Βροχή έξω. Μέσα μαγειρεύω με συνοδεία όμορφων τραγουδιών από τον Ελληνικό Κινηματογράφο. Έχω μια συλλογή πολλών τραγουδιών που πιάνει ένα φάσμα αρκετών χρονολογιών και ταινιών. Θυμάμαι τις σκηνές από τις ταινίες όπου ακούγονταν τα τραγούδια και χαμογελώ.

Η μέρα σήμερα θέλει κάτι ευχάριστο. Με τόσο μαύρο ουρανό έξω… Αν και μέσα η διάθεση είναι πεσμένη, καήκαμε… Δεν έχω και την καλύτερη διάθεση αλλά το παλεύω. Όταν δεν ωφελεί να στεναχωριέσαι, καλύτερα να χαμογελάς. Δεν θα φτιάξουν τα πράγματα αλλά θα προσγειωθείς λίγο πιο ομαλά όπως και να το κάνουμε.

Τώρα έβαλα το φαγητό στο φούρνο και κάθισα λίγο στην οθόνη μου. Δεν βοηθάει κι ο καιρός να πας μια βόλτα… Εδώ θέλω να κατεβάσω τα σκουπίδια και το σκέφτομαι, θα γίνω μούσκεμα… Μου τη σπάει η βροχή, όταν με πετυχαίνει έξω… Από μέσα μου αρέσει να την κοιτάζω κι ένας λόγος παραπάνω σε αυτή τη γειτονιά με τόσα δέντρα το χώμα μυρίζει από τη βροχή και είναι πολύ ωραία. Παλιά στην άλλη γειτονιά που να βρεθεί χώμα με τόσο τσιμέντο; Εδώ έχει δέντρα, από το παράθυρο απέναντι πεύκο βλέπω. Μια φορά στο δρόμο βρήκα ένα κουκουνάρι και έλεγα να το πάρω να το ζωγραφίσω αλλά μόλις το έπιασα στο χέρι γέμισα ρετσίνι και το άφησα. Χαχα!

Να σας πω τώρα και τι μαγειρεύω. Τη συνταγή. Πρωτότυπη και εύκολη. Στο ίντερνετ τη βρήκα αλλά δεν θυμάμαι που. Γενικά η μαγειρική είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων πολύ πιο εύκολη από τη ζαχαροπλαστική. Στη ζαχαροπλαστική οι αναλογίες είναι πολύ πιο πιεστικές. Θέλουν μέτρημα τα υλικά και αυστηρή τήρηση της συνταγής. Το φαγητό αντίθετα επιτρέπει τον αυτοσχεδιασμό, κάτι που μου αρέσει πολύ. Πάντα προσθέτω και τη δική μου πινελιά.

Λοιπόν ξεκινάω τη συνταγή:

Υλικά για μεγάλο πυρέξ

(εγώ έβαλα μικρό πυρέξ και μείωσα τις ποσότητες των υλικών)

-6 πατάτες

-3 κρεμμύδια

-1 πακέτο μπέικον(εγώ δεν είχα, έβαλα ζαμπόν, το ίδιο είναι στο περίπου)

-1 κουτάκι μπύρα

-250 ml κρέμα γάλακτος

-αλάτι, πιπέρι

(εγώ επιπλέον έβαλα φέτες τυρί από πάνω, για να κάνει κρούστα, επειδή φαγητό χωρίς τυρί δεν μπορώ να φάω, έχω λατρεία, έβαλα επίσης και λίγο μαϊντανό, νοστιμίζει)

Εκτέλεση

(ελπίζω όχι κυριολεκτική της συνταγής, να γίνει νόστιμο…)

Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε σε ροδέλες πάχους ενός εκατοστού. Το ίδιο κάνουμε και με τα κρεμμύδια. Σε καλά βουτυρωμένο πυρέξ στρώνουμε τις ροδέλες πατάτας σε σειρές και ανάμεσα βάζουμε και τις ροδέλες κρεμμύδι. Αφού στρώσουμε όλο το πυρέξ, μπήγουμε τα κομμάτια μπέικον ανάμεσα στις πατάτες. Ρίχνουμε τη μπύρα, αλάτι, πιπέρι και την κρέμα γάλακτος. Ψήνουμε στους 200 βαθμούς για 45 λεπτά και μετά χαμηλώνουμε για άλλα 30 λεπτά μέχρι να ροδίσουν οι πατάτες.

Για τη γεύση δεν ξέρω, δεν μπορώ να εγγυηθώ… Είναι ακόμα στο φούρνο. Άσχετο, αλλά μύρισε μπύρα το σπίτι. Χαχα!

Έριξα κλάμα με τα κρεμμύδια… Άλλο πράγμα… Με κλειστά μάτια πήγα στο μπάνιο να πλύνω τα χέρια να ρίξω νερό στο πρόσωπο μου, ψηλάφιζα τους τοίχους για να φτάσω.

Θάνατος κι οι γυναίκες που αγαπιούνται σαν να καθαρίζανε κρεμμύδια… Που λέει κι ο ποιητής.

Και μετά τη συνταγή να σας πω και ποια τραγούδια συνόδευσαν το φαγητό, όσο ήταν στη γέννηση του.

Λοιπόν θυμήθηκα τα εξής:

(και λίγα στοιχεία από την ταινία που ακούγονταν):

-Ένα αστέρι πέφτει πέφτει- Β. Μοσχολιού (Απόκληροι της κοινωνίας 1965)

- Στου Αποστόλη το κουτούκι- Γ. Μπηθικώτσης (Καρδιά μου πάψε να πονάς 1965)

-Ο αμαξάς- Α. Βουγιουκλάκη (Χτυποκάρδια στο θρανίο 1963)

-Το περιστέρι- Δ. Παπαμιχαήλ (Η κόρη μου η σοσιαλίστρια 1966)

- Είναι το στρώμα μου μονό- Α. Βουγιουκλάκη (από την ίδια)

-Ο Γιαννάκης- Γ. Ζαμπέτας (Ο γαμπρός από το Λονδίνο 1967)

-Όνειρο απατηλό- Σ. Κόκοτας (Όνειρο απατηλό 1968)

-Βρέχει πάλι απόψε- Α. Μαβίλη (Οι θαλασσιές οι χάντρες 1967)

-Τόσα καλοκαίρια- Δάκης (Γοργόνες και μάγκες 1968)

-Ο πιο καλός ο μαθητής- Γ. Ζαμπέτας (Ο πιο καλός ο μαθητής 1968)

-Το τιμόνι- Α. Βουγιουκλάκη και Trio Athenee (Η Σωφερίνα 1964)

- Τζαμάϊκα- Δ. Παπαμιχαήλ (Το λεβεντόπαιδο 1969)

- Αυτά τα χέρια- Μ. Μητσιάς (Ένα αστείο κορίτσι 1970)

-Μαζί σου στην ακρογιαλιά- Γ.Φέρτης και Α. Μάνου( Εκείνο το καλοκαίρι 1971)

 -Σαν μα κοιτάς- Γ.Φέρτης και Α. Μάνου (από την ίδια)

-Βουρκωμένη Δευτέρα- Ε. Ροδά(Αγάπη μου παλιόγρια 1972)

-  Στα χέρια σου μεγάλωσαν- Γ.Μπηθικώτσης(Κόκκινα φανάρια 1963)

-Άστα τα μαλλάκια σου- Φ. Πολυμέρης(Εκείνες που δεν πρέπει να αγαπούν 1951)

-Κέρκυρα Κέρκυρα- Ρ. Βλαχοπούλου(Η κόμισσα της Κέρκυρας 1972)

-Τι έχει και κλαίει το παιδί- Β. Μοσχολιού(Ζητιάνος μιας αγάπης 1964)

-Βρέχει στη φτωχογειτονιά- Γ. Μπηθικώτσης(Συνοικία το όνειρο 1961)

Μελωδίες μες το δωμάτιο και η ώρα περνάει πιο εύκολα. Όταν τις δουλειές τις συνοδεύουν τα τραγούδια γίνονται πιο εύκολα.

Για επίλογο ένα βίντεο από ένα τραγούδι που αγαπώ ιδιαίτερα.

Κορίτσια στον ήλιο: η ταινία

Άνναμπελ- Μ. Δημητριάδη