ιδιαίτερα. Καταλαβαίνω πως είσαι η ενσάρκωση της ελπίδας για κάτι καλύτερο. Οι προηγούμενοι ήταν τόσο κακοί (ιδιαίτερα ο τελευταίος) που όλος ο πλανήτης πίνει την ελπίδα στ’ όνομα σου.

Ξέρεις, η ανθρωπότητα δεν έχει αλλάξει ακόμα. Οι άνθρωποι παραμένουν ανθρώπινοι, παρόλα τα άλματα της σύγχρονης τεχνολογίας. Χρειάζονται ακόμα το προστατευτικό χέρι κάποιου παντοδύναμου που θα φέρει το θαύμα στη ζωή τους.  Έχουν ανάγκη τους ήρωες…

Και παραδέχομαι πως από τότε που κέρδισες τις εκλογές, σχεδόν νοσταλγώ τη Washington. Ξέρω πως άλλαξες την ατμόσφαιρα της πόλης, της έδωσες μια άλλη ενέργεια. Πρόσφατα άκουσα διάφορα νέα. Τη λένε τώρα Obama Country. Και πρώτη φορά, μετά από 6 χρόνια σκέφτηκα πως θα προτιμούσα να ήμουνα εκεί παρά εδώ.

Πρώτ’ απ’ όλα το παρουσιαστικό. Δεν κυκλοφορούν πολλοί ωραίοι άντρες στα πρωτοσέλιδα. Ένα Dior πηγαίνει καλύτερα σ’ εσένα παρά στον ίδιο τον Νικολά!! Μαθαίνω επίσης ότι επέμενες να κρατήσεις το Blackberry σου και να είσαι σίγουρος πως μ’ αυτό κερδίζεις το σεβασμό πολλών νέων ανθρώπων. Η πρόοδος δια μέσου της τεχνολογίας χρειάζεται ηγέτες, όχι άσχετους ουραγούς.

Και ομολογώ πως με πιάνει τρέλα, που αντί να είμαι στην Washington να κάνω καμιά δουλειά της προκοπής, ζω σ’ ένα νησί που παρακολουθεί τον Πρόεδρο του στις ειδήσεις να τηγανίζει πούλλες στο εξοχικό του, ενώ κατευνάζει τα νεύρα της αντιπολίτευσης με σούβλες, κουπέπια και μακαρόνια του φούρνου!! Κι όλος ο κόσμος να χειροκροτεί που οι πολιτικοί μας τρώνε τις παραδόσεις, αλλά δεν ξέρουν από που ανάβει το κομπιούτερ!  Έλεος δηλαδή με το χωρκατιλίκκι!! Και μη με πει κανείς πάλι σνομπ!! Δεκάρα δε δίνω για τις γαστρονομικές προτιμήσεις των πολιτικών αρχηγών!! Αυτό που με πειράζει, είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζονται (ή δεν αντιμετωπίζονται) τα αδιέξοδα και τα προβλήματα αυτής της καημένης χώρας!

Ξεφεύγω όμως. Πίσω στο θέμα μας. Είδα και την ομιλία σου στην Πράγα live από το CNN και ομολογώ πως με συγκίνησες. Δεν ξέρω αν υπήρξε ποτέ άλλος αρχηγός κράτους που να κάνει τόσα εκατομμύρια ανθρώπους να κρέμονται από τα χείλη του. Και παρόλο που είπες πολλές #@^@(*ς, σε συγχώρεσα και, για μια στιγμή, σκέφτηκα πως, ίσως, εσύ μπορεί να εμπνεύσεις μια αλλαγή στο μοντέλο διεθνών σχέσεων. Από ρεάλ πολιτίκ σ’ ένα μοντέλο συνεργασίας και αλληλεγγύης. Είπα, ίσως να είσαι η αφορμή να γίνει μια αρχή…

Σε είδα και να προεδρεύεις της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών σε μια ιστορική συνεδρίαση για τον πυρηνικό αφοπλισμό. Εκτιμείται η προσπάθεια, αν και δε σε άκουσα να λες πως θα συμμαζέψεις το αμερικάνικο πυρηνικό πρόγραμμα. Πάλι όμως, σε καταλαβαίνω. Κι εγώ στη θέση σου τα ίδια θα έκανα. Κανείς δεν είναι τόσο ηλίθιος ώστε να αφήσει μια τέτοια δύναμη όταν την έχει, και σ’ αυτό τον κόσμο τα όπλα θα έχουν πάντα τον τελευταίο λόγο.  

Χαζός δεν είσαι. Ο αέρας της εποχής φυσάει πρίμα για σένα. Ξέρεις πως οτιδήποτε φτάσει στον πάτο έχει μόνο υποχρεωτική πορεία προς τα πάνω. Άρα, με λίγη τύχη και λίγη οικονομική θεωρεία η παγκόσμια οικονομία θα αρχίσει να πιάνει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και στο μεταξύ θα έχεις κάνει διάφορα για να κλείσεις πολλές τρύπες. Ή τουλάχιστον να ΦΑΙΝΕΤΑΙ ότι προσπάθησες.

Κερδίζεις τις εντυπώσεις.

Και το διαγωνισμό ομορφιάς.

Αλλά

Αλλά

Δηλαδή σοβαρά τώρα

ΝΟΜΠΕΛ ΕΙΡΗΝΗΣ?

Γι’ αυτά που ΘΑ κάνεις;

Από το 1901 μέχρι σήμερα το Βραβείο Νόμπελ για την Ειρήνη απονομήθηκε 96 φορές σε πρόσωπα και 23 φορές σε οργανισμούς των οποίων το έργο "συνεισφέρει τα μέγιστα στην αδερφότητα μεταξύ των εθνών, στην κατάργηση ή μίκρυνση των στρατευμάτων και στη διεξαγωγή ή προώθηση ειρηνευτικών συνεδρίων." Εάν, οποιαδήποτε χρονιά δε βρεθεί υποψήφιος αντάξιος της πρώτης παραγράφου, τότε το Βραβείο δεν απονέμεται σε κανέναν, και το ποσό μεταφέρεται στην επόμενη χρονιά. Κι αυτό έχει συμβεί, ήδη, 19 φορές. 

1.4 εκατομμύρια δολάρια για το τίποτα. Τα λεφτά δε θα τα κρατήσεις, αλλά τώρα σιγά. Το χρήμα πολλοί εμίσησαν…

Καλά. Ας υποθέσουμε πως είναι τρελοί αυτοί οι Σουηδοί. Εσύ δε φοβάσαι; Πως θ’ αντεπεξέλθεις σ’ όλες αυτές τις προσδοκίες;

Αν μπορούσα, θα σε συμβούλευα να προσέχεις. Πολλά μπορούν συμβούν πριν το κλείσιμο της αυλαίας…