Παρασκευή νύχτα. Την είχαμε προγραμματίσει αργά το βραδάκι, μα βγήκε αλλιώς. Δεν πειράζει, εξάλλου ποτέ δεν μου άρεσαν τα προγράμματα, ακριβώς για αυτόν το λόγο. Πάντα, θα συμβεί κάτι απρόσμενο, και θα μας αναστατώσει τη σειρά. Ένα τηλεφώνημα, ένα προηγούμενο ξενύχτι, που αναζητεί τον ύπνο, η όλη κούραση της εβδομάδας. Η μοναξιά, που ζητάει να μεγαλώσει, και άντε να της χαλάσεις τη διάθεση.
Πέρασα λοιπόν, τις τελευταίες ώρες διαβάζοντας για πολλοστή φορά, κομμάτια από το ημερολόγιο της αγαπημένης μου, «παρελθοντικομελλοντικής» οπτασίας.
Μιας γυναίκας τρυφερής και αέρινης, για την οποία από μικρή έτρεφα θαυμασμό για την ελευθερία της και φόβο για το χάος, που βασίλευε στην ψυχή της. Της αγαπημένης Μαρίας Πολυδούρη.
Μπαίνω σε πειρασμό να σας αφήσω με ένα ποίημα της, άγνωστο στους πολλούς. Μα θέλω να το κρατήσω για άλλη φορά, πιο ταιριαστή…. Για αυτό θα σας καληνυχτίσω με το πιο γνωστό μελοποιημένο, από την Δημήτρη Παπαδημητρίου, ποίημα της. Ένα τραγούδι, από τη φωνή της Ελευθερίας Αρβανιτάκη πρωτοπαρουσιασμένο, αν δεν λανθάνομαι, βέβαια.
Ίσως επειδή κι εγώ σιγοτραγουδώ τελευταία, χαρούμενη και μη……
Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες
Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες
σε περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες.
Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι' αυτό είμαι σαν κρίνο ολάνοιχτο
κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.
Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάει
είδα τη λυγερή σκιά μου ως όνειρο
να παίζει, να πονάει,
μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες.
Γιατί, μόνο γιατί σε σεναν άρεσε
γι' αυτό έμειν' ωραίο το πέρασμά μου.
Σα να μ' ακολουθούσες όπου πήγαινα
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.
Μόνο γιατί σε σεναν άρεσε.
Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα
γι' αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα.
Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.
Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.
Καληνύχτα σας..... και όνειρα τρυφερά....
Με την αγάπη μου.
3 σχόλια - Στείλε Σχόλιοαρτικ grow-ups as in push-ups Απορίες Απορίες εκτός τόπου και χρόνου αρτίκ επέτειος ημερολογιακά ημερολογιακα ιδεογραφικά Κύπρου εικόνες Κύπρου είκονες μεταφράσεις της Μωβ μορφές Μορφές Παράφωνοι διάλογοι Σκέψεις σΤίχΟι συνείδηση συνταγές Σφηνάκια σφηνάκια Σφηνάκια! τραγούδια για καλημέρα τραγούδια για καληνύχτα τσάγια Τσάγια! τσάγια! Τσάγια Χαμόγελα